Άγιος Eadbert εκ Σκωτίας, 6 Μαΐου
Περί του Αγίου Eadbert (Εαντβέρτος) αναφέρει στην Εκκλησιαστική Ιστορία ο Άγιος Βεδέας. Ο Άγιος Eadbert διακρινόταν για την άριστη γνώση των Γραφών και τη φιλανθρωπία του, αφού διένειμε το δέκατο των εσόδων της Επισκοπής του. Ορίσθηκε διάδοχος του Αγίου Cuthbert (Κουθβέρτος) (τιμάται 20 Μαρτίου) στην Επισκοπή του Λινστισφέιρν το 687 μ.Χ. και κυβέρνησε την Εκκλησία επί ένδεκα έτη. Συνήθιζε κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της νηστείας των Αγίων Χριστουγέννων να αποσύρεται σε έρημο τόπο, κατά μόνας, πενθώντας, νηστεύοντας και προσευχόμενος. Είχε το χάρισμα των δακρύων. Επί των ημερών του έλαβε χώρα η ανακομιδή του ιερού λειψάνου του προκατόχου του, Αγίου Cuthbert, ο οποίος ευρέθη άφθορος.
Ο Άγιος Eadbert κοιμήθηκε με ειρήνη το 698 μ.Χ.
Βιογραφία
Ο Έντμπερτ του Λίντισφαρν (πέθανε στις 6 Μαΐου 698), γνωστός και ως Άγιος Έντμπερτ, ήταν Επίσκοπος του Λίντισφαρν, στην Αγγλία, από το 688 έως τον θάνατό του στις 6 Μαΐου 698.
Μετά τον θάνατο του Αγίου Κούθμπερτ το 687, ο Βίλφριντ ανέλαβε προσωρινά τη διοίκηση της έδρας του Λίντισφαρν. Η σύντομη αυτή θητεία του ήταν συγκρουσιακή. Ο Έντμπερτ χειροτονήθηκε επίσκοπος του Λίντισφαρν το 688. Του αποδίδεται η ενίσχυση των κτηρίων της ξύλινης εκκλησίας του Αγίου Φινάν με μολύβι, γεγονός που τα κατέστησε πιο ανθεκτικά. Επίσης, είναι αξιοσημείωτο ότι ίδρυσε το ιερό λείψανο του προκατόχου του, Αγίου Κούθμπερτ, στο νησί του Λίντισφαρν, το οποίο μετέπειτα εξελίχθηκε σε σημαντικό προσκυνηματικό κέντρο.
Λέγεται ότι ο Έντμπερτ προτιμούσε τη φτώχεια και μεγάλες περιόδους απομόνωσης και αφοσίωσης ως μέρος της εκκλησιαστικής του διακονίας. Ήταν γνωστός για τη βαθιά του γνώση των Γραφών και για το ότι προσέφερε το ένα δέκατο από όλα τα υπάρχοντά του στους φτωχούς. Όταν πέθανε, ετάφη στον ίδιο τόπο από τον οποίο είχε ανασυρθεί το σώμα του Κούθμπερτ νωρίτερα μέσα στον ίδιο χρόνο. Όταν οι μοναχοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νησί το 875, τα λείψανα του Έντμπερτ μεταφέρθηκαν τελικά στο Ντάραμ.
