Στον κινηματογράφο Κρόνιον των Σερρών προβλήθηκε η ταινία "The Song of Songs", 18 Μαΐου 1936
Στις 18 Μαΐου 1936, στον κινηματογράφο Κρόνιον των Σερρών προβλήθηκε η ταινία "The Song of Songs" (Άσμα Ασμάτων).
The Song of Songs, είναι μια αμερικανική ρομαντική δραματική ταινία του 1933, πριν εφαρμοστούν οι περιορισμοί του κώδικα (pre-Code), σε σκηνοθεσία Rouben Mamoulian και με πρωταγωνίστρια την Marlene Dietrich. Αυτή η παραγωγή της Paramount βασίζεται στο μυθιστόρημα του Hermann Sudermann Das Hohe Lied (1908) και στο θεατρικό έργο The Song of Songs (1914) του Edward Sheldon.
Το Song of Songs είναι μια «ρομαντική μπαλάντα» με «τραγικά στοιχεία», όπου μια αθώα χωριατοπούλα μεταμορφώνεται, βήμα-βήμα μέσα από τις δοκιμασίες του έρωτα, σε μια απογοητευμένη κυνική. Το πιο χαρακτηριστικό σε αυτή την περίπτωση είναι η χρήση στα γερμανικά ολόκληρης της φράσης που περιγράφει το «μεγάλο τραγούδι της αγάπης» ή «ωδή στην αγάπη» στην Πρώτη Επιστολή του Παύλου προς Κορινθίους. Αυτό δημιουργεί ένα διπλό επίπεδο νοήματος στον τίτλο του γερμανικού μυθιστορήματος, το οποίο δεν μπορεί να αποδοθεί στα αγγλικά.
Το θεατρικό έργο του 1914, The Song of Songs του Edward Sheldon, συνέβαλε επίσης σε αυτή την εκδοχή. Είναι remake της βωβής ταινίας του 1918 The Song of Songs με πρωταγωνίστρια την Elsie Ferguson και της βωβής ταινίας του 1924 Lily of the Dust με την Pola Negri.
Πρωταγωνιστές
Marlene Dietrich ως Lily
Brian Aherne ως Richard Waldow
Lionel Atwill ως Baron von Merzbach
Alison Skipworth ως Mrs. Rasmussen
Hardie Albright ως Edward von Prell
Helen Freeman ως Miss von Schwertfeger
Υπόθεση
Μια αθώα χωριατοπούλα, η Lily (Marlene Dietrich), μένει χωρίς οικογένεια μετά το θάνατο του ηλικιωμένου πατέρα της. Η θεία της, Mrs. Rasmussen (Alison Skipworth), που έχει ένα βιβλιοπωλείο, τη φιλοξενεί με δισταγμό, αλλά τη μεταχειρίζεται περισσότερο σαν υπηρέτρια παρά σαν ανιψιά. Η φυσικά τρυφερή Lily τραβά την προσοχή ενός τοπικού γλύπτη, του Richard (Brian Aherne), ο οποίος την φλερτάρει και την καλεί στο εργαστήριό του προτείνοντας να ποζάρει για αυτόν. Η Lily διστάζει, αλλά υπό την πίεση της κακόβουλης θείας της, το ξανασκέφτεται και συμφωνεί. Ποζάροντας γυμνή για τον Richard ανακαλύπτει τη θηλυκότητά της και, παράλληλα, ερωτεύεται τον φτωχό καλλιτέχνη. Ο καλλιτέχνης όμως αδυνατεί να ανταποκριθεί πλήρως στο έντονο πάθος της Lily.
Ένας μνηστήρας εμφανίζεται με τη μορφή του πλούσιου Baron von Merzbach (Lionell Atwill). Χορηγός του βιβλιοπωλείου της Mrs. Rasmussen, σχεδιάζει να πάρει την Lily στο κτήμα του και να την κάνει ερωμένη του, με την πρόφαση ότι η κυρίως αναλφάβητη κοπέλα θα δουλέψει ως γραμματέας του. Η θεία αποδέχεται μια οικονομική συμφωνία με τον Baron και την διώχνει. Η Lily καταφεύγει στο στούντιο του Robert, με τον Baron να την καταδιώκει. Με απογοήτευση, ο Richard την παραδίδει στον Baron, πιστεύοντας ότι θα είναι καλύτερα με έναν άντρα που μπορεί να τη συντηρήσει. Ο Baron ερωτεύεται την Lily και την παντρεύεται, αλλά την πετά έξω από το κτήμα όταν εκείνη, σε απόγνωση, προσπαθεί να σαγηνεύσει τον ιππικό δάσκαλο του Baron.
Κατά τύχη, ο Richard συναντά την Lily, που τώρα δουλεύει σε ένα καμπαρέ του Βερολίνου. Τον κατηγορεί για την ταπεινωτική της ζωή, αλλά τον επαινεί κυνικά γιατί της έσπασε τις αυταπάτες και της επέτρεψε να αντιμετωπίσει τις σκληρές πραγματικότητες της ζωής. Μετανιωμένος, ο Richard προσκαλεί την Lily να επιστρέψει στο στούντιό του. Εκεί αυτή αντικρίζει το μαρμάρινο άγαλμα που πόζαρε μικρή, εικόνα αμόλυντης αθωότητας. Σε μια υπολογισμένη έξαρση οργής, το σπάει σε κομμάτια. Μετά από αυτή την κάθαρση, η Lily και ο Richard συμφιλιώνονται και δημιουργούν έναν γνήσιο δεσμό.
Παραγωγή
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η Paramount Pictures είχε ως κορυφαία ηθοποιό την Marlene Dietrich. Μια αληθινή «θεά της οθόνης» της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ, ανταγωνιζόταν την Greta Garbo της Metro-Goldwyn-Meyers. Ο σκηνοθέτης της Paramount, Josef von Sternberg, είχε συνεργαστεί με τη Dietrich σε πέντε συνεχόμενες ταινίες και ήταν καθοριστικός στη διαμόρφωση της εικόνας της. Μετά την όχι ιδιαίτερα επιτυχημένη ταινία Blonde Venus (1932), οι παράγοντες της Paramount την έφεραν σε συνεργασία με τον Mamoulian για το Song of Songs.
Ο Mamoulian, που υπηρέτησε ως σκηνοθέτης και παραγωγός, συγκέντρωσε μια ταλαντούχα ομάδα, μεταξύ αυτών τον σεναριογράφο Samuel Hoffenstein, τον διευθυντή τέχνης Hans Dreier και τον διευθυντή φωτογραφίας Victor Milner.
