Πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη η δίκη των 46 Ελλήνων προκρίτων για ανάμειξη στα γεγονότα του Καρατζάκιοϊ, 22 Μαΐου 1907
Οι προύχοντες συνελήφθησαν ως ύποπτοι υποκίνησης ή στήριξης της ενέργειας και μεταφέρθηκαν φυλακισμένοι στη Θεσσαλονίκη, στον διαβόητο «Πύργο του Αίματος» (τουρκικά: Kανλί Κουλέ), γνωστό σήμερα ως Λευκός Πύργος. Η δίκη κατέληξε στην απαλλαγή 30 εξ αυτών λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, και αυτοί επέστρεψαν στα σπίτια τους. Οι υπόλοιποι 16 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές φυλάκισης.
Το περιστατικό αφορούσε την ένοπλη επίθεση ελληνικών ανταρτικών σωμάτων, κατά βουλγαρικών κομιτατζήδων, τον Νοέμβριο του 1906.
Κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα, το Καρατζάκιοϊ ήταν καταφύγιο και ορμητήριο ντόπιων κομιτατζήδων. Στις 7/8 Νοεμβρίου (π.ημ.) του 1906, ο οπλαρχηγός Γεώργιος Γιαγκλής, σε συνεργασία με τον μετέπειτα οπλαρχηγό Δημήτριο Γκογκολάκη (Καπετάν Μητρούσης), μετέβησαν με αντάρτικο σώμα στο Καρατζάκιοϊ, όπου σύμφωνα με πληροφορίες κρυβόταν οι δολοφόνοι της οικογένειας του Γκογκολάκη. Εκεί, μεταμφιεσμένοι σε Οθωμανούς αξιωματικούς, κάλεσαν για ανάκριση 65 Βούλγαρους, από τους οποίους πρόλαβαν και εκτέλεσαν τους 36, ενώ στη συνέχεια πυρπόλησαν έξι οικίες του χωριού. Το γεγονός αυτό είχε προκαλέσει γενική αναταραχή σε όλη την περιφέρεια των Σερρών, με δριμύτατες επικρίσεις κατά της Ελλάδας και του Ελληνικού Προξενείου Σερρών και είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή απομάκρυνση των δύο οπλαρχηγών από τη Μακεδονία
