Άγιος Βίκτωρ ο Στρατιώτης, 21 Ιουλίου
Ο Άγιος Βίκτωρ λέγεται ότι ήταν αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού στη Μασσαλία, ο οποίος κατήγγειλε δημόσια τη λατρεία των ειδώλων. Για το λόγο αυτό οδηγήθηκε ενώπιον των Ρωμαίων επάρχων, Αστέριου και Ευτυχίου, οι οποίοι στη συνέχεια τον έστειλαν στον αυτοκράτορα Μαξιμιανό. Εκεί, υπέστη βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς, σύρθηκε στους δρόμους και ρίχτηκε στη φυλακή. Εκεί μετέστρεψε στον Χριστιανισμό τρεις άλλους Ρωμαίους στρατιώτες, τον Λογγίνο, τον Αλέξανδρο και τον Φηλικιανό, οι οποίοι καρατομήθηκαν.
Όταν ο Βίκτωρ αρνήθηκε να προσφέρει θυμίαμα στο άγαλμα του ρωμαϊκού θεού Διός και το κλώτσησε, ο αυτοκράτορας διέταξε τον θάνατό του με σύνθλιψη κάτω από μια μυλόπετρα. Ωστόσο, η μυλόπετρα έσπασε όσο εκείνος ήταν ακόμα ζωντανός. Τελικά, αποκεφαλίστηκε. Ο Βίκτωρ και οι τρεις στρατιώτες που είχε μεταστρέψει – Λογγίνος, Αλέξανδρος και Φηλικιανός – μαρτύρησαν κοντά στα τέλη του 3ου αιώνα.
Μέρα και νύχτα, επισκεπτόταν από σπίτι σε σπίτι, προτρέποντας τους πιστούς στον αγώνα της πίστης, και συνόδευε τους μάρτυρες μέχρι τον τόπο του μαρτυρίου τους. Συνελήφθη κι εκείνος και οδηγήθηκε, δεμένος με αλυσίδες, μπροστά στον αυτοκράτορα. Παρέμεινε ακλόνητος απέναντι στις απειλές, όπως και στις απατηλές υποσχέσεις του τυράννου, και ντρόπιασε τη ματαιότητα της ειδωλολατρικής λατρείας, ομολογώντας ότι μόνο ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός.
Ο αυτοκράτορας διέταξε να τον σέρνουν στους δρόμους και να τον χτυπά και να τον υβρίζει το πλήθος. Αλλά μετά από αυτή τη δοκιμασία, ο άγιος διακήρυξε με ακόμα μεγαλύτερη παρρησία την πίστη του. Ξαπλωμένος έπειτα πάνω σε βασανιστήριο (ίδιο με τον τροχό), για να του σκίσουν τις σάρκες, του εμφανίστηκε ο Κύριος κρατώντας τον Σταυρό και του υποσχέθηκε αθάνατο στέφανο.
Τη νύχτα, τρεις άγγελοι εμφανίστηκαν στο κελί του και οι φύλακές του —ο Αλέξανδρος, ο Λογγίνος και ο Φηλικιανός— συγκλονίστηκαν από αυτό το λαμπρό θέαμα και ασπάστηκαν τον χριστιανισμό. Βαπτίστηκαν και μαρτύρησαν πριν από τον δάσκαλό τους.
Τρεις μέρες αργότερα, ο άγιος Βίκτωρ παρουσιάστηκε ξανά στο δικαστήριο και με μια κλοτσιά ανέτρεψε ένα άγαλμα του Διός, στο οποίο ο τύραννος ήθελε να τον εξαναγκάσει να προσκυνήσει. Οργισμένος, ο Μαξιμιανός διέταξε να του κόψουν το πόδι και στη συνέχεια να τον τοποθετήσουν κάτω από μια μυλόπετρα, ώστε να αλεστεί σαν στάρι του Χριστού. Όμως ο μύλος έσπασε και αναγκάστηκαν να του κόψουν το κεφάλι για να ολοκληρώσουν το μαρτύριό του.
Όταν το ξίφος τον χτύπησε, ακούστηκε φωνή από τον ουρανό: «Βίκτωρ, νίκησες!». Τα σώματα των αγίων μαρτύρων ρίχτηκαν στη θάλασσα, αλλά βρέθηκαν από χριστιανούς και ενταφιάστηκαν σε λαξευτή κρύπτη από πέτρα. Αργότερα, τα πολλά θαύματα που επιτελέστηκαν από τον άγιο Βίκτωρα τον καθιέρωσαν ως προστάτη της πόλης της Μασσαλίας.
(Από το Συναξάριο του Ιερομονάχου Μακαρίου της Μονής Σιμωνόπετρας)
Κατά τον 4ο αιώνα, ο Ιωάννης Κασσιανός έχτισε μοναστήρι πάνω από τον τόπο όπου είχαν ταφεί τα λείψανά τους σε ένα σπήλαιο. Το μοναστήρι αυτό εξελίχθηκε αργότερα σε Βενεδικτίνη Αββαείο και σε μικρή βασιλική — την Αββαείο του Αγίου Βίκτωρα (Abbaye Saint-Victor).
Η μνήμη του Αγίου Βίκτωρα, μαζί με των Αγίων Λογγίνου, Αλέξανδρου και Φηλικιανού, εορτάζεται στις 21 Ιουλίου. Ο Βίκτωρ είναι ο πολιούχος άγιος του Ταλίν, πρωτεύουσας της Εσθονίας. Η ζωή και το μαρτύριό του απεικονίζονται στις σκηνές του κεντρικού θυσιαστηρίου στον ναό του Αγίου Νικολάου στο Ταλίν.
Τροπάριον τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Βίκτωρος τῆς Μασσαλίας (Ήχος αʹ)
Ὡς ἀξιωματικὸς τοῦ στρατοῦ, οὐ προέδωκας τὸν Χριστόν,
ἀλλ’ ἐπροτίμησας τὸ μαρτύριον ἀντὶ τῆς λατρείας τῶν εἰδώλων.
Εἰς τὴν φυλακὴν ῥιφθεὶς, ἐμετέστρεψας τοὺς φύλακας,
Ἀλέξανδρον, Λογγῖνον καὶ Φηλικιανὸν, εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ.
Καὶ ὡς σῖτος τοῦ Ἄρτου τῆς Ζωῆς, ἀλέσθης.
Ἅγιε Βίκτωρ, πρέσβευε τῷ Κυρίῳ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Βίκτωρος τῆς Μασσαλίας (Ήχος ϛʹ)
Καταταγείς, Ἅγιε Βίκτωρ, εἰς τὸ στράτευμα τοῦ ἐπιγείου βασιλέως,
ἡγωνίσθης ὑπὲρ τοῦ Βασιλέως τῶν Ἐπουρανίων Δυνάμεων·
ὡς ἄσαρκος ἐπολέμησας, ἐκπλήττων τοὺς Ἀγγέλους ἐν οὐρανοῖς·
ὡς σῖτος ἐπ᾽ ἀλωνίῳ ἐπατήθης,
καὶ ὡς πυρός ἀλέσθης,
ὥστε γενέσθαι ἄρτος ἀναφερόμενος τῇ Τριάδι τῇ Ἁγίᾳ,
ἡ ὁποία σε προσεδέξατο ἐπὶ τῆς τραπέζης αὐτῆς,
εἰς μισθὸν τῆς νίκης σου ἐν τῷ πνευματικῷ ἀγῶνι.
