Μνήμη του φοβερού σεισμού στη μονή Σινά, 1 Μαΐου
Σήμερα είναι η ανάμνηση του φοβερού και μετά φιλανθρωπίας γενομένου σεισμού εν τη ιερά μονή Σινά. Το γεγονός του σεισμού αυτού, απαντά σε Σιναϊτικούς Κώδικες και συνέβη το 1212 μ.Χ. στη μονή Σινά.
Την 1η Μαΐου 1212 σημειώθηκε ένας καταστροφικός σεισμός στη νότια Παλαιστίνη, ο οποίος επηρέασε και την Αίγυπτο, όπου έγινε ιδιαίτερα αισθητός στο Κάιρο και στο Φουστάτ, προκαλώντας την καταστροφή πολλών κατοικιών. Στο αλ-Σαουμπάκ και στο αλ-Καράκ, κοντά στη Νεκρά Θάλασσα, καταστράφηκαν πύργοι και σπίτια, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν πολλές γυναίκες και παιδιά.
Στη Χερσόνησο του Σινά, ο σεισμός προκάλεσε σοβαρές ζημιές στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος των οχυρώσεών της και προκαλώντας φθορές στην εκκλησία. Το βόρειο τείχος της μονής, μαζί με τις βορειοδυτικές και βορειοανατολικές γωνίες του, κατέρρευσε. Από τα κελιά, κάποια καταστράφηκαν ολοσχερώς και άλλα έχασαν τις στέγες τους, προφανώς χωρίς απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Πιθανόν αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι ο σεισμός, ο οποίος σημειώθηκε τα ξημερώματα, είχε προηγηθεί από έναν προσεισμό το ηλιοβασίλεμα της προηγούμενης ημέρας (Δευτέρα 30 Απριλίου), ο οποίος ίσως λειτούργησε ως προειδοποίηση. Ο σεισμός προκάλεσε κατολισθήσεις από τα βουνά πίσω από τη μονή και ακολουθήθηκε από μετασεισμούς που συνεχίστηκαν για έναν χρόνο.
Σύμφωνα με χειρόγραφα της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, η ημερομηνία του σεισμού τιμόταν ετησίως ως ημέρα προσευχής και μετάνοιας. Κατά τον Αρχιεπίσκοπο Νεκτάριο του Σινά το 1658, τα τείχη και τα κελιά ξαναχτίστηκαν σχεδόν αμέσως με τη βοήθεια του Μητροπολίτη Γαβριήλ της Σουπάκης (Πέτρας), του οποίου το καραβάνι με τους οικοδόμους —που είχαν αρχικά σταλεί για την ανοικοδόμηση της εκκλησίας στην Αγία Κορυφή ή Άγια Κορυφή (Όρος του Μωυσή), η οποία είχε υποστεί ζημιές από προηγούμενο σεισμό— έφτασε στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης έξι ημέρες μετά τον σεισμό.
