ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Εορτασμός του καρνάβαλου στην Πεντάπολη, 1963 Με επιτυχία πραγαματοποιήθηκε ο εορτασμός του καρνάβαλου στην Πεντάπολη, όπως αναφέρει η εφημερίδα Μακεδονία, στις 3 Μαρτίου 1963.

Στις 2 Μαρτίου 1985 , δόθηκε η πρώτη θεατρική παράσταση του  Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Σερρών με το  έργο " Ο θρίαμβος του έρωτα",  του   Πιερ ντε Μαριβώ.  ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΣΕΡΡΩΝ ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: 📅 Σάββατο 2 Μαρτίου 1985 ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: 🕰 Χειμώνας 1984-1985 ΕΙΔΟΣ ΘΕΑΜΑΤΟΣ: 🎭 Κωμωδία ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ Συγγραφέας: Μαριβώ Μετάφραση: Ανδρέας Στάικος Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου Σκηνικά – Κοστούμια: Αφροδίτη Κουτσουδάκη Ζωγραφική εκτέλεση: Βασίλης Σάκκης Γλυπτές κατασκευές: Μαντώ Λυμπερίου Φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλλης Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκος Βεργίδης ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ – ΗΘΟΠΟΙΟΙ Πέμη Ζούνη Έφη Τσαμποδίμου Θοδωρής Γκόνης Βασίλης Χαλακατεβάκης Παναγιώτης Μέντης Άννα Παχτίτη Κώστας Παληός

  Στις 2 Μαρτίου 1963 , επισκεφτήκαν τις Σέρρες στα πλαίσια περιοδείας ο Υπουργός Εσωτερικών Γεώργιος Ράλλης και ο Υπουργός Βορείου Ελλάδος Νικόλαος Μερεντίτης . Όπως αναφέρει η εφημερίδα Μακεδονία, προερχόμενοι από τη Θεσσαλονίκη, οι υπουργοί Εσωτερικών Γεώργιος Ράλλης και Βορείου Ελλάδος Νικόλαος Μερεντίτης έφτασαν στην πόλη μας στις 11 π.μ., συνοδευόμενοι από διάφορους υπηρεσιακούς παράγοντες. Οι δύο υπουργοί κατευθύνθηκαν στη Νομαρχία, όπου ο Νομάρχης Σερρών κ. Παπακώστας και οι προϊστάμενοι των υπηρεσιών της Νομαρχίας τούς ενημέρωσαν για τα εκκρεμή και επείγοντα ζητήματα του νομού. Το μεσημέρι, στο κινηματοθέατρο «Αστέρια», ο πρόεδρος της Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων του νομού Σερρών απηύθυνε χαιρετισμό στους υπουργούς Ράλλη και Μερεντίτη, παρουσία δημάρχων και κοινοταρχών της περιοχής. Στη συνέχεια, ο γραμματέας της κοινότητας Σκουτάρεως παρουσίασε τα εκκρεμή ζητήματα των δημοτικών και κοινοτικών υπαλλήλων, ζητώντας την άμεση επίλυσή τους. Ο Γεώργιος Ράλλης απάντησε, αναγνωρί...

  Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 3/3/1964, Σελίδα: 7 Στις 2 Μαρτίου 1964, έχασε την ζωή του στις Σέρρες 11χρονος μαθητής σε τροχαίο με στρατιωτικό όχημα

Στις 2 Μαρτίου 1964, πραγματοποιήθηκε διαδήλωση από μαθητές του Γυμνασίου και των Α΄ και Β΄ Δημοτικών Σχολείων Αλιστράτης, με αίτημα την αυτοδιάθεση της Κύπρου. Η εφημερίδα Ελληνικός Βορράς  έγραψε στις 4 Μαρτιου 1964: «Προ του Κοινοτικού Μεγάρου, ο μαθητής της ΣΤ΄ τάξεως του Γυμνασίου κ. Α. Μπαφέρας δι' ολίγων ανέπτυξε τον σκοπόν της διαδηλώσεως, ενώ οι μαθηταί διέκοπτον τον ομιλητήν με διάφορα συνθήματα, όπως «Όχι άλλο αίμα», «Εύγε Μακάριε» και άλλες εκδηλώσεις».

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 3/3/1964, Σελίδα: 7 Στις 2 Μαρτίου 1964 , π ραγματοποιήθηκε "Γενική Συνέλευση" και εκλογή διοίκησης του Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών στις  11 π.μ.  στα γραφεία του Συλλόγου. Στη ψηφοφορία για την εκλογή νέας διοίκησης, εκλέχθηκε Πρόεδρος και πάλι ο  Κωνσταντίνος Πατσόπουλος ( (Πρόεδρος από 27-2-1949 μέχρι 11-09-1971). ) μαζί με τα παρακάτω μέλη : Αλέξανδρος Αλεξανδρίδης Μενέλαος Θεοδωρίδης Κωνσταντίνος Πολίτης Θρασύβουλος Σοφίτσης Ιωάννης Καλαϊτζής Η ίδρυση του Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών συμπίπτει χρονικά με απελευθέρωση της πόλης των Σερρών από τον τουρκικό ζυγό κατά το έτος 1913.

