Γέννηση του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού, 29 Ιουλίου
Στις 29 Ιουλίου, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει τη Γέννηση του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού, επισκόπου των Μύρων της Λυκίας, ο οποίος είναι ένας από τους πιο τιμώμενους αγίους στη Ρωσία.
Πέρα από τις δύο κύριες εορτές που είναι αφιερωμένες στον Άγιο Νικόλαο —στις 6 Δεκεμβρίου (η ημέρα της κοιμήσεώς του) και στις 9 Μαΐου (η ανακομιδή των λειψάνων του στην πόλη Μπάρι)— υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες στις οποίες η Εκκλησία τον τιμά.
Η εορτή της Γέννησής του δεν ήταν ευρέως γνωστή στη Ρωσία. Όμως, το 2004, με την ευλογία του Πατριάρχη Αλεξίου Β΄ Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, η εορτή αυτή επανήλθε στο εορτολόγιο.
Σύμφωνα με το βίο του, όπως τον έγραψε ο Άγιος Δημήτριος του Ροστώβ, τιμάται σήμερα το εξής:
Ο μεγάλος θαυματουργός, ταχύς βοηθός των αναγκεμένων και θερμός μεσίτης στον Θεό, ο άγιος αρχιερέας του Χριστού Νικόλαος, γεννήθηκε στην Πάταρα, πόλη της Λυκίας. Οι γονείς του, ο Θεοφάνης και η Νόννα, ήταν ευγενείς, εύποροι και ευσεβείς Ορθόδοξοι. Έζησαν με κάθε αρετή και διακρίνονταν για την αγάπη τους στον Θεό και τους φτωχούς. Για τον ενάρετο βίο και την ελεημοσύνη τους, αξιώθηκαν να φέρουν στον κόσμο αυτό το ευλογημένο παιδί.
Όπως ένα δέντρο φυτεμένο δίπλα σε νερά, έτσι κι αυτοί έδωσαν καρπό στον καιρό του. Το παιδί το ονόμασαν Νικόλαο, που σημαίνει «νικητής των εθνών». Και πράγματι, με τη βοήθεια του Θεού, νίκησε το κακό και έγινε ευεργέτης όλου του κόσμου.
Αφού τον γέννησε η Νόννα, δεν ξαναπόνεσε για άλλον τοκετό. Ο Νικόλαος ήταν το πρώτο και τελευταίο της παιδί, σημάδι ότι τέτοιος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να γεννηθεί δεύτερη φορά από την ίδια μήτρα.
Ήταν αγιασμένος πριν καν γεννηθεί, και η ευσέβειά του φάνηκε από τη στιγμή που ήρθε στον κόσμο. Ακόμα κι όταν θήλαζε, φαινόταν πως είχε κληθεί να γίνει μέγας θαυματουργός.
Έπαιρνε γάλα μόνο από το δεξί στήθος της μητέρας του, σημάδι ότι μια μέρα θα σταθεί στα δεξιά του Κυρίου με τους ευλογημένους. Και για να δείξει πως θα είναι αυστηρός νηστευτής, τις Τετάρτες και τις Παρασκευές θηλάζε μόνο μία φορά, το βράδυ, αφού πρώτα τελείωναν οι γονείς του την προσευχή τους.
Οι γονείς του κατάλαβαν ότι θα γινόταν μεγάλος ασκητής και εξεπλάγησαν. Από τα σπάργανα ακόμα συνήθισε στη νηστεία και συνέχισε να νηστεύει κάθε Τετάρτη και Παρασκευή μέχρι την κοίμησή του.
Όταν τον βάπτισαν, στάθηκε μόνος του τρεις ολόκληρες ώρες, δοξάζοντας την Αγία Τριάδα, της οποίας έγινε ένθερμος υπηρέτης και μεσίτης για όλους μας.
