Η Εταιρία Χριστιανικού Θεάτρου παρουσίασε το έργο "Ανακριτής Καλεί", στην αίθουσα του Ορφέα Σερρών, 14 Μαΐου 1972
Εφημερίδα "Η Πρόοδος" των Σερρών. Φύλλο 14 Μαΐου 1972, σελ. 1
Στις 14 Μαΐου 1972, στις 9 μ.μ. η Εταιρία Χριστιανικού Θεάτρου παρουσίασε το έργο "Ανακριτής Καλεί", στην αίθουσα του Ορφέα Σερρών.
Εφημερίδα "Η Πρόοδος" των Σερρών. Φύλλο 16 Μαΐου 1972, σελ. 1
Στην αίθουσα του μύλου «ΟΡΦΕΥΣ» η Εταιρεία του Χριστιανικού Θεάτρου παρουσίασε την παράσταση με τίτλο «Ανακριτής καλεί» του συγγραφέα Τζ. Πρίσλεϊ.
Το θεατρικό αυτό έργο ενθουσίασε τους θεατές, οι οποίοι σε κάθε σκηνή, διακοπή και στο τέλος του έργου εξέφρασαν τη χαρά και την ευγνωμοσύνη τους με παρατεταμένα χειροκροτήματα.
Στην αρχή του έργου παρουσιάζεται η ελληνική χριστιανική οικογένεια: ο πατέρας, η μητέρα, ο γιος και η κόρη. Στην οικογένεια υπάρχει και ο αρραβωνιαστικός της κόρης. Το τραπέζι είναι γεμάτο φαγητά και τα μέλη της οικογένειας ακτινοβολούν από χαρά, ενθουσιασμό και ευγνωμοσύνη.
Στην οικογένεια όλα κυλούν ομαλά. Η οικογένεια ασχολείται με τις δουλειές της και οι αρραβωνιασμένοι σκέφτονται τον γάμο τους. Ξαφνικά εμφανίζεται ο έλεγχος της συνείδησης, που δεν είναι άλλος από τον Ανακριτή. Ο «Ανακριτής», ωστόσο, δεν είναι ούτε ανακριτής ούτε αστυνομικός. Είναι ένας άνθρωπος που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, αλλά συμβολίζει τη φωνή της συνείδησης, τον εσωτερικό έλεγχο, την αφύπνιση που εξετάζει τον άνθρωπο για τις κακές του πράξεις.
Όλα τα πρόσωπα του έργου ελέγχονται ξεχωριστά από τη δική τους συνείδηση. Θλίβονται για τις κακές τους πράξεις, πονάνε, μετανιώνουν και αναγνωρίζουν ότι έκαναν άδικες πράξεις σε βάρος των συνανθρώπων τους.
Στο τέλος του έργου έρχεται η λεγόμενη κάθαρση, που εξαγνίζει και εξιλεώνει τα πρόσωπα του έργου και ικανοποιεί πλήρως το κοινό.
Το έργο βασίζεται στη Χριστιανική Θρησκεία, στα πατροπαράδοτα ελληνικά ήθη και έθιμα και προκαλεί χαρά, ευγνωμοσύνη, αγωνία, ενθουσιασμό και ικανοποίηση.
Η πιο τρανή απόδειξη της μεγάλης επιτυχίας της παράστασης ήταν η ευλαβική κατάνυξη με την οποία την παρακολούθησαν οι θεατές και τα παρατεταμένα, ειλικρινή και δυνατά χειροκροτήματά τους, με τα οποία εξέφρασαν την πλήρη ικανοποίησή τους.
Θα ήμασταν πολύ ευτυχείς, αν η Εταιρεία Χριστιανικού Θεάτρου μας παρουσίαζε τακτικά αξιόλογα έργα, όπως το εξαιρετικό και εκλεκτό έργο «Ανακριτής καλεί».
Συνεργάτης
