Άγιος Αρκάδιος του Νόβι Τορκ, 14 Αυγούστου
Ο Άγιος Αρκάδιος από τη Βιάζμα και το Νόβι Τορκ γεννήθηκε στη Βιάζμα από ευσεβείς γονείς, που από μικρό τον έμαθαν να προσεύχεται και να υπακούει. Ήταν ήρεμος, διορατικός, συνετός και καλόψυχος, και διάλεξε να ζήσει ως «διά Χριστόν σαλός» (δηλαδή να προσποιείται τον τρελό για να ζήσει ταπεινά και ασκητικά). Ζούσε από την ελεημοσύνη και κοιμόταν όπου έβρισκε, είτε στο δάσος είτε στο πρόστεγο κάποιας εκκλησίας.
Η γαλήνη του και η αγάπη του για τη φύση του έδιναν μια ξεχωριστή πνευματική παρουσία, μακριά από την κοσμική ματαιότητα. Στην εκκλησία, όταν προσευχόταν, συχνά έκλαιγε από τρυφερότητα και χαρά. Μιλούσε σπάνια, αλλά οι συμβουλές του ήταν πάντα σωστές και οι προρρήσεις του πραγματοποιούνταν.
Ο Άγιος Εφραίμ ο Θαυματουργός του Νόβι Τορκ (28 Ιανουαρίου) τον καθοδήγησε και τον Proστατευσε από πνευματικούς κινδύνους. Με τον καιρό, στη Βιάζμα έγιναν πολλά θαύματα με τις προσευχές του Αρκάδιου, αλλά εκείνος δεν ήθελε δόξα και έφυγε προς τα πάνω ρεύματα του ποταμού Τβέρτσα. Εκεί, μαζί με τον Άγιο Εφραίμ, έκτισαν εκκλησία και μοναστήρι προς τιμή των Αγίων Βόρι και Γκλεμπ (2 Μαΐου).
Μπαίνοντας στο μοναστήρι, ο Αρκάδιος έγινε μοναχός και ζούσε σε πλήρη υπακοή στον Εφραίμ. Δεν έχανε ποτέ τη Λειτουργία και ήταν πάντα πρώτος στον Όρθρο. Μετά τον θάνατο του Εφραίμ (28 Ιανουαρίου 1053), συνέχισε να ζει με προσευχή, νηστεία και σιωπή, ώσπου πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1077.
Το 1594 χτίστηκε παρεκκλήσι στη Βιάζμα αφιερωμένο στον Άγιο Αρκάδιο. Η κοινή εορτή του με τον Άγιο Εφραίμ καθιερώθηκε μεταξύ 1584–1587. Τα λείψανά του βρέθηκαν στις 11 Ιουνίου 1572 και το 1677 τοποθετήθηκαν σε λίθινη λάρνακα στον Καθεδρικό των Αγίων Βόρι και Γκλεμπ στο Νόβι Τορκ. Το 1841 αφιερώθηκε σε αυτόν το αριστερό παρεκκλήσι του ναού. Το 1977 έγινε πανηγυρικός εορτασμός για τα 300 χρόνια από την ανακομιδή των λειψάνων του. Γιορτάζει επίσης στις 13 Δεκεμβρίου και στις 11 Ιουνίου (Ανακομιδή των Λειψάνων).
