Άγιος Έλιερ ο ερημίτης, 16 Ιουλίου

Ο Άγιος Έλιερ (Helier), γεννήθηκε από ειδωλολάτρες γονείς στην Τονγκέρεν (σημερινό Βέλγιο). Ο πατέρας του ήταν ο Ζίγκεμπερτ, ευγενής από την Τονγκρ και η μητέρα του ονομαζόταν Λουσιγκάρντ. Επειδή δυσκολεύονταν να αποκτήσουν παιδί, απευθύνθηκαν στον Άγιο Κουνιβέρτο, ο οποίος τους συμβούλεψε να προσευχηθούν στον Θεό και, όταν αποκτούσαν παιδί, να το αφιερώσουν στον Θεό· ο ίδιος δε θα το αναλάμβανε και θα το μεγάλωνε στη χριστιανική πίστη. 

Οι προσευχές τους εισακούστηκαν και γεννήθηκε ο Έλιερ. Όμως, ο πατέρας του — ο σαξονικής καταγωγής κυβερνήτης της περιοχής — θύμωσε με την επιρροή που ασκούσε ο Κουνιβέρτος στον ευφυή γιο του, ο οποίος από μικρή ηλικία προκαλούσε εντύπωση με τα θαυματουργά του έργα. Ο πατέρας του, εξοργισμένος, σκότωσε τον Κουνιβέρτο, και έτσι ο Έλιερ αναγκάστηκε να φύγει.

Οι περιπλανήσεις του τον οδήγησαν μέσα από την περιοχή που σήμερα είναι το χωριό Saint-Hellier στο διαμέρισμα Σηκουάνα-Μαριτίμ της Νορμανδίας και τελικά στην Κοταντέν, όπου αναζήτησε απομόνωση από τους περισπασμούς του κόσμου, στο μοναστικό κοινόβιο του Αγίου Μαρκούλφου στο Νάντους (Ναντεϊγ, σημερινό St.-Marcouf-de-l’Isle στο διαμέρισμα Μανς).

Όμως, ο Έλιερ διαπίστωσε ότι ούτε το κοινόβιο προσέφερε την ησυχία που αναζητούσε για να αφοσιωθεί στη ζωή του στοχασμού και της προσευχής. Ο Άγιος Μαρκούλφος είχε δεχτεί εκκλήσεις από τους λίγους κατοίκους ενός νησιού που ονομαζόταν Γκερσού ή Άγνα, το σημερινό Τζέρσεϋ, το οποίο είχε σχεδόν ερημώσει από επανειλημμένες επιδρομές Βίκινγκς (ή Σαξόνων, ή Βανδάλων, ανάλογα με την πηγή). Οι κάτοικοι ζητούσαν κάποιον να τους βοηθήσει και να τους φέρει το Ευαγγέλιο, καθώς δεν είχαν ποιμένα να τους καθοδηγήσει.

Ο Μαρκούλφος έστειλε τον Έλιερ μαζί με έναν σύντροφό του, τον Άγιο Ρομάρδο, στο Τζέρσεϋ, όπου βρήκαν μια μικρή κοινότητα ψαράδων στους αμμόλοφους, εκεί όπου αργότερα θα αναπτυσσόταν η σύγχρονη πόλη Saint Helier. Ο Έλιερ εγκαταστάθηκε σε έναν παλιρροϊκό βράχο, γνωστό σήμερα ως «Βράχος του Ερημίτη» (Hermitage Rock), δίπλα στο L’Islet, το νησάκι που σήμερα φιλοξενεί το κάστρο Elizabeth του 16ου αιώνα. Ο Ρομάρδος ταξίδευε ανάμεσα στον ερημίτη και το ψαροχώρι.

Από το σημείο του, ο Έλιερ μπορούσε να βλέπει τα πανιά των επερχόμενων επιδρομέων και ειδοποιούσε την ακτή, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να διαφεύγουν στους γύρω βάλτους, αποτρέποντας έτσι τις αιματοχυσίες. Ακόμα και σήμερα, μικρά σκοτεινά σύννεφα στον ορίζοντα είναι γνωστά στη γλώσσα Jèrriais ως *les vailes dé St. Hélyi* («τα πανιά του Αγίου Έλιερ»).

Σύμφωνα με την παράδοση, μαρτύρησε από πειρατές που τον αποκεφάλισαν με τσεκούρι — γεγονός που εξηγεί και τις διασταυρωμένες αξίνες στο έμβλημα της ενορίας του.

Καταγράφεται ότι ο Άγιος Έλιερ έκανε ένα θαύμα ίασης στο Τζέρσεϋ, θεραπεύοντας έναν χωλό άνδρα ονόματι Ανκετίλ. Με την προσευχή του και το σημείο του σταυρού προκάλεσε καταιγίδα που έδιωξε επιδρομείς. Αν και ασκήτεψε σε σημείο αδυναμίας για 13 χρόνια, ο θρύλος λέει ότι είχε τη δύναμη, όταν αποκεφαλίστηκε, να σηκώσει το κεφάλι του και να περπατήσει μέχρι την ακτή.

Σύμφωνα με το αγιολόγιο, ο Ρομάρδος βρήκε το σώμα του στην ακτή, ακόμη να κρατά το κεφάλι του, το έβαλε σε μια βάρκα και ξεκίνησε για την ηπειρωτική χώρα. Η βάρκα, καθοδηγούμενη από το χέρι του Θεού, έφτασε στο Bréville-sur-mer (Μανς), όπου, στο σημείο που αναπαύτηκε το σώμα, ανάβλυσε μία πηγή με θαυματουργές ιδιότητες. Εκεί ιδρύθηκε εκκλησία δίπλα στην πηγή, η οποία σήμερα στεγάζει άγαλμα του αγίου και εξακολουθεί να προσελκύει ανθρώπους που αναζητούν θεραπεία.

Τα λείψανα του Αγίου Έλιερ μεταφέρθηκαν στη μονή Beaubec (στο Beaubec-la-Rosière, Σηκουάνα-Μαριτίμ), όπου παρέμειναν μέχρι την καταστροφή της μονής κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.