Άγιος Μπλέιν του Μπιουτ, 10 Αυγούστου

Γνωρίζουμε ελάχιστα με βεβαιότητα για τον Άγιο Μπλέιν, καθώς τίποτα δεν έχει διασωθεί γραπτώς από την εποχή του ή κοντά σε αυτήν, και όσα έχουμε προέρχονται από πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του. Ξέρουμε πάντως ότι γεννήθηκε στο νησί Μπιουτ, στον πορθμό του Κλάιντ, πιθανότατα γύρω στο έτος 565.

Φαίνεται πως ο Μπλέιν και η μητέρα του, Έθνε, παρασύρθηκαν στη θάλασσα μέσα σε μια μικρή βάρκα ή κοράκλι, χωρίς πανιά ή κουπιά, και κατέληξαν στην Ιρλανδία. Εκεί ο νεαρός Μπλέιν έλαβε μεγάλο μέρος της εκπαίδευσής του κοντά στους Αγίους Κόμγκαλ και Κένεθ, πριν επιστρέψει στο Μπιουτ. Εκεί μορφώθηκε στη μονή από τον θείο του, Κάτταν.

Όπως και ο θείος του, ο Μπλέιν έγινε μοναχός και αφιέρωσε μέρος της ζωής του στα ταξίδια και στον ευαγγελισμό των Πίκτων. Οι μοναχοί μετέβαιναν σε διάφορες κοινότητες, ίδρυαν μικρές μονές και εκκλησίες, δίδασκαν στους κατοίκους τον Χριστιανισμό και κατόπιν επέστρεφαν ή προχωρούσαν σε άλλους τόπους. Επειδή οι δρόμοι ήταν ελάχιστοι, συχνά ταξίδευαν δια θαλάσσης ή μέσω ποταμών.

Πιστεύεται ότι ο Μπλέιν ταξίδεψε και στην Ευρώπη, πιθανώς μέχρι τη Ρώμη, προτού επιστρέψει στη Βρετανία. Περιηγήθηκε στη βόρεια Αγγλία, στο Έιρσαϊρ και στο Μαλ του Κιντάιρ, πριν ιδρύσει μια μονή στο σημείο που αργότερα ονομάστηκε Ντανμπλέιν γύρω στο 602. Ένδειξη των περιοχών που επισκέφθηκε δίνουν τα τοπωνύμια που περιέχουν το όνομα «Μπλέιν» ή «Μπλάαν» στα Γαελικά.

Η τοπική παράδοση λέει ότι ίδρυσε μονή μέσα σε φρούριο (γνωστό ως Dun) στην περιοχή που σήμερα λέγεται Χόλμιχιλ στο Ντανμπλέιν. Το φρούριο ήταν απαραίτητο για την προστασία, αφού τότε επικρατούσε αναρχία και η Σκωτία ήταν σκεπασμένη από δάση με άγρια ζώα, όπως αρκούδες, λύκους και λύγκες. Το Ντανμπλέιν ήταν ιδανικό κέντρο δράσης για τον Μπλέιν και τους μοναχούς του, αφού μπορούσαν εύκολα να ταξιδεύουν προς όλες τις κατευθύνσεις. Λέγεται ότι εδώ έγινε επίσκοπος.

Αναφέρεται ότι τέλεσε θαύματα, όπως η θεραπεία ενός τυφλού αγοριού και η δημιουργία φωτιάς με μικρές αστραπές που έβγαιναν από τα δάχτυλά του.

Πιστεύεται ότι ο Άγιος Μπλέιν πέθανε γύρω στο 630–635 και ετάφη στο νησί Μπιουτ, όπου ακόμη υπάρχει ερειπωμένη εκκλησία που φέρει το όνομά του.

Λειτουργικά κείμενα

Ἀπολυτίκιον ἐν ἤχῳ πλαγίῳ τοῦ πρώτου
«Πλέων ἐπὶ τῆς θαλάσσης ἐν πλοιαρίῳ ἄνευ κωπῶν, ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ὡδηγήθης εἰς τὴν νῆσον Μπιούτ, Ἱεράρχα Μπλέιν, ὅπου ἀφιερώθης εἰς τὸ ἀποστολικὸν ἔργον. Θαυματουργέ, ἄξιε ἐπαίνου ὡς Ἰσαπόστολος· διὸ καὶ δεόμεθά σου, πρέσβευε πρὸς τὸν Χριστὸν τὸν Θεόν, ἵνα ἀναδείξῃ ἐργάτας, ὅπως ἀνακαλλιεργήσωσι τὸν βορέαν ἐκεῖνον τόπον τοῦ Ἀμπελῶνος Αὐτοῦ, τὸν πολυχρονίως καλυφθέντα ὑπὸ τῶν ζιζανίων τῆς αἱρέσεως καὶ τῆς ἀποστασίας, ὃν ποτέ σὺ μετὰ πάσης φροντίδος ἐπεμελήθης, ἵνα καὶ πάλιν πολλοὶ ὁδηγηθῶσιν εἰς τὴν ὁδὸν τῆς σωτηρίας.»