Άγιος Χρήστος ο Ιωαννίτης, 15 Αυγούστου
Τον Αύγουστο του 1823, η τουρκική πολιτοφυλακή στην περιοχή των Ιωαννίνων ξεκίνησε έναν ιδιαίτερα βίαιο διωγμό κατά των Χριστιανών, με διαταγή του Σουλτάνου Μαχμούτ Β΄. Ο ιερομόναχος Χρήστος παρηγορούσε και ενίσχυε τους δοκιμαζόμενους Χριστιανούς· για τον λόγο αυτό συνελήφθη, ξυλοκοπήθηκε και, επειδή αρνήθηκε να απαρνηθεί την χριστιανική του πίστη, καταδικάστηκε σε θάνατο.
Στις 15 Αυγούστου, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί εόρταζαν την Κοίμηση της Θεοτόκου, και οι Τούρκοι διάλεξαν επίτηδες την ημέρα αυτή για να εκτελέσουν τον Άγιο. Μάλιστα, θέλησαν να εμπαίξουν τα Πάθη του Σωτήρος με τον τρόπο που επέλεξαν για να τον θανατώσουν: ο πατήρ Χρήστος στεφανώθηκε με ακάνθινο στεφάνι, γυμνώθηκε, εμπτύστηκε και καρφώθηκε επάνω σε σταυρό, ο οποίος στήθηκε κάτω από τα πλατάνια στο Καλού Τζεσμέ.
Καθώς παρέδιδε το πνεύμα του επάνω στον σταυρό, ο Μάρτυρας προσευχόταν για τους βασανιστές του, ενώ εκείνοι κάθονταν γύρω του και τον χλεύαζαν. Τελικά, ένας από τους Τούρκους διαπέρασε την πλευρά του με σπάθη, και έτσι εκοιμήθη. Ακόμη και μετά τον θάνατό του, δεν σταμάτησαν να τον υβρίζουν· μερικοί γύφτοι άλειψαν το σώμα του με πίσσα και το έκαψαν, ώστε να κατακαεί στις φλόγες.
Η παραπάνω διήγηση καταγράφηκε από τον Γάλλο διπλωμάτη, συγγραφέα και εξερευνητή François Pouqueville (1770–1838) στο έργο του Histoire de la régénération de la Grèce (Παρίσι, 1824). Ο Pouqueville είχε υπηρετήσει ως γενικός πρόξενος του Ναπολέοντα στην αυλή του Αλή Πασά των Ιωαννίνων.
