Αγία Ματρώνα η Ομολογήτρια εκ Ανεμνιάσεβο, 29 Ιουλίου
Η Αγία Ομολογήτρια Ματρώνα Μπελιακόβα από το Ανεμνιάσεβο (+1936). Μνήμη: 29 Ιουλίου
Η Ματρώνα γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1864 στο χωριό Ανεμνιάσεβο, στην επαρχία Ριαζάν, από φτωχούς αγρότες γονείς, τον Γρηγόριο και την Ευδοκία, που ήταν σωματικά αδύναμοι και καχεκτικοί. Η οικογένειά της ήταν η πιο φτωχή του χωριού, ενώ ο πατέρας της ήταν αλκοολικός.
Όταν ήταν επτά χρονών, αρρώστησε ξαφνικά από ευλογιά. Οι γονείς της δεν την φρόντισαν, και μετά την ασθένεια έμεινε τυφλή.
Η Ματρώνα είχε την ευθύνη να προσέχει τα μικρότερα αδέλφια της. Η οικογένεια είχε οκτώ παιδιά: έξι κόρες και δύο γιους. Τρεις από τις αδελφές της πέθαναν σε μικρή ηλικία· η Ματρώνα ήταν το τέταρτο παιδί.
Μια μέρα, ενώ είχε μείνει μόνη με τη μικρότερη αδελφή της, η τυφλή Ματρώνα την άφησε κατά λάθος να πέσει από την ξύλινη βεράντα. Φοβήθηκε πολύ, άρχισε να κλαίει και έτρεξε προς το μέρος της. Εκείνη τη στιγμή περνούσε η μητέρα τους, η οποία, όταν είδε τι συνέβη, άρχισε να τη χτυπά με αγριότητα. Η Ματρώνα λιποθύμησε από το ξύλο, και τότε είδε την Παναγία να της εμφανίζεται. Το είπε στη μητέρα της, αλλά αυτή συνέχισε να τη δέρνει ακόμα πιο άγρια.
Τρεις φορές, την ώρα του ξυλοδαρμού, η Θεοτόκος εμφανίστηκε μπροστά στη μικρή Ματρώνα και της είπε κάποια λόγια – τα οποία όμως δεν αποκάλυψε ποτέ σε κανέναν μέχρι τον θάνατό της.
Μετά το περιστατικό, η Ματρώνα έχασε εντελώς τη δυνατότητα να περπατήσει. Έμεινε εντελώς ανήμπορη και κατάκοιτη για το υπόλοιπο της ζωής της.
Έμεινε στο πατρικό της 17 χρόνια, βρίσκοντας παρηγοριά μόνο στην προσευχή. Μια μέρα, ένας άρρωστος χωρικός ζήτησε βοήθεια για τον πόνο στη μέση του. Η Ματρώνα ακούμπησε το χέρι της στην πλάτη του, και ο πόνος σταμάτησε. Από τότε, άρχισαν να την επισκέπτονται πολλοί άνθρωποι με ασθένειες και ανάγκες.
Λίγο αργότερα, μετακόμισε με την αδελφή της Ντάρια σε ένα μικρό σπιτάκι που της είχαν χτίσει φιλάνθρωποι. Όμως η αδελφή της τη μεταχειριζόταν σαν μέσο για να βγάζει χρήματα, απαιτώντας να δέχεται δώρα από τους επισκέπτες. Έτσι, η Ματρώνα αναγκάστηκε να μετακινηθεί ξανά, αυτή τη φορά στο σπίτι του ανιψιού της, ο οποίος ήταν πολύ πιστός και καλοσυνάτος.
Ο πνευματικός της ήταν ο Άγιος Ομολογητής Αλέξανδρος Ορλόφ, που αγιοκατατάχθηκε το 2000 και τιμάται στις 14 Απριλίου.
Παρότι ενήλικη, η Ματρώνα έμοιαζε με μικρό παιδί. Από τότε που τραυματίστηκε στα δέκα της, το σώμα της δεν αναπτύχθηκε. Ήταν μικροκαμωμένη, περίπου ένα μέτρο ύψος.
Διωγμοί, μαρτύριο και μεταθανάτια τιμή
Το καλοκαίρι του 1935, το τοπικό παράρτημα της NKVD (η μυστική αστυνομία του Στάλιν) στην περιφέρεια Μπέλκοβο άνοιξε ποινική υπόθεση εναντίον των λεγόμενων «παπάδων του Πραβντολιούμποφ» και της «άρρωστης εκφυλισμένης» Ματρώνας Μπελιακόβα, με την κατηγορία ότι διαδίδουν αντισοβιετική προπαγάνδα και εναντιώνονται στις κολεκτίβες (κρατικά αγροκτήματα).
Στις 2 Αυγούστου 1935, η επιτροπή της NKVD αποφάσισε να την στείλουν για αναγκαστική «θεραπεία», δηλαδή εγκλεισμό σε ίδρυμα.
Η Ματρώνα πέθανε στις 29 Ιουλίου 1936, από καρδιακή ανεπάρκεια, σε ένα ίδρυμα για χρόνιους ασθενείς στη Μόσχα. Θάφτηκε στο κοιμητήριο του ΒλαντΊκινο.
Στη δεκαετία του 1970, όταν άρχισε η κατασκευή ενός δρόμου κοντά στον ναό της Γεννήσεως της Θεοτόκου στο ΒλαντΊκινο, αρκετοί τάφοι κοντά στα τείχη του ναού έπρεπε να μεταφερθούν. Έτσι, τα λείψανα της Ματρώνας μεταφέρθηκαν στο κεντρικό κοιμητήριο του Ντολγκοπρούντνι, αλλά για πολλά χρόνια κανείς δεν ήξερε ακριβώς πού βρισκόταν ο τάφος της.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η εγγονή του ιερέα Μπόρις Κοντράτιεφ, που το 1936 είχε ψάλει την εξόδιο ακολουθία για τη Ματρώνα, πήγε στον διευθυντή του κοιμητηρίου. Του είπε πως και ο παππούς της είχε ταφεί στο ίδιο σημείο, και όταν το 1970 μεταφέρθηκε ο τάφος του, τοποθετήθηκε δίπλα στον τάφο της Ματρώνας. Αυτή η πληροφορία βοήθησε στο να εντοπιστεί τελικά το σημείο όπου αναπαύεται η Αγία Ματρώνα.
Αγιοκατάταξη και τιμή στη μνήμη της
Το 1999, η Ματρώνα του Ανεμνιάσεβο αγιοκατατάχθηκε επίσημα ως τοπική αγία της μητρόπολης Ριαζάν.
Στη μεγάλη Σύνοδο των Ρώσων Επισκόπων το 2000, αναγνωρίστηκε για πανεκκλησιαστική τιμή και καθιερώθηκε η επίσημη μνήμη της στις 29 Ιουλίου.
Στην πόλη Ντολγκοπρούντνι, όπου βρίσκονται τα λείψανά της, χτίστηκε παρεκκλήσι στη μνήμη της στο παλιό κοιμητήριο. Ένα ακόμα παρεκκλήσι ανεγέρθηκε στον τόπο του πατρικού της σπιτιού, στο χωριό Ανεμνιάσεβο, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια μέσα σε πόνο, προσευχή και θαυμαστή πίστη.
