Άγιος Ανεκτός, 27 Ιουνίου

Οὐκ ἦν ἀνεκτὸν τῷ Ἀνέκτῳ μὴ στέργειν

Τὸν διὰ Χριστὸν θάνατον μέχρι τέλους.

O Άγιος Ανεκτός ήταν ευσεβής και ζηλωτής άνδρας, που με τα λόγια και τα έργα του, αποτελούσε πολύτιμη δύναμη της Εκκλησίας στην Καισαρεία της Καππαδοκίας. Το 298 μ.Χ. ο ηγεμόνας της πόλης αυτής, Ουρβανός, αφού συνέλαβε τον Ανεκτό και δεν μπόρεσε να τον αποσπάσει από την πίστη του, κατέφυγε στην ωμή και θηριώδη βία των βασανιστηρίων. Στην αρχή τον εράβδισαν. Έπειτα του έσχισαν τα πλευρά με σιδερένια νύχια, τρύπησαν τους αστραγάλους του και έκαψαν τις πληγές του με αναμμένες λαμπάδες. Όταν είδαν ότι ακόμα ανέπνεε, τον αποκεφάλισαν, και έτσι ο γνήσιος αυτός χριστιανός πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου.

Βιογραφία

Αγωνίστηκε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, όταν διοικητής της Καισάρειας στην Καππαδοκία ήταν ο Ουρβανός, το έτος 298. Επειδή δίδασκε τους χριστιανούς και τους προέτρεπε να μη φοβούνται τα βασανιστήρια, αλλά να αντιστέκονται στους ειδωλολάτρες για χάρη της αλήθειας, και να πεθάνουν για την πίστη τους στον Χριστό, κατηγορήθηκε γι’ αυτό στον διοικητή. Συνελήφθη λοιπόν και αρχικά φυλακίστηκε. Κατόπιν παρουσιάστηκε μπροστά στον διοικητή, που τον πίεζε να θυσιάσει στα είδωλα. Όμως με τις προσευχές του, ο Άγιος γκρέμισε τα είδωλα που έπεσαν στη γη. Για τούτο τον λόγο, τον άπλωσαν με τα τέσσερα και δέκα στρατιώτες τον χτυπούσαν με ραβδιά, φτιαγμένα από ξύλο που χρησιμοποιούσαν για τύμπανα. Ύστερα τον κρέμασαν σε ξύλινο στύλο, του έκοψαν τα δάχτυλα των χεριών με ξυράφι και του έξυσαν όλο το σώμα με σιδερένια νύχια.

Τότε εμφανίστηκε Άγγελος Κυρίου, τον ελευθέρωσε από τα βασανιστήρια και τον θεράπευσε. Όταν τον κατέβασαν από το ξύλο, του τρύπησαν τους αστραγάλους με σιδερένια πιρούνια και του έβαλαν ένα καυτό τηγάνι στο στήθος. Κατόπιν τον έβαλαν να καθίσει μέσα σε σιδερένιο δοχείο που είχε αναφλεγεί. Μετά, του τραυμάτισαν τα πόδια με σιδερένιες σούβλες και τον έριξαν ξανά στη φυλακή. Και πάλι εμφανίστηκε Άγγελος Κυρίου, του έλυσε τα δεσμά και τον έκανε υγιή. Όταν πολλοί Έλληνες (ειδωλολάτρες) είδαν ότι ήταν υγιής, πήγαν σ’ αυτόν, βαπτίστηκαν και θεραπεύτηκαν από τις αρρώστιες τους.

Ύστερα, τον κρέμασαν πάλι από τα πόδια, ενώ στα χέρια του είχαν δέσει έναν βαρύ βράχο, και αργότερα τον σήκωσαν όρθιο πάνω σε ξύλινο πάσσαλο. Τον χτυπούσαν στην κοιλιά με τα ίδια ξύλα των τυμπάνων, τον έκαιγαν με αναμμένες λυχνίες, του έριξαν βραστό μολύβι στο στόμα και του έβαλαν στο κεφάλι ένα καυτό σιδερένιο κράνος. Τέλος, τον έριξαν μέσα σε φλογισμένο καμίνι.

Επειδή όμως η χάρη του Χριστού τον φύλαξε άθικτο από όλα αυτά τα βασανιστήρια, πολλοί ειδωλολάτρες πίστεψαν στον Χριστό, και όλοι αποκεφαλίστηκαν και έλαβαν το στεφάνι του μαρτυρίου. Τότε έβγαλαν από τον Άγιο δύο λωρίδες δέρματος, από τον λαιμό ως τα πόδια. Ο Μάρτυρας πήρε τη μία από αυτές και την πέταξε στο πρόσωπο του ασεβούς διοικητή.

Για την πράξη αυτή, ο μακάριος αποκεφαλίστηκε, και αντί για αίμα, από τον λαιμό του ανάβλυσε γάλα. Και ακολούθησε ακόμη ένα φοβερό θαύμα: ο Μάρτυρας πήρε το τίμιο κεφάλι του στα χέρια του, περπάτησε δύο μίλια, και έτσι αναχώρησε νικηφόρα για τους ουρανούς.