Άγιος Θεόδωρος Γιάροσλαβ ο Δούκας, 5 Ιουνίου
Ο Άγιος Θεόδωρος ήταν Πρίγκιπας του Νόβγκοροντ, πρεσβύτερος αδελφός του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι, γεννήθηκε το έτος 1218. Η ηγεμονική του διακονία προς την πατρίδα του άρχισε σε πολύ νεαρή ηλικία.
Το 1228, ο Ιάροσλαβ άφησε και τους δύο υιούς του στο Νόβγκοροντ ως αντιπροσώπους του. Ωστόσο, δεν πέρασε ούτε χρόνος και οι νεαροί πρίγκιπες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη, καθώς οι ταραχώδεις κάτοικοί της, μέσω της λαϊκής τους συνέλευσης (veche), αποφάσισαν να προσκαλέσουν άλλον ηγεμόνα. Το 1230, εν μέσω λιμού και επιδημίας, οι Νόβγκοροντιανοί κάλεσαν εκ νέου τον Ιάροσλαβ. Στις 30 Δεκεμβρίου του ιδίου έτους, ανήλθε για τέταρτη φορά στον θρόνο του Νόβγκοροντ, αλλά παρέμεινε εκεί μόνο δύο εβδομάδες, εγκαθιστώντας τους υιούς του και αποχωρώντας για το Περεγιασλάβλ-Ζαλέσκι.
Το 1232, ο δεκατετράχρονος τότε Θεόδωρος κλήθηκε να υπηρετήσει τον Θεό όχι μόνον με την προσευχή αλλά και με το ξίφος. Έλαβε μέρος σε εκστρατεία των ρωσικών στρατευμάτων κατά των ειδωλολατρών πριγκίπων των Μορδβίνων.
Το 1233, σε ηλικία δεκαπέντε ετών, σύμφωνα με την επιθυμία του πατέρα του, ο Θεόδωρος επρόκειτο να νυμφευθεί τη Θεοδούλεια, κόρη του Αγίου Πρίγκιπα Μιχαήλ του Τσερνιγκόφ. Όμως, ενώ είχαν ήδη συγκεντρωθεί οι καλεσμένοι για τον γάμο, στις 5 Ιουνίου, ο νυμφίος εκοιμήθη αιφνιδίως. Μετά τον αναπάντεχο θάνατο του μνηστήρα της, η Θεοδούλεια εγκατέλειψε τον κόσμο και εκάρη μοναχή σε μία από τις μονές του Σούζνταλ, αναδειχθείσα στην άσκηση και την αρετή ως Αγία Ευφροσύνη του Σούζνταλ (25 Σεπτεμβρίου).
Ο Άγιος Θεόδωρος ενταφιάστηκε στη Μονή του Αγίου Γεωργίου στο Νόβγκοροντ. Το 1614, οι Σουηδοί, αφού λεηλάτησαν τη μονή, άνοιξαν τον τάφο του πρίγκιπα και βρίσκοντάς τον άφθαρτο, επετέθησαν με χλευασμούς στα ιερά του λείψανα, εγκαταλείποντάς τα τελικώς στην αυλή του ναού. Έτη αργότερα, ο Μητροπολίτης Ισίδωρος του Νόβγκοροντ μετέφερε τα λείψανα στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας, τοποθετώντας τα στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. Εκεί παρέμειναν μέχρι το 1919, οπότε και αφαιρέθηκαν από τους Μπολσεβίκους.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Μ.Κ. Κάργκερ άνοιξε τον σαρκοφάγο, βρίσκοντας εντός διάσπαρτα τα οστά ενός εφήβου ηλικίας 13–15 ετών. Τα υπολείμματα, τα οποία περισυνελέγησαν κατά τις ανασκαφές, εκτέθηκαν στη Μονή του Αγίου Γεωργίου, αλλά καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής του Νόβγκοροντ.
Η ακολουθία του Αγίου Θεοδώρου συνετάγη το έτος 1787 από τον Μητροπολίτη Γαβριήλ της Πετρούπολης και του Νόβγκοροντ.
