Όσιος Παΐσιος του Ούγκλιχ, 6 Ιουνίου
Ο Άγιος Παΐσιος του Ουγλίχ ήταν ηγούμενος της Μονής της Προστασίας, κοντά στο Ουγλίχ. Γεννήθηκε στην περιοχή του Τβερ, κοντά στην πόλη Κασίν, και ήταν ανιψιός του Αγίου Μακαρίου του Καλιαζίν (17 Μαρτίου).
Ο Άγιος Παΐσιος εισήλθε στη μονή του θείου του μετά τον θάνατο των γονιών του, όταν ήταν μόλις έντεκα χρονών. Υπό την καθοδήγηση του θείου του, ο Άγιος Παΐσιος έζησε ασκητική ζωή με υπακοή, νηστεία και προσευχή, και ανατέθηκε να αντιγράφει βιβλία που σώζουν την ψυχή.
«Άνθρωπος θαυμάσιος στο πνεύμα, φημισμένος διδάσκαλος της αγιότητας και θαυματουργός εντυπωσιακός, ίδρυσε (το 1464) τη συνεισφορητική Μονή της Προστασίας τρεις βέρστες από το Ουγλίχ, κατόπιν επιθυμίας του Πρίγκιπα Ανδρέα, και εξελέγη ηγούμενος.» Ο Άγιος Παΐσιος ήταν επίσης «ιδρυτής και οργανωτής της ιεράς Μονής του Αγίου Νικολάου Γκρεχοζαρούχνια το 1489.»
Αγωνιζόμενος στη Μονή της Προστασίας, ο Άγιος Παΐσιος έζησε μέχρι τα γεράματά του και πέθανε στις 6 Ιουνίου 1504. Τα λείψανά του, δοξασμένα από θαύματα, βρίσκονται κάτω από έναν τάφο στην Μονή της Προστασίας.
Η μνήμη του Οσίου Παΐσιου επαναλαμβάνεται στις 8 Ιανουαρίου.
Η μνήμη του Οσίου Παΐσιου τιμάται και στην Σύναξη πάντων των εν Ροστώβ και Γιαροσλάβλ διαλαμψάντων Αγίων στις 23 Μαΐου.
Λειτουργικά κείμενα
Τροπάριο — Ήχος 8
Δια την αγάπην του Χριστού, εγκατέλειψας την πατρίδα και την οικογένειαν, / και την αγγελικήν ζωήν επιθυμήσας, ακολούθησας τον πνευματικόν Πατέρα σου, Άγιον Μακάριον· / και εις την πόλιν Ουγλίχ προσελθών, έμεινας πλησίον του ύδατος εν τη ερήμω, ως ειρήνην σε προσδιόρισε Άγγελος, / κατασκευάζων ωραίαν κατοικίαν εις την Μητέρα του Θεού, / και συναγαγών πλήθος μοναχών, ων οδηγός έτυχες εις την σωτηρίαν· / και παρά του Κυρίου έλαβες το χάρισμα των θαυμάτων. / Όσιε Παΐσιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, υπέρ της σωτηρίας των ψυχών ημών.
Κοντάκιον — Ήχος 8
Στολισμένος με αρετές, Θεόπνευστε Παΐσιε, / είσαι η καλλονή της Εκκλησίας του Χριστού, / ότι την στολίσας με μοναχικάς άθλους, μακάριε. / Διό και δεόμεθα, ίνα πρεσβεύσεις τω Κυρίω, ελευθερώση ημάς από παντός επιθέσεως του Εχθρού, / ως βοώμεν σοι: Χαίρε, μακάριε Πατήρ.
