Άγιος Σάββας (Τρλαΐτς) του Γκόρνι Καρλοβάτς, 4 Ιουλίου
Ο Άγιος Σάββας (Τρλαΐτς) του Γκόρνι Καρλοβάτς (σερβικά: Свети свештеномученик Сава горњокарловачки), ήταν επίσκοπος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου συνελήφθη, βασανίστηκε και μαρτύρησε από Ιταλούς και Κροάτες κατακτητές.
Ο Σβετοζάρ Τρλαΐτς (Светозар Трлајић) ήταν γιος του Στέφανου και της Γελισαβέτας (το γένος Καρακάσεβιτς). Γεννήθηκε στο χωριό Μολ στις 18 Ιουλίου 1884. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του τόπου του, στο γυμνάσιο του Νόβι Σαντ και στη Θεολογική Σχολή του Σρέμσκι Κάρλοβτσι. Σπούδασε επίσης Νομικά στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου και απέκτησε την άδεια άσκησης δικηγορίας στο Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ.
Το 1909 χειροτονήθηκε διάκονος από τον επίσκοπο Τιμισοάρας και δέκα ημέρες αργότερα πρεσβύτερος. Υπηρέτησε ως εφημέριος στις ενορίες Πέσκα και Μπάσαϊντ. Στις αρχές του 1927 διορίστηκε σε διοικητική θέση στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Σερβικής Εκκλησίας και αργότερα έγινε κύριος γραμματέας της. Όντας χήρος, εκάρη μοναχός στις 27 Οκτωβρίου 1929 στη Μονή Κρουσεντόλ και έλαβε το όνομα Σάββας. Λίγο μετά, έγινε ηγούμενος και αρχιμανδρίτης της ίδιας μονής.
Στις 30 Σεπτεμβρίου 1930 εξελέγη βοηθός επίσκοπος της επισκοπής Σρεμσκι και χειροτονήθηκε στο Σρέμσκι Κάρλοβτσι από τον Πατριάρχη Βαρνάβα και άλλους επισκόπους. Ως πατριαρχικός βικάριος προήδρευε στο συμβούλιο της Αρχιεπισκοπής Βελιγραδίου-Κάρλοβτσι. Από τις αρχές του 1937 προΐστατο του εκκλησιαστικού δικαστηρίου. Στις 22 Ιουνίου 1938 εξελέγη επίσκοπος του Γκόρνι Καρλοβάτς με έδρα την Πλάσκο. Μετά τον θάνατο του επισκόπου Μύρωνος του Πάκρατς το 1941, ο Σάββας ορίστηκε και διαχειριστής της επισκοπής Πάκρατς.
Μαρτύριο
Μετά την εισβολή στη Γιουγκοσλαβία και τη δημιουργία του Ανεξάρτητου Κράτους της Κροατίας, η Πλάσκο καταλήφθηκε πρώτα από τους Ιταλούς και στη συνέχεια παραδόθηκε στους Ουστάσι το 1941. Ο επίσκοπος Σάββας και εννέα ιερείς συνελήφθησαν. Στις 23 Μαΐου 1941, οι Ουστάσι κατέλαβαν τη μητρόπολη και εκδίωξαν τον επίσκοπο. Στις 8 Ιουνίου, ο διαβόητος εκτελεστής Γιόζεφ Τομλένοβιτς απαίτησε την παράδοση όλων των χρημάτων και εγγράφων της επισκοπής. Ο Σάββας αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Μητρόπολή του για να πάει στο Βελιγράδι, θέλοντας να μείνει κοντά στο ποίμνιό του.
Στις 17 Ιουνίου 1941 συνελήφθη και φυλακίστηκε μαζί με τρεις ιερείς και δεκατρείς επιφανείς Σέρβους λαϊκούς σε έναν σταύλο στην Πλάσκο. Αφού υποβλήθηκε σε σκληρά βασανιστήρια, οδηγήθηκε αλυσοδεμένος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκόσπιτς στις 19 Ιουλίου. Εκεί βασανίστηκε μέχρι τα μέσα Αυγούστου. Τότε μεταφέρθηκε μαζί με 2000 Σέρβους στο όρος Βελεμπίτ, όπου μαρτύρησε μαζί με χιλιάδες άλλους Ορθοδόξους Σέρβους. Ο ακριβής τόπος του μαρτυρίου του παραμένει άγνωστος.
Αγιοκατάταξη
Το 1998, κατά τη διάρκεια τακτικής συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο επίσκοπος Σάββας ανακηρύχθηκε άγιος και προστέθηκε στον κατάλογο των αγίων της Εκκλησίας ως Ιερομάρτυρας.
