Όσιος Αντελβέρτος ο Αρχιδιάκονος, 25 Ιουνίου
Ο Όσιος Αντελβέρτος γεννήθηκε στην πόλη Νορθάμπερλαντ της Αγγλίας. Από αγάπη για τον μοναχικό βίο, ακολούθησε τον Όσιο Έγκμπερτ († 24 Απριλίου) στην Ιρλανδία. Έγινε μοναχός, πιθανώς στο μοναστήρι του Μέλιφορντ, και το 690 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος. Στη συνέχεια έγινε υποτακτικός του Αγίου Ουιλλιβρόνδου († 7 Νοεμβρίου) και εργάστηκε ιεραποστολικά μαζί του. Πιστεύεται ότι κήρυξε το Ευαγγέλιο στην περιοχή της Ουτρέχτης ως αρχιδιάκονος και εκοιμήθηκε με ειρήνη το 710 μ.Χ.
.jpg)
Οι βενεδικτίνοι άγιοι Βονιφάτιος, Γρηγόριος ο Μέγας, Αντελβέρτος του Έγκμοντ και ο ιερέας Ιερώνυμος του Νόρντβικ
Βιογραφία
Αντελβέρτος του Έγκμοντ (επίσης γνωστός ως Αιθελβέρτος του Έγκμοντ) (πέθανε γύρω στο 710 στο Έγκμοντ) ήταν ένας Αγγλοσάξονας ιεραπόστολος από τη Νορθούμβρια. Υπήρξε ένας από τους συντρόφους του Βιλλιβρόνδου στο έργο της διάδοσης του Ευαγγελίου στην Ολλανδία και τη Φρισία.
Ο Αντελβέρτος (ή Αιθελβέρτος) φέρεται να γεννήθηκε στη Νορθούμβρια και να καταγόταν από τη βασιλική οικογένεια της περιοχής. Σύμφωνα με κάποιες πηγές, σπούδασε στην ιρλανδική μονή Ραθ Μέλσιγκι (Rath Melsigi), μαζί με τον Έγκμπερτ. Περί το 690, πήγε να βοηθήσει τον Βιλλιβρόνδο (ο οποίος είχε επίσης σπουδάσει στο Ραθ Μέλσιγκι) στο ιεραποστολικό έργο στη Φρισία. Σύμφωνα με το έργο "Βίος του Βιλλιβρόνδου, αρχιεπισκόπου Τραϊέκτουμ" που έγραψε ο Αλκουΐνος στα τέλη του 8ου αιώνα, αποβιβάστηκαν κοντά στο Ντόμπουργκ.
Ο Αντελβέρτος συνδέθηκε ιδιαίτερα με το Έγκμοντ. Χειροτονήθηκε αρχιδιάκονος της νεοϊδρυθείσας Επισκοπής της Ουτρέχτης και πέθανε στο Έγκμοντ γύρω στο 740. Θάφτηκε εκεί, και στον τάφο του αναφέρθηκαν θαύματα, πάνω από τον οποίο χτίστηκε ναός. Λέγεται πως προστάτεψε τον οικισμό του Έγκμοντ από επιδρομές πειρατών, προκαλώντας μια πυκνή ομίχλη κατά μήκος της ακτής.
Τιμή και Μνήμη
Η μνήμη του διατηρήθηκε κυρίως χάρη στην ίδρυση της Βενεδικτίνικης μονής του Έγκμοντ, της πρώτης στη χώρα, περίπου 200 χρόνια αργότερα, από τον κόμη Ντηρκ Α΄ της Δυτικής Φρισίας (ή Ολλανδίας), η οποία τον ανακήρυξε προστάτη της. Ο βίος του δεν γράφτηκε πριν από τη δεκαετία του 990, κάτι που εξηγεί την έλλειψη ιστορικών λεπτομερειών. Τα λείψανά του μεταφέρθηκαν για προσκύνηση στη νέα μονή (που αρχικά ήταν γυναικεία). Μετά τη Μεταρρύθμιση και την καταστροφή της μονής, διασώθηκαν και φυλάχθηκαν στο Χάρλεμ. Η τιμή του αγίου αποκαταστάθηκε όταν η μονή επανιδρύθηκε το 1935 και τα λείψανα επέστρεψαν εκεί το 1984. Το κρανίο του, προσεκτικά αποκατεστημένο, φυλάσσεται κάτω από την Αγία Τράπεζα. Η μνήμη του τιμάται στις 25 Ιουνίου.