Ο Κωνσταντίνος Μήτσου ή Μήτσος, Έλληνας εθνικιστής, ανώτατος αξιωματικός της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής με το βαθμό του Αντιστρατήγου ε.α., που διατέλεσε επικεφαλής της προσωπικής ασφαλείας του τότε διαδόχου και μετέπειτα Βασιλέως Παύλου της Ελλάδος, που κατηγορήθηκε άδικα και παραπέμφθηκε σε δίκη στην οποία αθωώθηκε για την υπόθεση του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη, ένα από τα σημαντικότερα στελέχη της οργανώσεως «Ελληνική Αμνηστία» που αγωνίστηκε για την αποφυλάκιση του Γεωργίου Παπαδόπουλου και των συγκρατουμένων του αξιωματικών-πρωταγωνιστών της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου, γεννήθηκε το 1909 στο χωριό Χαλκιόπουλο της επαρχίας Βάλτου στο νομό Αιτωλοακαρνανίας και σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στις 27 Ιουνίου 1985, στο 26ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Πολυγύρου Χαλκιδικής. Η κηδεία και η ταφή του έγιναν στη Θεσσαλονίκη. Ήταν παντρεμένος και από το γάμο του απέκτησε ένα γιο, το Βασίλη Μήτσου, αξιωματικό της Χωροφυλακής που απομακρύνθηκε από το Σώμα το καλοκαίρι του 1...

Κωνσταντίνος Βασ. Μήτσου (Στρατηγός) Στις 2 Μαρτίου 1954, ο Διοικητής της Διοικήσεως της Χωροφυλακής Σερρών, Αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Μήτσου (από το 1953 έως το 1955, όπου γνωρίστηκε με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή), με απορρήτη προσωπική επιστολή (Αριθμός πρωτ. 140/27/2/1954) προς το Υπουργείο Εσωτερικών και τη Γενική Διεύθυνση Χωροφυλακής, αναφερόταν στις φήμες για την επικείμενη μετάθεση του τότε Νομάρχη Αθ. Μιχ. Μανουσόπουλου.  Στην επιστολή του, εξέφραζε την εκτίμησή του για τον Μανουσόπουλο, αναφέροντας ότι είχε «ενέπνευσεν ιδιαιτέραν εμπιστοσύνην εις τους πολίτας» και είχε «θεμελιώσει εν αυτοίς την πεποίθησιν, ότι τους αναμένουσι καλύτεραι ημέραι».  Συγχρόνως, ζητούσε εμμέσως την παραμονή του στο νομό Σερρών, υπογραμμίζοντας ότι η παραμονή του «θα απέβαινεν άκρως επωφελής εις την γενικωτέραν κρατικήν ασφάλειαν».

Στις 2 Μαρτίου 1951, η Νομαρχία Σερρών ενέκρινε την ίδρυση της Δημοτικής Νυχτερινής Σχολής από τον Εθνικοθρησκευτικό Σύλλογο «Η Αναγέννησις». με την απόφαση 3821  Η ίδρυση αυτής της σχολής αποσκοπούσε στην παροχή εκπαιδευτικών ευκαιριών σε εργαζόμενους και άλλες κοινωνικές ομάδες που δεν είχαν πρόσβαση σε πλήρη εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της ημέρας.

 Στις 2 Μαρτίου 1945, ημέρα Παρασκευή πραγματοποιήθηκε για μια ακόμη φορά η μετονομασία δρόμων και πλατειών στην πόλη των Σερρών, μιας και τα ονόματα του 1927 άλλαξαν κατά την διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής.

E φημερίδα "Εμπρός"  των Σερρών, 3 Μαρτίου 1935 Στις 2 Μαρτίου 1935, κατά τη χρονική περίοδο που βρισκόταν σε εξέλιξη το Κίνημα του 1935, οι κεντρικές οδοί των Σερρών καλύφθηκαν από τα χαράματα με τα επίσημα ανακοινωθέντα της κυβέρνησης των Αθηνών. Τα έγγραφα αυτά ενημέρωναν τους πολίτες για την καταστολή του κινήματος στην πρωτεύουσα και την επικράτηση της κυβέρνησης. Ο μέραρχος Δημήτριος Αναγνωστακόπουλος ήρθε σε επαφή με πολιτευτές του Λαϊκού Κόμματος, συγκεκριμένα τους Πέτρο Ιακώβου και Κωνσταντίνο Μαρούλη. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης αυτής, τους διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση διατηρούσε τον έλεγχο της κατάστασης, προσπαθώντας να τους καθησυχάσει και να αποτρέψει πιθανές αντιδράσεις. Κατά το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, οι αρχές προέβησαν στη σύλληψη των Ορέστη Ζαφειρίου και Γ. Τζεμαΐλα, ως προληπτικό μέτρο ασφαλείας. Οι δύο αυτοί άνδρες οδηγήθηκαν στο γραφείο του διοικητή της Χωροφυλακής, Αλεξάνδρου Σκορδίλη, όπου και τέθηκαν υπό κράτηση. Ωστόσο, λίγες ώρες αργότερα, με δ...

