Όσια Ποταμία η Θαυματουργή, 7 Αυγούστου

Ὑπὲρ Χριστοῦ κτανθεῖσα θαυμαστὴ ξίφει,

Χέει ποταμοὺς θαυμάτων Ποταμία.

Η Οσία Ποταμία ήταν μια γυναίκα γεμάτη πίστη, αγάπη για τον Χριστό και αφιέρωση στην αρετή. Από νεαρή ηλικία αφιερώθηκε στον Θεό, ακολουθώντας τη ζωή της προσευχής, της νηστείας και της πνευματικής άσκησης.

Ζούσε με απλότητα και ταπείνωση, βοηθώντας τους φτωχούς, παρηγορώντας τους θλιμμένους και δίνοντας ελπίδα σε όσους υπέφεραν. Ο λόγος της ήταν γεμάτος σοφία και αγάπη· η προσευχή της θερμή, και η καρδιά της ανοιχτή σε όλους.

Για την καθαρότητα της ζωής της και την πίστη της, ο Θεός της χάρισε και το χάρισμα των θαυμάτων. Πολλοί άρρωστοι θεραπεύτηκαν με τις προσευχές της και πολλοί βρήκαν λύση στα προβλήματά τους, επικαλούμενοι τη βοήθειά της.

Η μαρτυρία λέει πως έλαβε μαρτυρικό τέλος, θανατώθηκε «διὰ ξίφους», και έτσι έλαβε τον αμάραντο στέφανο της αιώνιας ζωής.

Η μνήμη της τιμάται από την Εκκλησία κάθε χρόνο στις 7 Αυγούστου, και ο λαός τη σέβεται ως θαυματουργή και μεσίτρια δυνατή προς τον Θεό.

Λειτουργικά κείμενα

Τροπάριον — Ήχος δ΄

(Κατά το «Ὁ Ἰωσὴφ ἐκ τοῦ ξύλου...»)

Ἡ ἀμνάς σου, Ποταμία, φωνὴν μεγάλῃ ἀναβοᾷ Σοι, ὦ Ἰησοῦ·

«Ἐραστῶ Σε, Νυμφίε μου,

καὶ διὰ τὴν ζήτησίν Σου ὑπομένω τὰς θλίψεις·

ἐν τῷ Βαπτίσματι συνεσταυρώθην, ἵνα συμβασιλεύσω Σοι,

καὶ ἀπέθανον, ἵνα συζήσω Σοι.

Πρόσδεξαί με ὡς θυσίαν καθαράν,

διότι ἀγάπῃ Σοι προσήνεγκα ἐμαυτήν.»

Ταῖς αὐτῆς ἱκεσίαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον — Ήχος β΄

(Κατά το «Τὰ ἄνω ζητῶν...»)

Τὸν σεπτότατον ναόν σου, πηγὴν ἰαμάτων τῶν ψυχῶν ἡμῶν εὑρόντες,

οἱ πιστοὶ μεγάλῃ φωνῇ βοῶμέν Σοι·

«Ὦ ἔνδοξε Παρθενομάρτυς Ποταμία,

ἱκέτευε τὸν Χριστὸν Θεὸν ἀδιαλείπτως ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.»