Ἅγιος Τσοτνὲ Δαδιανί, Ὁμολογητής, 30 Ιουλίου
Μετά τον θάνατο της βασίλισσας Ρουσουδάν το 1245, οι Μογγόλοι άρχισαν να επιβάλλουν υπέρογκους φόρους στους γεωργιανούς άρχοντες και να επιβάλλουν υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Η κατάσταση έγινε ανυπόφορη, και η γεωργιανή αριστοκρατία αποφάσισε να εξεγερθεί. Περίπου το 1246, συγκεντρώθηκαν στην κορυφή του όρους Κόκτα (στην περιοχή Μεσκχέτι της νότιας Γεωργίας) άρχοντες απ᾿ όλη τη χώρα με στόχο έναν ενιαίο αντεπιθετικό συντονισμό μέσω της Καρτλί.
Ο Τσοτνὲ Δαδιανί μαζί με τον άρχοντα της Ράζα ήταν οι πρώτοι που συγκέντρωσαν στρατό. Ωστόσο, υπήρχαν προδότες και οι Μογγόλοι ενημερώθηκαν για τη συνωμοσία. Περιορισαν το Όρος Κόκτα, συνέλαβαν τους εξεγερθέντες—εκτός του Τσοτνὲ Δαδιανί και του άρχοντα της Ράζα—και τους μετέφεραν στον Μογγόλο άρχοντα στο Ανής‑Σιρακαβάν.
Οι κρατούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι η συγκέντρωση έγινε απλώς για να συγκεντρωθεί ο φόρος που είχαν απαιτήσει οι Μογγόλοι. Εκνευρισμένοι οι Μογγόλοι, τους έγδυαν, τους έδεναν, τους άλειφαν με μέλι (για να προσελκύσουν έντομα), τους έκθεταν στον καυτό ήλιο και τους ανέκριναν καθημερινά.
Ακούγοντας τα γεγονότα, ο Τσοτνὲ βάρυναν την ψυχή του και ανέλαβε την ευθύνη ως εάν δική του ήταν η αιτία της τραγωδίας. Με δύο υπηρέτες, πήγε οικειοθελώς στο Ανής για να προσφέρει τη ζωή του και να υποφέρει μαζί με τους συντρόφους του. Θεάμενος τους καταδικασμένους, έβγαλε τα ρούχα του, έδεσε τον εαυτό του και ξάπλωσε δίπλα τους στον καυτό ήλιο.
Οι Μογγόλοι, έκπληκτοι από την πράξη του, ενημέρωσαν τον ηγεμόνα τους γι’ αυτόν τον παράξενο άνδρα· εκείνος τον κάλεσε και ζήτησε εξήγηση. Ο Τσοτνὲ απάντησε:
«Συγκεντρωθήκαμε μόνο για να συγκεντρώσουμε τον φόρο και να υπακούσουμε την διαταγή σας. Αν γι’ αυτό οι συμπατριώτες μου τιμωρήθηκαν, επιθυμώ να συμμετάσχω κι εγώ στη μοίρα τους!»
Η γενναία αυτή στάση συγκίνησε βαθιά τους Μογγόλους· όλοι οι κρατούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι.
Μετά την επιστροφή του Δαυίδ στη Γεωργία το 1250, όταν χειρίστηκε την εξουσία στη δυτική βασιλεία Ιμερετί, ο Τσοτνὲ στάθηκε στο πλευρό του και συνέβαλε στην επαναφορά της τάξης και της σταθερότητας στην περιοχή του Οντίσι.
Δεν αναφέρεται σε μεταγενέστερη συνωμοσία κατά των Μογγόλων το 1259· οι ιστορικοί θεωρούν ότι ήδη είχε αναπαυθεί εν Κυρίω εκείνη την εποχή.
Οι αρετές του Αγίου Τσοτνὲ είναι γνωστές σε ολόκληρη τη Γεωργία· η ηρωική και ενάρετη ζωή του αποτελεί παράδειγμα πίστης, αγάπης και αφοσίωσης σε κάθε γενιά. Το όνομά του τίμησαν πιστοί όλων των εποχών.
Ο Τσοτνὲ Δαδιανί συγκατελέγη στους Αγίους στις 26 Οκτωβρίου 1999 με απόφαση της Αγίας Συνόδου της Γεωργιανής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η ημέρα της εορτής του καθιερώθηκε στις 30 Ιουλίου (ή 12 Αυγούστου κατά το παλαιό ημερολόγιο
