Οσία Μάρθα μητέρα του οσίου Συμεών, που ασκήτευσε στο όρος Θαυμαστόν, 1 Σεπτεμβρίου
Kαν ου μεριμνάς, ουδέ τυρβάζη, Mάρθα,
Έχεις τα λοιπά και τελευτήν της Mάρθας.
Η Οσία Μάρθα ήταν στολισμένη με πολλές χριστιανικές αρετές και γέννησε τον Άγιο Συμεών κατόπιν επαγγελίας του ιδίου του Θεού. Υπήρξε σε μεγάλο βαθμό φιλάνθρωπη και βοήθησε τον πλησίον απεριόριστα. Όταν απεβίωσε ειρηνικά, ενταφιάστηκε στη Δάφνη της Αντιοχείας. Αργότερα, λέγεται, ο γιος της μετέφερε το άγιο λείψανο της κοντά στον στύλο όπου ασκήτευε. Εκεί με τις προσευχές του Άγιου γιου της, ο τάφος της θαυματουργούσε. (Η μνήμη της φέρεται και κατά την 4η Ιουλίου).
Βιογραφία
Όταν οι γονείς της την αρραβώνιασαν με έναν νεαρό άνδρα, σκέφτηκε σοβαρά να εγκαταλείψει το σπίτι της και να αποσυρθεί από τον κόσμο. Όμως, λέγεται πως της εμφανίστηκε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και τη συμβούλεψε να υπακούσει στους γονείς της και να παντρευτεί τον άντρα που της είχαν αρραβωνιάσει. Από αυτόν τον γάμο γεννήθηκε ο Όσιος Συμεών ο Στυλίτης ο Νεότερος.
Η Μάρθα λέγεται πως σηκωνόταν κάθε νύχτα τα μεσάνυχτα για προσευχή. Βοηθούσε τακτικά τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη, επισκεπτόταν φτωχούς και ορφανά, και φρόντιζε τους ασθενείς.
Το τελευταίο έτος της ζωής της, λέγεται πως είδε αγγέλους να κρατούν κεριά και της αποκάλυψαν τον χρόνο του θανάτου της. Αυτή η οπτασία την ενέπνευσε να αφοσιωθεί ακόμα περισσότερο στην προσευχή και στα έργα αγάπης.
Πέθανε το 551 μ.Χ. και θάφτηκε κοντά στον γιο της.
Μετά τον θάνατό της έχουν αναφερθεί πολλές εμφανίσεις της σε διάφορους ανθρώπους, κυρίως για να θεραπεύσει ασθενείς ή να τους καθοδηγήσει. Η πιο γνωστή εμφάνιση ήταν σε έναν ηγούμενο της μονής που είχε ιδρύσει ο γιος της. Ο ηγούμενος τοποθέτησε ένα αφιερωματικό κερί στον τάφο της, δίνοντας εντολή να μην σβήσει ποτέ. Η Μάρθα τού εμφανίστηκε και του είπε πως όταν ανάβει το κερί στον τάφο της, είναι σαν να της ζητά να προσευχηθεί στον Κύριο για αυτόν.
Λειτουργικά κείμενα
Απολυτίκιον — Ήχος δ΄
Διὰ τοῦ ἁγνοῦ βίου σου καὶ τῆς πρὸς τὴν Παναχράντου Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἀγάπης,
ἐκτήσω τὸ ἔνδοξον χάρισμα τῆς τεκνογονίας,
λύχνον τῷ κόσμῳ τὸν θαυμαστὸν Συμεών·
διὸ καὶ αἰνούμεν σε, ὦ Μάρθα,
ὡς μητέρα χαίρουσαν ἐπὶ τέκνῳ·
καὶ ὕμνοις σε δοξάζομεν.
(Σημ.: ψαλμικὴ ἀναφορὰ: Ψαλμὸς 112(113):9 – "ὁ κατοικῶν στείραν ἐν οἰκίᾳ μητέρα εὐφραινομένην ἐπὶ τέκνοις.")
Κοντάκιον — Ήχος β΄
Ἑστῶσα ἐν προσευχῇ ἐνώπιον Κυρίου,
καὶ ᾄσματα καὶ αἴνους προσφέρουσα τῇ Παναχράντῳ Θεοτόκῳ,
τίμια Μάρθα, ἐγέννησας τέκνον ἱερόν,
Συμεῶνα τὸν θαυμασιώτατον, φάρος πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ·
ὅθεν μετ’ αὐτοῦ πρέσβευε ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.
