Δολοφονικές επιθέσεις εκατέρωθεν πλευρών (μεταξύ Βουλγάρων και Ελλήνων), 11 Μαΐου 1907

Έκθεση του Πρόξενου Σερρών Σακτούρη

Στις 11 Μαΐου 1907, ημέρα Παρασκευή και το απόγευμα, μια βουλγαρική συμμορία κομιτατζήδων φέρεται να έστησε ενέδρα σε δασώδη περιοχή κοντά στο τσιφλίκι του Αλή Πασά. 

Σκοπός της ενέδρας φαίνεται πως ήταν η εκδίκηση, πιθανόν για προηγούμενες συγκρούσεις ή επειδή το θύμα σχετιζόταν με ελληνική πατριωτική δράση.

Το θύμα ήταν ο Αναστάσιος Νούσης (γνωστός και ως Ρότσικας), αδελφός του Δημήτρη Ρότσικα, που δολοφονήθηκε καθώς επέστρεφε από το παζάρι της Τζουμαγιάς (σημερινής Ηράκλειας Σερρών) προς το χωριό Μπουρσούκι (πιθανώς σημερινό Χουμνικό ή άλλο χωριό της περιοχής), όπου διατηρούσε παντοπωλείο.

Λίγες ώρες αργότερα, άγνωστοι Έλληνες σκότωσαν στο βουλγαρικό παρεκκλήσι της Τζουμαγιάς τον ιερέα Δημήτριο, που είχε απαρνηθεί την πατρίδα και τη θρησκεία του, καθώς και τον καβάση του.

Κανένας άλλος άντρας ή γυναίκα δεν σκοτώθηκε ούτε τραυματίστηκε, όπως ψευδώς μεταδόθηκε τηλεγραφικά από τους Βούλγαρους.

Ο παπά-Δημήτρης ήταν πρόεδρος του βουλγαρικού κομιτάτου της Τζουμαγιάς και είχε βάψει τα χέρια του με το αίμα Ελλήνων αρκετές φορές.

Την ίδια μέρα, σχισματικοί της Κλεπούσνας πυροβόλησαν εναντίον δύο Ελλήνων βοσκών του ίδιου χωριού, όμως η απόπειρα απέτυχε.