Όσιος Αρσένιος Κονεζίας ο Θαυματουργός,12 Ιουνίου
Ο Όσιος Αρσένιος Κονεζίας καταγόταν από το Κονεβίτς του Νοβγκορόντ και ήταν χρυσοχόος στο επάγγελμα. Δέχτηκε το μοναχικό κουρά το 1373 στη Μονή Λισίτσι κοντά στο Νοβγκορόντ, όπου έζησε δεκαεπτά χρόνια και πήρε το μοναχικό όνομα Αρσένιος. Το 1390 πήγε στο Άγιον Όρος και πέρασε εκεί τρία χρόνια, ασχολούμενος με την προσευχή και την κατασκευή χάλκινων σκευών για τους αδελφούς. Αν και δεν αναφέρεται με σαφήνεια σε ποια μονή βρισκόταν, πιστεύεται ότι εισήλθε στη Σερβική Μονή Χιλανδαρίου.
Το 1393 ο Όσιος Αρσένιος επέστρεψε στη Ρωσία φέρνοντας μαζί του μια εικόνα της Παναγίας, που αργότερα ονομάστηκε εικόνα της Κονεζίας, και του δόθηκε από έναν ηγούμενο ονόματι Ιωάννη στο Άγιον Όρος. Με αυτήν την εικόνα πήγε στο νησί Κονεζίας στη λίμνη Λάντογκα, όπου πέρασε πέντε χρόνια σε ησυχία με τους μαθητές του.
Το 1398, με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη του Νοβγκορόντ, ίδρυσε μια κοινόβια μονή αφιερωμένη στη Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Επισκέφτηκε ξανά το Άγιον Όρος και ζήτησε τις προσευχές και την ευλογία των αγίων Πατέρων για τη μονή του.
Το 1421 η λίμνη πλημμύρισε και κατέστρεψε τα κτίρια της μονής, αναγκάζοντας τον Όσιο Αρσένιο να μεταφέρει τη μονή σε άλλο σημείο στο νησί. Ενώ σκέφτονταν τη νέα τοποθεσία, προσευχόταν στον Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο για κατεύθυνση. Μια νύχτα, καθώς προσευχόταν και ξεκουραζόταν, είδε οράματα που του υπέδειξαν το μέρος όπου σήμερα βρίσκεται η νέα μονή και το περίγραμμα των ορίων της. Όταν αφηγήθηκε αυτά στα αδέλφια, εκείνα επιβεβαίωσαν ότι είχαν δει φως, άκουσαν καμπάνες ή ένιωσαν ευωδία στο ίδιο σημείο. Έτσι, εκεί έχτισαν τη νέα μονή και την εκκλησία αφιερωμένη στη Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Προτού κοιμηθεί το 1447, έδωσε στους μαθητές του τις τελευταίες του οδηγίες: να μένουν σταθεροί στην Ορθοδοξία, να διατηρούν την ενότητα της ψυχής, την καθαρότητα σώματος και ψυχής, και την ειλικρινή αγάπη προς τον πλησίον. Τους παρότρυνε να αποφεύγουν το κακό και τις ακάθαρτες σκέψεις και να τηρούν τον κανόνα του Αγίου Όρους. Επίσης, διέταξε τα γεύματα να είναι ίσα για όλους, να αποφεύγεται η μέθη και να υποδέχονται και να βοηθούν ευγενικά τους ξένους και κάθε επισκέπτη.
Ο Όσιος Αρσένιος κοιμήθηκε το 1447 και ετάφη στον ναό της μονής. Από το σώμα του αναδιδόταν έντονη και ανεξήγητη ευωδία. Η ζωή του γράφτηκε τον 16ο αιώνα από τον ηγούμενο Βαρλαάμ της Κονεζίας. Το 1850 εκδόθηκε η βιογραφία του Οσίου Αρσενίου μαζί με το λειτουργικό και τον Ακάθιστο Ύμνο προς τιμήν του.
