Άγιος Πέτρος, Πρίγκιπας της Χρυσής Ορδής, 30 Ιουνίου

Την εποχή που η Ρωσία βρισκόταν κάτω από τον ζυγό της Χρυσής Ορδής, ο Επίσκοπος Κύριλλος του Ροστόβ μετέβη στην έδρα της Ορδής, για να μιλήσει με τον Χαν Μπερκάι σχετικά με τα θέματα της επισκοπής του. Ο Χαν άκουσε με ενδιαφέρον τον λόγο του επισκόπου, που του διηγήθηκε για τον αγώνα των φωτιστών του Ροστόβ, για τον πρώτο απ’ αυτούς, τον Άγιο Λεόντιο, που είχε έρθει να βαπτίσει έναν σκληρό και ξένο λαό, και για τα θαύματα που γίνονταν έκτοτε στον τάφο του Αγίου.

Κανείς δεν ξέρει αν ο Χαν πίστεψε στα θαύματα που του περιέγραψε ο εύγλωττος ιεράρχης. Ωστόσο, λίγο αργότερα, κάλεσε ξανά τον επίσκοπο και του ζήτησε να θεραπεύσει τον άρρωστο γιο του. Πριν φύγει από το Ροστόβ, ο Κύριλλος είχε τελέσει Παράκληση στον τάφο του Αγίου Λεοντίου και είχε πάρει μαζί του αγιασμό. Ραντίζοντας το παιδί με αγιασμό και λέγοντας προσευχή, είπε στον Χαν: «Ο γιος σου θα ζήσει και θα γίνει τόσο ισχυρός όσο κι εσύ». Πράγματι, το παιδί έγινε καλά, και ο Χαν Μπερκάι διέταξε να δίδεται όλος ο φόρος που εισπράττεται από το Ροστόβ στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως.

Ένας ανιψιός του Χαν, που παρακολούθησε τη θεραπεία, άρχισε να συνοδεύει τον Επίσκοπο Κύριλλο στις επισκέψεις του στην Ορδή. Παρατηρούσε με προσοχή, άκουγε τις συζητήσεις του Χαν με τον επίσκοπο και, όταν εκείνος έφυγε, ο νέος σύχναζε σε απομόνωση, συλλογιζόμενος: «Γιατί πιστεύουμε στον ήλιο, στο φεγγάρι, στ’ άστρα και στη φωτιά; Δεν είναι θεοί. Ποιος είναι ο αληθινός Θεός;». Είχε ακούσει για τις εκκλησίες και τις αγιογραφίες, και τον είχε συνεπάρει η περιγραφή της Ορθόδοξης προσευχής. Πόσο ήθελε να τα δει όλα αυτά με τα ίδια του τα μάτια!

Όταν μεγάλωσε, κατάλαβε ότι η μοίρα του ήταν δεμένη με τη Ρωσία και τον λαό της. Έτσι, ταξίδεψε στη Ρωσία, και όταν έφτασε στο Ροστόβ, μπήκε στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Εκεί, σε εκείνον τον φωτεινό και ειρηνικό τόπο, η καρδιά του πλημμύρισε από πίστη. Όπως γράφουν οι χρονικογράφοι, «ένα νέο φεγγάρι ανέτειλε στην καρδιά του πρίγκιπα». Ζήτησε από τον επίσκοπο να τον βαπτίσει, αλλά ο Κύριλλος δίστασε, φοβούμενος την οργή του Χαν. Μετά τον θάνατο του Χαν και την παύση της αναζήτησης του πρίγκιπα στην Ορδή, ο Κύριλλος τον βάπτισε και του έδωσε το όνομα Πέτρος.

Ο Πρίγκιπας Πέτρος έζησε στο σπίτι του Επισκόπου Πέτρου και έπειτα σε αυτό του Επισκόπου Ιγνάτιου. Έμαθε τη ρωσική γλώσσα, εξοικειώθηκε με τα χριστιανικά ήθη και έβγαινε συχνά για κυνήγι κοντά στη λίμνη Νέρο.

Κάποτε, μετά από ένα κυνήγι, αποκοιμήθηκε στις όχθες της λίμνης και είδε όραμα: δύο άντρες, που έλαμπαν με ουράνιο φως, τον ξύπνησαν και του είπαν:

«Πέτρο, οι προσευχές σου εισακούστηκαν και η ικεσία σου ανέβηκε στον Θεό».

Τρόμαξε, γιατί οι μορφές ήταν γιγαντιαίες και λουσμένες στο φως.

«Μη φοβάσαι, Πέτρο. Μας έστειλε ο Θεός. Πάρε αυτά τα δύο σακιά – το ένα έχει ασήμι, το άλλο χρυσάφι. Το πρωί πήγαινε στην πόλη και αγόρασε εικόνες της Παναγίας, του Προαιωνίου Βρέφους και των Αγίων».

«Ποιοι είστε;» ρώτησε.

«Οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος του Χριστού», απάντησαν και χάθηκαν. Τότε, άκουσε μια φωνή να του λέει να πάει στον επίσκοπο και να του πει:

«Οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος με έστειλαν σε σένα, για να χτίσεις ναό στο σημείο που κοιμήθηκα».

Την ίδια νύχτα, και ο Επίσκοπος Ιγνάτιος είδε τους Αποστόλους σε όραμα, να του ζητούν να χτιστεί ναός στο όνομά τους από τον πρίγκιπα της Ορδής, στον οποίο είχαν δώσει πολύτιμα για την ενίσχυση της Εκκλησίας. Το πρωί, ο πρίγκιπας παρουσιάστηκε ενώπιον του επισκόπου κρατώντας τρεις φωτεινές εικόνες. Βλέποντάς τον, ο Ιγνάτιος φώναξε:

«Δεν ήταν όνειρο!»

«Αλήθεια είναι, Δέσποτα», του απάντησε ο Πέτρος.

Στο σημείο του οράματος έγινε παράκληση και θεμελιώθηκε ο ναός. Εκεί ανεγέρθηκε τελικά ναός των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και μοναστήρι.

Ο Πρίγκιπας Πέτρος παντρεύτηκε την κόρη ενός άρχοντα της Ορδής που ζούσε στο Ροστόβ, και παρέμεινε εκεί ως τον θάνατό του. Έζησε περισσότερο από τον Άγιο Ιγνάτιο και τον Πρίγκιπα Μπόρις του Νέρο.

Ο μακάριος Πρίγκιπας Πέτρος της Χρυσής Ορδής κοιμήθηκε εν Κυρίω το έτος 1280, αναχωρώντας προς Εκείνον που τον κάλεσε από τα σκοτάδια της ειδωλολατρίας στο φως της Ορθόδοξης Πίστης.