Άγιοι Πέτρος και Φεβρωνία οι θαυματουργοί, 25 Ιουνίου

Ο πρίγκιπας Πέτρος ήταν ο δεύτερος γιος του ηγεμόνα του Μούρομ, του Γιούρι Βλαντιμίροβιτς. Στον θρόνο του Μούρομ ανέβηκε το 1203. Μερικά χρόνια πριν, ο Άγιος Πέτρος αρρώστησε από λέπρα, μια ασθένεια που κανείς δεν μπορούσε να τον γιατρέψει. Σε ένα όραμα του αποκαλύφθηκε ότι η κόρη ενός μελισσοκόμου θα μπορούσε να τον θεραπεύσει: η ευσεβής κοπέλα Φεβρόνια, μια χωρική από το χωριό Λάσκοβα στην επαρχία Ριαζάν. Ο Άγιος Πέτρος έστειλε αγγελιαφόρους στο χωριό αυτό.

Η Φεβρόνια, σαν αντάλλαγμα για τη θεραπεία, ζήτησε από τον Πέτρο να την παντρευτεί και εκείνος το υποσχέθηκε. Έτσι, τον θεράπευσε, αλλά ο Πέτρος δεν κράτησε την υπόσχεσή του, γιατί η Φεβρόνια ήταν απλή χωρική και αυτό θεωρούνταν ντροπή. Όμως είχε ερωτευτεί την ευσέβεια, τη σοφία και την αρετή της. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, η Φεβρόνια άφησε σκόπιμα ένα έλκος ανεπούλωτο, και έτσι η ασθένεια ξανάρχισε. Την θεράπευσε ξανά, και τότε ο Πέτρος αναγκάστηκε να την παντρευτεί.

Το ιερό ζευγάρι αγαπιόταν μέσα σε όλες τις δοκιμασίες. Όταν ο Πέτρος ανέλαβε τον θρόνο από τον αδελφό του, οι αλαζόνες μπογιάροι δεν ήθελαν να δεχτούν μια πριγκίπισσα από τα απλά, και πίεζαν τον Πέτρο να την αφήσει. Εκείνος αρνήθηκε, και γι’ αυτό τους έδιωξαν και τους δύο. Έφυγαν με δυο πλοία από την πατρίδα τους, κατά μήκος του ποταμού Όκα, και η Φεβρόνια παρηγορούσε τον Πέτρο. Λίγο αργότερα, η οργή του Θεού έπεσε στην πόλη του Μούρομ, που έγινε άνω κάτω γιατί ο θρόνος ήταν άδειος, και ο λαός παρακάλεσε τον Πέτρο να γυρίσει μαζί με τη Φεβρόνια.

Το ιερό ζευγάρι ήταν γνωστό για την ευσέβεια και τη φιλανθρωπία τους. Πέθαναν την ίδια μέρα και ώρα, στις 25 Ιουνίου 1228, αφού προσευχήθηκαν να πεθάνουν μαζί. Πριν πεθάνουν, έλαβαν το μοναχικό σχήμα με τα ονόματα Δαβίδ και Ευφροσύνη σε διαφορετικά μοναστήρια. Μετά το θάνατό τους, τάφηκαν μαζί, αλλά επειδή είχαν μοναχικές κουρές, αρχικά τους χώρισαν, όμως την επόμενη μέρα ενώθηκαν ξανά.

Οι Άγιοι Πέτρος και Φεβρόνια θάφτηκαν στον καθεδρικό ναό της πόλης Μούρομ, που ήταν αφιερωμένος στη Γέννηση της Θεοτόκου και χτίστηκε πάνω από τα λείψανά τους το 1553, κατόπιν όρκου του τσάρου Ιβάν του Τρομερού. Μετά την εγκαθίδρυση της σοβιετικής εξουσίας, το 1921, τα λείψανα μεταφέρθηκαν σε μουσείο, όπου εκτίθενται χωρίς σεβασμό. Από το 1992, όμως, τα λείψανα φυλάσσονται ξανά ανοιχτά στον καθεδρικό ναό της Μονής Αγίας Τριάδας στο Μούρομ.

Οι Άγιοι Πέτρος και Φεβρόνια θεωρούνται πρότυπα χριστιανικού γάμου και προστάτες των νεονύμφων. Το 2009 σε πολλές ρωσικές πόλεις στήθηκαν μνημεία προς τιμήν τους, με σκοπό να προβάλλουν τις αξίες της οικογένειας, της αγάπης και της πίστης στο γάμο.

Οι Άγιοι Πέτρος και Φεβρόνια αγιοποιήθηκαν το 1547 και από το 2012 εορτάζεται και η μετακομιδή των ιερών λειψάνων τους την Κυριακή πριν τις 6 Σεπτεμβρίου.