Άγιος Κάσσιος επίσκοπος Νάρνι, 29 Ιουνίου

Ο Άγιος Κάσσιος ήταν επίσκοπος Νάρνι από τις 9 Οκτωβρίου 536 έως τις 29 Ιουνίου 558. Ήταν παντρεμένος – η σύζυγός του ονομαζόταν Φαύστα. Ξεχώρισε για την καθημερινή τέλεση της Θείας Λειτουργίας και για το γεγονός ότι χάρισε όλα του τα υπάρχοντα στους φτωχούς. Η επισκοπική του διακονία συνέπεσε με τον Γοτθικό Πόλεμο του Ιουστινιανού, μια επικίνδυνη εποχή για τις ιταλικές πόλεις.

Ο Άγιος Κάσσιος εγκωμιάζεται από τον Άγιο Γρηγόριο τον Μέγα, ο οποίος αναφέρει τα εξής στους Διαλόγους του (Βιβλίο 3, Κεφ. 6):

«Κατά την εποχή των Γότθων, όταν ο βασιλιάς Τοτίλας ήρθε στη Νάρνι, ο Κάσσιος –άνθρωπος αγίας ζωής και επίσκοπος της πόλης– βγήκε να τον υποδεχτεί. Ο βασιλιάς τον περιφρόνησε, επειδή το πρόσωπό του ήταν ροδαλό και θεώρησε πως αυτό οφειλόταν στο κρασί. Τότε, ο Θεός επέτρεψε, για να φανερώσει την αξία του, ένας από τους φρουρούς του βασιλιά να καταληφθεί δημόσια από πονηρό πνεύμα και να βασανίζεται φρικτά μπροστά σε όλο το στράτευμα. Τον έφεραν στον επίσκοπο Κάσσιο και εκείνος, μπροστά στον βασιλιά, προσευχήθηκε και με το σημείο του σταυρού έδιωξε το πονηρό πνεύμα, που δεν ξανατόλμησε να τον πλησιάσει. Από τότε, ο βάρβαρος βασιλιάς άρχισε να σέβεται ειλικρινά τον άγιο, που προηγουμένως είχε περιφρονήσει λόγω της εμφάνισής του.»

Ο Πάπας Γρηγόριος αναφέρει και άλλα στον τέταρτο τόμο των Διαλόγων του (Κεφ. 56):

«Ο Κάσσιος, επίσκοπος Νάρνι, άνδρας αγίας ζωής, που καθημερινά πρόσφερε θυσία στον Θεό και συγκινούσε βαθιά κατά τη Θεία Λειτουργία, έλαβε κάποτε ένα μήνυμα από τον Θεό μέσω ιερέα: "Κάνε αυτό που κάνεις, δούλευε όπως εργάζεσαι, μην σταματήσεις να βαδίζεις και να ενεργείς. Την ημέρα της εορτής των Αποστόλων θα έρθεις σε Μένα και θα λάβεις την ανταμοιβή σου." Πράγματι, επτά χρόνια αργότερα, εκείνη την ημέρα, τελειώνοντας την Θεία Λειτουργία και μεταλαμβάνοντας των Αχράντων Μυστηρίων, εκοιμήθη εν Κυρίω.»

Ο Άγιος Κάσσιος πέθανε στη Ρώμη, αφού είχε προσκυνήσει εκεί για την εορτή των Αγίων Αποστόλων – συνήθεια που είχε κάθε χρόνο. Η κοίμησή του έγινε στις 29 Ιουνίου 558, αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία, καθώς έδινε στους πιστούς τον ασπασμό της ειρήνης.

Ο Γρηγόριος αναφέρει ότι ο Άγιος Κάσσιος λειτουργούσε καθημερινά πάνω στον τάφο του Αγίου Ιουβενάλιου. Αυτό δείχνει πως υπήρχε παρεκκλήσι στο σημείο αυτό, που φαίνεται να χρησίμευε ως ταφικό μνημείο για τους επισκόπους της Νάρνι. Πιθανότατα εκεί ενταφιάστηκαν και ο Άγιος Κάσσιος με τη σύζυγό του Φαύστα.

Το 878, τα λείψανα του Κασσίου, του Αγίου Ιουβενάλιου και της Φαύστας μεταφέρθηκαν στο Μπάτζιο της Λούκκα από τον Αδαλβέρτο, Μαργράβο της Τοσκάνης. Δύο χρόνια αργότερα, όλα τα λείψανα επιστράφηκαν στη Νάρνι και τοποθετήθηκαν σε ανακαινισμένο μαυσωλείο, γνωστό ως Sacello di San Cassio, όπου σώζεται μέχρι σήμερα η ταφόπλακα του 6ου αιώνα που τους παριστάνει ως πρόβατα.