Εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 7 διαταγή της βουλγαρικής στρατιωτικής διοίκησης, η οποία σηματοδότησε ένα νέο, σκληρότερο στάδιο στην πολιτική εκβουλγαρισμού των Σερρών, 26 Μαΐου 1941
Στις 26 Μαΐου 1941, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 7 διαταγή της βουλγαρικής στρατιωτικής διοίκησης, η οποία σηματοδότησε ένα νέο, σκληρότερο στάδιο στην πολιτική εκβουλγαρισμού των Σερρών και της γύρω περιοχής, υπό τη βουλγαρική κατοχή.
Σύμφωνα με τη διαταγή, όλοι οι κάτοικοι της πόλης υποχρεώνονταν να αντικαταστήσουν τις ελληνικές επιγραφές των καταστημάτων τους με επιγραφές γραμμένες αποκλειστικά στη βουλγαρική γλώσσα, ενώ τα ονόματα των ιδιοκτητών έπρεπε να τροποποιηθούν ώστε να φέρουν βουλγαρικές καταλήξεις, παραπέμποντας σε αλλαγή εθνικής ταυτότητας. Η μη συμμόρφωση προς τα ανωτέρω επέσυρε αυστηρές ποινές: χρηματικό πρόστιμο και σφράγιση του καταστήματος.
Παράλληλα, επιβλήθηκε η υποχρέωση να αναρτηθούν βουλγαρικές σημαίες σε όλα τα σπίτια και τα καταστήματα, σε μια προσπάθεια συμβολικής αλλά και ορατής κυριαρχίας. Επιβλήθηκε επίσης απαγόρευση κυκλοφορίας για όλους τους πολίτες μετά τη δύση του ηλίου, εντείνοντας το καθεστώς φόβου και επιτήρησης.
Ακόμη, στις εκκλησίες των πόλεων και των χωριών, η τέλεση της θείας λειτουργίας έπρεπε πλέον να γίνεται στη βουλγαρική γλώσσα, ενώ στους εκκλησιαστικούς ύμνους και τις δεήσεις να μνημονεύονται οι βασιλείς της Βουλγαρίας, καταργώντας κάθε ελληνικό εθνικό-θρησκευτικό αναφοράς. Τέλος, στα γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών, καθώς και σε εκείνα των εκκλησιαστικών επιτροπών, διατάχθηκε η ανάρτηση της εικόνας του Βούλγαρου βασιλιά Βόρις, σε μια σαφή ένδειξη επιβολής πολιτειακής και πνευματικής κυριαρχίας.
Η διαταγή αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των μεθοδεύσεων του βουλγαρικού καθεστώτος κατοχής για την αλλοίωση της εθνικής ταυτότητας του τοπικού πληθυσμού και την ενσωμάτωσή του στον βουλγαρικό εθνικό κορμό, με τη βία και την καταπίεση ως κύρια εργαλεία.
