Άγιος Ιωάννης ο Νέος Μεγαλομάρτυρας από τη Σουτσεάβα, 24 Ιουνίου

Ο Άγιος Ιωάννης ο Νέος (†1330) καταγόταν από την Τραπεζούντα και ήταν έμπορος ευσεβής, ακλόνητος στην Ορθόδοξη πίστη και ιδιαίτερα φιλάνθρωπος.

Κατά τη διάρκεια ενός εμπορικού ταξιδιού προς την Κιλίια (σημερινή Bilhorod-Dnistrovskyy στην Ουκρανία), που τότε ανήκε στη Μολδαβία, γνώρισε έναν Βενετό έμπορο, τον Ρεΐζ, καθώς ταξίδευαν μαζί στη Μαύρη Θάλασσα. Συζητούσαν πολλές φορές για τη χριστιανική πίστη, και επειδή ο Ιωάννης με σοφία και παρρησία αποστόμωνε τον συνομιλητή του, εκείνος θύμωσε και αποφάσισε να εκδικηθεί.

Όταν έφτασαν στην Κιλίια, ο Ρεΐζ διέδωσε ψευδώς τη φήμη πως ο Ιωάννης ήθελε να ασπαστεί το Ισλάμ, παρόλο που ήταν χριστιανός. Την εποχή εκείνη η πόλη βρισκόταν υπό μουσουλμανική κυριαρχία από Τάταρους, και μόλις το έμαθε ο τοπικός άρχοντας, διέταξε να του φέρουν τον Ιωάννη. Τον ρώτησαν αν είναι αλήθεια πως θέλει να εγκαταλείψει την πίστη του. Ο Ιωάννης απάντησε με παρρησία πως ποτέ δεν θα άφηνε την αληθινή πίστη για να προσκυνήσει ανθρώπινες επινοήσεις.

Η απάντηση αυτή εξόργισε τον Τάταρο ηγεμόνα, ο οποίος του πρότεινε να απαρνηθεί την πίστη του ή να βασανιστεί. Ο Ιωάννης προσευχήθηκε μυστικά και ο Θεός του έδωσε δύναμη και σοφία, ώστε να απαντά με παρρησία και να ομολογήσει την πίστη του. Τότε άρχισαν να τον χτυπούν άγρια με ραβδιά, σκίζοντας τις σάρκες του, μέχρι που το σώμα του ήταν γεμάτο πληγές. Ο Ιωάννης ευχαριστούσε τον Θεό που τον αξίωσε να πάθει γι' Αυτόν και να καθαρίσει τις αμαρτίες του.

Την επόμενη μέρα, τον έφεραν ξανά μπροστά στον ηγεμόνα. Ο Ιωάννης παρουσιάστηκε με χαρούμενο και λαμπερό πρόσωπο. Αρνήθηκε κατηγορηματικά να αρνηθεί τον Χριστό και κατηγόρησε τον ηγεμόνα ως όργανο του σατανά. Τότε τον ξαναχτύπησαν σκληρά, αποκαλύπτοντας ακόμα και τα σωθικά του.

Ο λαός, που είχε συγκεντρωθεί, δεν άντεξε να βλέπει τέτοια φρικαλεότητα και άρχισε να φωνάζει εναντίον του ηγεμόνα. Αυτός διέταξε να τον δέσουν από τα πόδια σε μια άγρια φοράδα και να τον σέρνουν στους δρόμους της πόλης. Οι κάτοικοι της εβραϊκής συνοικίας ιδιαίτερα τον χλεύαζαν και του πετούσαν πέτρες. Στο τέλος, κάποιος του έκοψε το κεφάλι με σπαθί.

Το σώμα του Αγίου έμεινε άταφο ως το βράδυ, καθώς κανείς Χριστιανός δεν τολμούσε να τον πλησιάσει. Τη νύχτα εμφανίστηκε ένα φωτεινό στύλος πάνω από το σώμα του, και φαινόντουσαν τρεις άνδρες να θυμιατίζουν και να ψάλλουν ύμνους. Ένας Ιουδαίος τοξότης, νομίζοντας πως ήταν Χριστιανοί που προσπαθούσαν να πάρουν το σώμα, τράβηξε τόξο να τους χτυπήσει, αλλά ακινητοποιήθηκε από τη δύναμη του Θεού.

Το πρωί, το όραμα εξαφανίστηκε, αλλά ο τοξότης παρέμεινε ακίνητος. Όταν ομολόγησε όσα είδε και ζήτησε συγχώρεση, ελευθερώθηκε από τα δεσμά του. Τότε ο άρχοντας επέτρεψε να ενταφιαστεί το σώμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της πόλης.

Ο Ρεΐζ, μαθαίνοντας για τον ενταφιασμό, προσπάθησε να κλέψει τα λείψανα του Αγίου για να τα βεβηλώσει. Όμως ο Ιωάννης εμφανίστηκε σε όραμα στον ιερέα της Εκκλησίας και του αποκάλυψε τον κίνδυνο. Έτσι τα λείψανά του μεταφέρθηκαν με ασφάλεια στον ναό, και αυτό θεωρείται το πρώτο του θαύμα.

Τα θαυματουργά και άφθαρτα λείψανά του έμειναν για χρόνια στην Κιλίια, αλλά το 1402 μεταφέρθηκαν στη Σουτσεάβα, την πρωτεύουσα του ηγεμόνα Αλεξάνδρου του Καλού, με τη βοήθεια του Μητροπολίτη Ιωσήφ Μουσάτ. Από τότε παραμένουν στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου στη Σουτσεάβα.

Το 1685, τα λείψανα αρπάχτηκαν από τον Πολωνό βασιλιά Ιωάννη Σομπιέσκι και μεταφέρθηκαν στην Ουκρανία. Το 1783 επαναπατρίστηκαν στη Σουτσεάβα από τον Αυστριακό αυτοκράτορα Ιωσήφ Β'. Από τότε, η μονή του Αγίου έγινε μεγάλο προσκύνημα, κυρίως στις 24 Ιουνίου, ημέρα μετακομιδής των λειψάνων του.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Νέος είναι από τους πιο αγαπητούς αγίους της Μολδαβίας και πλήθος θαυμάτων συνδέονται με την παρουσία των ιερών του λειψάνων.