Όσιος Νικόδημος της Λίμνης Κόζα, 3 Ιουλίου
Ο Άγιος Νικόδημος της Λίμνης Κόζε γεννήθηκε στο χωριό Ιβάνκοβο κοντά στο Ροστόβ από αγροτική οικογένεια και βαφτίστηκε με το όνομα Νικήτας. Όταν ήταν ακόμη νέος και δούλευε στα χωράφια με τον πατέρα του, άκουσε μια φωνή να τον καλεί: «Νικόδημε! Νικόδημε!», κάτι που το εξέλαβε ως προμήνυμα της μελλοντικής του μοναχικής ζωής.
Μετά τον θάνατο των γονιών του, έμαθε την τέχνη του σιδερά στο Γιαροσλάβλ και στη συνέχεια πήγε στη Μόσχα. Κάποτε, περνώντας από την Κουλίσκα, σταμάτησε σε μια καλύβα όπου ζούσε ο διά Χριστόν σαλός Ηλίας. Εκείνος, μόλις τον είδε, φώναξε: «Ήρθε ο ασκητής του Χοζιούγκα!» Τα λόγια αυτά τον συγκλόνισαν και τα θεώρησε θεϊκή κλήση για τον μοναχισμό.
Χάρισε όλα του τα υπάρχοντα και παρουσιάστηκε στον αρχιμανδρίτη Παφνούτιο της Μονής του Θαύματος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ (Chudov), ζητώντας να γίνει μοναχός. Εκεί εκάρη με το όνομα Νικόδημος. Για έντεκα χρόνια ήταν παράδειγμα ταπεινοφροσύνης, υπακοής, ακτημοσύνης και αδελφικής αγάπης για τους υπόλοιπους μοναχούς.
Το 1602, ο ηγούμενος Παφνούτιος έγινε μητροπολίτης Σαρσκ και πήρε μαζί του τον Νικόδημο. Εκείνος όμως ποθούσε την ησυχαστική ζωή. Ένα χρόνο αργότερα, με ευλογία του μητροπολίτη, έφυγε προς τον βορρά και αρχικά πήγε στη κοινοβιακή Μονή της Λίμνης Κόζε, όπου έμεινε ενάμιση χρόνο.
Η επιθυμία του για απομόνωση τον οδήγησε σε ένα ρέμα που λεγόταν Χοζιούγκα, πέντε βέρστια (περίπου 5,5 χλμ) μακριά από τη μονή. Εκεί, μέσα στο δάσος, έχτισε ένα μικρό κελί και έζησε σε πλήρη απομόνωση για 35 χρόνια, μιμούμενος τον Άγιο Παύλο της Θηβαΐδος.
Ο Άγιος Νικόδημος προσευχόταν αδιάκοπα για όλο τον κόσμο, μέσα στη σιωπή της ερημιάς. Μοιραζόταν με τους μοναχούς τους καρπούς της εργασίας του και τα ψάρια που αγαπούσε να πιάνει. Άγρια ελάφια περπατούσαν γύρω από το κελί του χωρίς να τον φοβούνται. Περνούσε τις νύχτες του σε προσευχή και κοιμόταν σπάνια, καθιστός.
Με την αυστηρή άσκηση έφτασε σε μεγάλο πνευματικό ύψος, απέκτησε το χάρισμα των δακρύων, της αδιάλειπτης προσευχής και το διορατικό και θαυματουργικό χάρισμα.
Κάποτε του εμφανίστηκαν δύο λαμπροί άνδρες με μοναχική ενδυμασία: ο Άγιος Αλέξιος, Μητροπολίτης Μόσχας (12 Φεβρουαρίου) και ο Άγιος Διονύσιος, Ηγούμενος της Αγίας Τριάδας του Σέργιου (12 Μαΐου). Του είπαν ότι θα αναχωρήσει για τον Κύριο σε 40 ημέρες, στις 3 Ιουλίου 1640.
Τα λείψανα του Αγίου Νικόδημου βρίσκονται κάτω από κρύπτη στον Ναό της Θεοφανείας στη Μονή της Λίμνης Κόζε. Τον βίο του τον έγραψε ο μαθητής του, ιερομόναχος Ιάκωβος.
