Σύναξη της Εικόνας της Παναγίας του Ταμπώφ, 8 Ιουλίου
Τα Χρονικά του Ταμπώφ αναφέρουν ότι η Εικόνα της Παναγίας του Καζάν βρισκόταν στον Καθεδρικό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Ταμπώφ από τα πρώτα χρόνια ύπαρξης της πόλης (η οποία ιδρύθηκε το 1636), και ήταν το κύριο ιερό κειμήλιο της περιοχής του Ταμπώφ. Σύμφωνα με τα Χρονικά,
«Στις 6 Δεκεμβρίου 1695, κατά την Αγρυπνία στον ξύλινο καθεδρικό ναό, δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια της Εικόνας της Παναγίας του Καζάν.»
Τα δάκρυα ήταν τόσο πολλά που μούσκεψαν το ύφασμα κάτω από την εικόνα και το αναλόγιο. Αυτό ήταν το πρώτο θαύμα της εικόνας. Το γεγονός κατέγραψε ο Ιερομόναχος Γαβριήλ, ο ταμίας της επισκοπής.
Από τότε, πολλοί που προσεύχονταν μπροστά στην εικόνα άρχισαν να θεραπεύονται, ανάμεσά τους και ο Άγιος Πιτιρίμ, Επίσκοπος Ταμπώφ (+ 28 Ιουλίου 1698). Ο Άγιος Πιτιρίμ αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες όταν ανέλαβε την επισκοπή. Η ηθική κατάσταση των κατοίκων ήταν πολύ χαμηλή και αγωνίστηκε σκληρά για να τους συνετίσει, ιδιαίτερα τους νεοφερμένους. Για τον λόγο αυτό, τοποθέτησε δύο εικόνες στις κύριες πύλες της πόλης: μία της Σταύρωσης και μία της Παναγίας του Καζάν. Πιθανόν το έκανε αυτό αμέσως μετά το θαύμα με τα δάκρυα. Πολλοί άνθρωποι έρχονταν να προσκυνήσουν την εικόνα, παρακαλώντας την Παναγία να τους βοηθήσει στις θλίψεις τους.
Οι ιερείς του Καθεδρικού Ναού του Σωτήρος είχαν την άδεια να μεταφέρουν την εικόνα στα σπίτια αρρώστων για να γίνονται εκεί παρακλήσεις για θεραπεία. Ένας ιστορικός του 19ου αιώνα έγραψε ότι η εικόνα
«επισκέφτηκε πολλά σπίτια μέσα και έξω από την πόλη και σκούπισε τα δάκρυα πολλών δύστυχων ανθρώπων.»
(Γ. Χίτροφ, Ιστορική και Στατιστική Περιγραφή της Επισκοπής του Ταμπώφ, Ταμπώφ, 1861).
Στα μέσα του 19ου αιώνα, η εικόνα τοποθετήθηκε σε ξύλινη σκαλιστή κορνίζα κάτω από γυαλί, και φορούσε ένα επενδυμένο αργυροχρυσωμένο κάλυμμα (ρίζα), διακοσμημένο με πολύτιμους λίθους: τιρκουάζ, αμέθυστους, διαμάντια και τοπάζια. Ο Καθεδρικός Ναός του Σωτήρος έκλεισε τη δεκαετία του 1930 και το ιερό αυτό κειμήλιο χάθηκε.
Επειδή η εικόνα είναι του τύπου της Παναγίας του Καζάν, η μνήμη της τιμάται στις 8 Ιουλίου. Στον πάνω ναό του καθεδρικού φυλάσσεται και άλλη εικόνα της Παναγίας του Ταμπώφ, γνωστή και ως Ουτκίνσκαγια, η οποία είναι του τύπου της Οδηγήτριας. Η εορτή αυτής είναι στις 16 Απριλίου.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον (Ἦχος Δ΄)
Θερμὴ μεσίτρια, Μῆτερ τοῦ Κυρίου τῶν ὑψίστων, πρεσβεύεις πρὸς τὸν Υἱόν σου, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν, ὑπὲρ πάντων, καὶ σῴζεις τοὺς προστρέχοντας τῇ κραταιᾷ σου προστασίᾳ. Σκέπασον ἡμᾶς, Δέσποινα, Βασίλισσα καὶ Παντοκράτειρα, ὅταν, βεβαρημένοι πολλαῖς ἁμαρτίαις, παριστάμεθα ἔμπροσθέν σου ἐν συμφοραῖς, θλίψεσι καὶ νόσοις, δεόμενοι μετά τρυφερότητος ψυχῆς καὶ συντετριμμένης καρδίας, ἐκχέοντες δάκρυα ἐνώπιον τῆς παναχράντου σου εἰκόνος, μετὰ ἀμετακινήτου ἐλπίδος εἰς σέ, τὴν λυτρωτικὴν ἡμῶν προστάτιδα. Δώρησαι ἡμῖν τὰ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, καὶ σῶσον πάντας, Παρθένε Θεοτόκε, σὺ γὰρ εἶ θεία σκέπη τῶν δούλων σου.
