Άγιος Πασχάσιος, 31 Μαΐου
Ο Άγιος Πασχάσιος έζησε τον 5ο και 6ο αιώνα μ.Χ. και ήταν διάκονος της Εκκλησίας της Ρώμης. Συνέγραψε πολλά θεολογικά έργα, τα οποία όμως δεν διασώθηκαν. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 512 μ.Χ. και αναφέρεται από τον Άγιο Γρηγόριο τον Διάλογο, Επίσκοπο Ρώμης (τιμάται και στις 12 Μαρτίου).
Σχεδόν όλα όσα είναι γνωστά περί του Πασχασίου διηγείται ο Άγιος Γρηγόριος ο Μέγας στους «Διαλόγους» του (Βιβλίο Δ΄, κεφ. 40). Κατά τον Γρηγόριο, υπήρξε άνθρωπος εξαιρετικής αγιότητος και πατέρας των πτωχών. Μέχρι του θανάτου του παρέμεινε σταθερός υποστηρικτής του αντιπάπα Λαυρεντίου (498–505, απεβίωσε προ του 514). Η προσκόλληση αυτή, όμως, δεν προερχόταν από κακία, αλλά από πλάνη και άγνοια. Εκοιμήθη κατά την περίοδο της παποσύνης του Πάπα Συμμάχου (498–514) και μετά τον θάνατό του, ένας δαιμονιζόμενος θεραπεύθηκε αγγίζοντας τη δαλματική του.
Πολύν καιρό μετά την κοίμησή του, ο Πασχάσιος εμφανίσθηκε εις τον Επίσκοπο Γερμανό της Καπούης στα θερμά λουτρά του Άγγλου (Angelum) και του είπε ότι του είχε επιβληθεί να κάμει εκείνους τους λουτρούς ως άσκηση μετανοίας για το προηγούμενο σφάλμα του. Παρακάλεσε δε τον Γερμανό να προσευχηθεί υπέρ αυτού. Ο επίσκοπος εξετέλεσε τούτο με μεγάλο ζήλο και, μετ’ ολίγες ημέρες, δεν τον ευρίσκε πλέον εις τα λουτρά.
Ο Γρηγόριος σημειώνει ότι ο Πασχάσιος είχε συγγράψει βιβλία «Περί του Αγίου Πνεύματος», τα οποία ήσαν ορθά καθ’ όλα και απολύτως καταληπτά. Στην πραγματικότητα, δύο έργα με τίτλο «De Spiritu Sancto» αποδίδονται στον Πασχάσιο σε διάφορα χειρόγραφα και έως προσφάτως ετυπώνοντο υπό το όνομά του. Ο μελετητής Ένγκελμπρεχτ, ωστόσο, προσφάτως απέρριψε την πατρότητα αυτών των έργων εκ μέρους του Πασχασίου και τα απέδωσε εις τον Επίσκοπο Φαύστον της Ριέζ, περιλαμβάνοντάς τα εις τα άπαντα του Φαύστου. Εάν τούτο ευσταθεί, τότε τα αυθεντικά έργα του Πασχασίου έχουν πλέον χαθεί.
Διασώζεται πάντως επιστολή του προς τον Ευγίππιον, χρονολογουμένη το 511. Ο τελευταίος είχε παρακαλέσει τον σεβαστό και αγαπημένο του φίλο Πασχάσιο —ο οποίος διεκρίνετο δια την φιλολογική του δεινότητα— να συγγράψει βιογραφία του Αγίου Σεβερίνου, βάσει των μαρτυριών και αφηγήσεων που ο ίδιος (ο Ευγίππιος) είχε συλλέξει και συντάξει με αδέξιο και ανεπεξέργαστο τρόπο. Ο Πασχάσιος, όμως, απάντησε ότι τα έργα και τα θαύματα του Αγίου δεν ηδύναντο να περιγραφούν καλλίτερα από ό,τι ήδη είχε πράξει ο Ευγίππιος.
Η μνήμη του Αγίου Πασχασίου τιμάται την 31ην Μαΐου.
