Απεβίωσε ο Μακεδονομάχος Ιωάννης Κούλας, 21 Μαΐου 1960
Ιωάννης Κούλας
Την 21η Μαΐου 1960 απεβίωσε ο Μακεδονομάχος Ιωάννης Κούλας ( - 21 Μαΐου 1960) ο οποίος ήταν γιος του Μιχαήλ Κούλα. Στο επάγγελμα ήταν κρεοπώλης, ενώ έδρασε στον Μακεδονικό Αγώνα ως Πράκτορας Β΄ Τάξεως.
Ο Κούλας συμμετείχε στη μυστική ταφή και κατόπιν, μετά τρίμηνο, στην εκταφή και μεταφορά του σώματος του οπλαρχηγού Αθανασίου Χατζηπανταζή από την περίβολο του Ναού των Αγίων Θεοδώρων στην αυλή του ελληνικού υποπροξενείου για να μην προδοθεί ο τάφος του. Ο πρωτοσύγκελος, κουκουλωμένος κάτω από το ράσο του, κρατούσε το φανάρι και οι δύο επιτελείς του Ορφέα, Αναστασίου και Κούλας, έσκαβαν με πολλή προσοχή τα μεσάνυκτα προσπαθώντας να μην προδοθούν από το θόρυβο της εκσκαφής. Βρήκαν το σώμα αποσυντεθειμένο γιατί κατά τον ενταφιασμό του το είχαν βρέξει με κεζάπι για να μην αναγνωρίζεται.
Αξιόλογη ήταν η προσφορά του Κούλα και των επιτελών του Ορφέα Σερρών και στη μεταφορά, την απόκρυψη σε ειδικές μυστικές οπλαποθήκες και τη διανομή των όπλων και των πολεμοφοδίων. Για την ασφάλεια των όπλων οι Στέφανος Αναστασίου, Νάκης Κούλας και Τάκης Φέσσας, με τη βοήθεια του ξυλουργού Τέγου, κατασκεύασαν μυστικές κρύπτες στο υπόγειο του ελληνικού υποπροξενείου και στις οικίες των έμπιστων μακεδονομάχων Κωνσταντίνου Κουκουβάτσιου, Χατζηδίνα στο Κατακονόζι και Δημητρίου Μουντζουρίδη στην Αγία Βαρβάρα. Εργάστηκαν τρία μερόνυχτα. Άνοιξαν βαθιούς λάκκους μεγάλων διαστάσεων χωρίς να αντιληφθούν οι γείτονες τη μεταφορά των χωμάτων. Κάλυψαν τους λάκκους με χονδρά ξύλα και επίστρωσαν με παχύ στρώμα χώματος. Άφησαν μία οπή εισόδου και τοποθέτησαν σ’ αυτή μια πέτρα σχήματος βάσης κίονα με υποδοχή στο μέσον. Επ’ αυτής τοποθέτησαν ξύλινο στύλο που έδινε την εντύπωση ότι συγκρατούσε την οροφή.
Όταν ο βοηθός του πρόξενου λοχαγός Δημοσθένης Φλωριάς θέλησε να επιθεωρήσει τις κρύπτες δεν μπόρεσε να ανακαλύψει την είσοδο, παρότι του υπέδειξαν τους χώρους. Δεν υποψιάσθηκε ότι κάτω από τις βάσεις των στύλων ήταν οι είσοδοι των οπλαποθηκών. Τους συνεχάρη και τους δώρισε ένα αρνί και ποτά για να διασκεδάσουν.
Η προσφορά του στον Μακεδονικό Αγώνα αναγνωρίζεται από την τοπική κοινωνία και καταγράφεται σε ιστορικές πηγές που αφορούν τον αγώνα στην περιοχή των Σερρών.
Βιβλιογραφία
Παπακυριακού Κυριάκου Κ, Ο Μακεδονικός αγώνας στο νομό Σερρών, Ιδιωτική Έκδοση, Σέρρες 2012.
Κάρτσιου Βασιλείου Σ, Ο Μακεδονικός Αγώνας στην Ανατολική Μακεδονία, Η μάχη της Δοβίστας (14 Ιουλίου 1907), Τα γεγονότα που συντάραξαν τα Δαρκανοχώρια και τις Σέρρες και έφεραν στα πρόθυρα του πολέμου Ελλάδα και Τουρκία, Εκδόσεις Ερωδιός, Θεσσαλονίκη 2007.
Το Μεγάλο Συναξάρι, Αφανείς γηγενείς Μακεδονομάχοι, Χορηγός: Πέτρος Εμμ. Μάνος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2011.
