Επέστρεψαν στην Αθήνα μερικοί από τους εναπομείναντες άνδρες από το Σώμα του Νταφώτη μετά από δύο συνεχείς συγκρούσεις στην επαρχία των Σερρών, 12 Μαΐου 1905
Οι Δύο Συγκρούσεις – Επίμονη Καταδίωξη από τους Τούρκους
Χθες επέστρεψαν από τη Μακεδονία μερικοί άνδρες από το Μακεδονικό σώμα του Νταφώτη, το οποίο, μετά από δύο συνεχείς συγκρούσεις στην επαρχία των Σερρών με τον τουρκικό στρατό, διαλύθηκε.
Σύμφωνα με τις διηγήσεις των αφιχθέντων, στις 18 Απριλίου το σώμα του Νταφώτη αποβιβάστηκε κοντά στον Σταυρό της Χαλκιδικής. Από εκεί προχώρησαν βόρεια, και στις 19 και 20 Απριλίου σταμάτησαν σε κάποια τοποθεσία κοντά στο Κάρισβο.
Την επόμενη μέρα συνέχισαν την πορεία τους με σκοπό να κατευθυνθούν προς τα βόρεια των Σερρών, όπου είχαν πληροφορηθεί πως βρίσκονταν βουλγαρικές συμμορίες που ταλαιπωρούσαν τους ελληνικούς πληθυσμούς της περιοχής.
Καθ’ οδόν, παρατήρησαν πως ένας από τους άνδρες, ονόματι Γ. Σφακιανάκης, είχε εξαφανιστεί. Το γεγονός αυτό δημιούργησε υποψίες στον αρχηγό του σώματος ότι ίσως τους παρακολουθούσε ο τουρκικός στρατός, και ότι ο εξαφανισμένος πιθανότατα είχε συλληφθεί από αυτόν.
Έστειλε τότε τον υπαρχηγό Κατσαντώνη για αναγνώριση. Πράγματι, ο Κατσαντώνης, όταν επέστρεψε, ανέφερε πως σε απόσταση περίπου 400 μέτρων, μέσα στο δάσος, βρισκόταν τουρκικός στρατός.
Η επίθεση του τουρκικού στρατού
Μετά από αυτό, το σώμα αποχώρησε βιαστικά προς βορρά. Μετά από πορεία δύο ωρών έφτασε κοντά σε ένα μικρό ποτάμι που ρέει έξω από το χωριό Στεφανινά.
Η Σύγκρουση με τον Τουρκικό Στρατό – Η Διάλυση του Σώματος
Στο σημείο αυτό, ο τουρκικός στρατός που παρακολουθούσε το σώμα επιτέθηκε εναντίον του. Οι Μακεδόνες κατέλαβαν την όχθη του ποταμού και άρχισαν να απαντούν στα πυρά του στρατού.
Ακολούθησε μάχη που κράτησε 48 ώρες. Ο στρατός, χωρισμένος σε τμήματα, επιτέθηκε ταυτόχρονα από τρία σημεία. Μπροστά στον κίνδυνο να συλληφθούν ζωντανοί, οι άνδρες του Μακεδονικού σώματος αποφάσισαν να υποχωρήσουν.
Ο Νταφώτης τότε άφησε μια μικρή ομάδα για να καθυστερήσει τους Τούρκους στρατιώτες και υποχώρησε βόρεια. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκαν οι Γ. Λαμπράκης και Δ. Μανιαδής, ενώ τραυματίστηκαν οι Ι. Σπυριδάκης και Ν. Σιαγιαννάκης. Δύο άνδρες συνελήφθησαν αιχμάλωτοι: ο Μ. Πασχαλής και ο Μ. Μανουσάκης.
Η Καταδίωξη
Τη νύχτα υποχώρησαν και οι άνδρες που είχαν μείνει στον ποταμό για να καλύψουν την υποχώρηση του κύριου σώματος, με το οποίο τελικά ενώθηκαν. Συνέχισαν την πορεία τους προς τα βόρεια, αλλά τους καταδίωκε συνεχώς ο τουρκικός στρατός.
Κοντά στο χωριό Λέβιτς, άλλα στρατεύματα που είχαν σταλεί από τη Θεσσαλονίκη και τις Σέρρες τους έκοψαν τον δρόμο. Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, αποφασίστηκε να πολεμήσουν μέχρι τέλους.
Στην αιματηρή και πολύωρη μάχη που ακολούθησε, σκοτώθηκαν 20 από τους άνδρες του Ελληνομακεδονικού σώματος, μεταξύ των οποίων ο Ν. Νταφώτης (ανιψιός του αρχηγού), ο Α. Κωνσταντεράκης και ο Ν. Μπογιατζής. Πέντε ακόμα συνελήφθησαν αιχμάλωτοι.
Η Διάλυση του Σώματος
Μετά από απελπισμένη άμυνα, οι υπόλοιποι άνδρες διασκορπίστηκαν στο κοντινό δάσος. Η τύχη τους παραμένει άγνωστη, όπως και του αρχηγού τους, για τον οποίο λέγεται πως σώθηκε, αλλά πώς και από πού, δεν έγινε γνωστό.
