Μετακομιδή των ιερών λειψάνων του Οσίου Αδριανού, 17 Μαΐου
Η μετακομιδή των ιερών λειψάνων του Οσίου Αδριανού εκ Ρωσίας έγινε το 1551 μ.Χ.
Ο Όσιος Αδριανός ο Ονδρουσόβσκι (κατά κόσμον ο ευγενής Ανδρέας Ζαβαλούσιν) ήταν ιδιοκτήτης πλούσιας κτηματικής περιουσίας (Αντρέεβσκινα), 9 βερστ από τη μονή του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ (30 Αυγούστου). Τυχαία συνάντησε τον Άγιο Αλέξανδρο του Σβίρ κατά τη διάρκεια κυνηγιού ελαφιού το 1493 και μετά από αυτό επισκεπτόταν συχνά τον Άγιο για καθοδήγηση, προσφέροντας ψωμί στους ασκητές.
Αφήνοντας την περιουσία του, έλαβε το μοναχικό σχήμα στη Μονή Βαλαάμο με το όνομα Αδριανός. Μερικά χρόνια αργότερα, με την ευλογία του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ, ο Άγιος Αδριανός εγκαταστάθηκε σε μοναχικό τόπο στη χερσόνησο της λίμνης Λάντογκα. Εκεί έκτισε εκκλησία προς τιμήν του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού. Απέναντι από τον οικισμό των μοναχών, σε βαθύ δάσος, υπήρχε το νησί Σάλα (ο Χαμάδι), όπου μια συμμορία ληστών υπό την ηγεσία του Ονδρούσα ως ατάμαν (αρχηγός) ζούσε. Όταν συνάντησε τους μοναχούς, ο ατάμαν απαίτησε να αποχωρήσουν από τη γη του. Ο Άγιος Αδριανός, γνωρίζοντας ότι δεν είχε χρήματα να αγοράσει το μέρος, υποσχέθηκε να πρεσβεύσει γι’ αυτόν ενώπιον του Θεού. Ο ληστής γέλασε με τον μοναχό, αλλά εκείνος τον παρακάλεσε τόσο πολύ και τόσο ταπεινά, που ο ατάμαν μαλάκωσε και είπε: «Ζήσε».
Σύντομα ο ατάμαν συνελήφθη από άλλη συμμορία που κρυβόταν όχι μακριά από το πετρώδες ακρωτήρι Στορόζεφ. Ο άτυχος άνδρας γνώριζε πως μετά τη σύλληψη τον περίμεναν βασανιστήρια και θάνατος και μετανοούσε πικρά για την παλιά του ζωή. Ξαφνικά είδε μπροστά του τον Άγιο Αδριανό, που του είπε: «Είσαι ελεύθερος χάρη στο έλεος του Κυρίου, για τον Οποίο σε παρακάλεσα να δείξεις έλεος στους αδελφούς της ερήμου», και εξαφανίστηκε.
Ο ατάμαν βρέθηκε ξαφνικά χωρίς δεσμά στην ακτή, μόνος του. Έκπληκτος έτρεξε στη μονή του Αγίου Αδριανού και βρήκε όλους τους ασκητές να ψέλνουν τους Ψαλμούς. Φαινόταν σαν ο Άγιος Αδριανός να μην είχε φύγει ποτέ από τη μονή. Ο ληστής έπεσε στα γόνατα του αγίου και παρακάλεσε να γίνει δεκτός ως ένας από τους αδελφούς. Τελείωσε τη ζωή του με μετάνοια στη μονή. Ο ληστής από άλλη συμμορία επίσης μετανόησε. Μέσω των προσευχών του Αγίου Αδριανού, πήρε μοναχικό σχήμα με το όνομα Κυπριανός. Αργότερα, στο μέρος ενός παραπόταμου, έκτισε τη Μονή Ονδρουσόβσκι και δοξάστηκε με θαύματα.
Η μονή του Αγίου Αδριανού έλαβε χορηγία από τον Τσάρο Ιβάν τον Τρομερό (1533-1584). Τον Αύγουστο του 1549, ο Άγιος Αδριανός ήταν νονοί της Άννας, κόρης του Τσάρου Ιβάν. Καθώς επέστρεφε από τη Μόσχα στη μονή, ληστές τον σκότωσαν κοντά στο χωριό Ομπζά, ελπίζοντας να βρουν χρήματα. Οι αδελφοί περίμεναν πολύ καιρό τον ηγούμενό τους, και δύο χρόνια αργότερα, εκείνος εμφανίστηκε σε όραμα σε μερικούς πρεσβυτέρους και τους μίλησε για το θάνατό του. Στις 17 Μαΐου 1551, οι αδελφοί βρήκαν το άφθαρτο σώμα του σε βάλτο και το ενταφίασαν μέσα στον τοίχο της εκκλησίας του αφιερωμένης στον Άγιο Νικόλαο.
Η μνήμη του Αγίου Αδριανού, που έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου, εορτάζεται δύο φορές: την ημέρα της εύρεσης και μεταφοράς των λειψάνων του (17 Μαΐου) και την ημέρα της κοιμήσεώς του (26 Αυγούστου), που συμπίπτει με αυτή του ομώνυμου Αγίου Μάρτυρα Αδριανού.
Το 1828, τα άγια λείψανα του Αγίου Αδριανού μεταφέρθηκαν με μεγαλοπρέπεια στη νεόκτιστη πέτρινη εκκλησία προς τιμήν της Εισόδου της Υπεραγίας Θεοτόκου. Το σημείο του μαρτυρίου του Αδριανού στο χωριό Ομπζά σημαδεύτηκε από έναν μοναχό με ξύλινο σταυρό. Το 1873, σύμφωνα με τις προσευχές του Αγίου Αδριανού, οι κάτοικοι της περιοχής γλίτωσαν θαυματουργικά από την άνθρακα. Ενθύμηση αυτής της σωτηρίας και σε ευγνωμοσύνη προς τον Άγιο, στο σημείο του μαρτυρίου του, το 1882–1883 κτίστηκε παρεκκλήσι με καμπαναριό.