Την 1η Μαρτίου 1777, ο ιερομόναχος Σεραφείμ αποστέλλει επιστολή προς τη μονή Ξηροποτάμου, σχετικά με αφιέρωση σπιτιού στο μαχαλά της Άγιας Μαρίνας Σερρών, 1 Μαρτίου 1777 Από το αρχείο Ι.Μ. Ξηροποτάμου Επιστολή σχετικά με αφιέρωση σπιτιού στο μαχαλά της Άγιας Μαρίνας Σερρών Πρωτότυπο.— Χαρτί 180x155 . Το κείμενο καταλαμβάνει το recto. Μελάνι μαΰρο.— Διατήρηση καλή, λεκέδες υγρασίας.—'Ανορθόγραφο.— Σημείωση. 1 Μαρτίου 1777 Ό ιερομόναχος Σεραφείμ, σε επιστολή του [προς τή μονή Ξηροποτάμου], αναφέρει Οτι ή Πολυξένη, χήρα του Χατζη-Ζακχαίου, αφιέρωσε ενα σπίτι με δύο οντάδες στο μαχαλά της 'Αγίας Μαρίνας Σερρών. Σύμφωνα με το έγγραφο ιδιοκτησίας (χοτζέτι) το σπίτι είχε αγοραστεί αντί 80 γροσιών καί ό Σεραφείμ υποσχέθηκε με έγγραφο του Οτι σε περίπτωση πού ή μονή αποφάσιζε τήν πώληση του, οί κληρονόμοι της άφιερώτριας θα είναι οί άγοραστές, με την προαναφερθείσα τιμή. 'Ωστόσο, ό Σεραφείμ επισημαίνει δτι το σπίτι αξίζει τουλάχιστον 200 γρόσια, δτι έχει ετήσιο εισόδημα 15 γρόσια κα...

Στις 2 Μαρτίου 1615, οι συντεχνίες των Σερρών πραγματοποίησαν σύναξη και η συνέλευση της κοινότητας των Σερρών ήταν πράγματι τόσο δυναμική και καθοριστική, που οι αποφάσεις της είχαν την ίδια ισχύ με αυτές ενός νόμου που θα ψήφιζε η Βουλή σήμερα. Στην αρχιερατεία του μητροπολίτη Δαμασκηνού (1613-1617), όπως καταγράφεται στον μητροπολιτικό Κώδικα, η κοινότητα των Σερρών προχώρησε στην ψήφιση αγορανομικών διατάξεων, οι οποίες αφορούσαν τα σταθμά των υγρών και τις τίμιες δοσοληψίες στο εμπόριο. Το Χρονικό του Παπασυναδινού περιγράφει τη σύναξη με εξαιρετική λεπτομέρεια: το πλήθος των Σερρών, μικροί και μεγάλοι, ιερείς, κληρικοί και άρχοντες, συγκεντρώθηκε στις 2 Μαρτίου 1615 και αποφάσισε για το μέτρο του κρασιού και τις εμπορικές συναλλαγές. Συγκεκριμένα, καθορίστηκε ότι η οκά του κρασιού θα ζυγίζει 400 δράμια, η τιμή του θα ήταν δύο άσπρα νομίσματα, και κάθε παραβάτης που δεν τηρούσε το καθορισμένο μέτρο ή έβλαπτε τους παραγωγούς θα τιμωρούνταν αυστηρά, ακόμα και με αφορισμό από την Εκκ...

«Εὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Οταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· Θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.» (Ματθ. στ’ 14-21) Η τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο της ...

Ποταμὸν Ἡσύχιος ὑδάτων ἔδυ, Ὅπως ποταμὸν τοῦ πυρὸς διεκφύγῃ. Δευτερίῃ προσέβη Ἡσύχιος ἐν πόλου ὅρμοις. O Άγιος Ησύχιος έζησε στο χρόνια του Γαλερίου Μαξιμιανού, στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ., και κατείχε το αξίωμα του Συγκλητικού. Όταν ξέσπασε ο διωγμός κατά των Χριστιανών, του προτείνεται να αρνηθεί την πίστη του και να σώσει τη ζωή του και το αξίωμά του. Όμως ο Ησύχιος δε δίστασε να περιφρονήσει όλες τις τιμές και τις υποσχέσεις και με θαυμαστή προθυμία ομολόγησε τη πίστη του. Τότε ο βασιλιάς εξαγριώθηκε και διέταξε να του αφαιρέσουν τα διάσημα του αξιώματός του και να του φορέσουν ταπεινωτικά ενδύματα και στη συνέχεια τον γελοιοποιεί μπροστά σ' όλους τούς αξιωματούχους. Όμως, ο Άγιος δέχεται τα πάντα αδιαμαρτύρητα, διότι γνωρίζει ότι οι ανθρώπινες τιμές είναι πρόσκαιρες, ενώ οι ουράνιες τιμές είναι αιώνιες. Εξοργισμένος από την ηρωική στάση του Ησύχιου, ο Μαξιμιανός διατάσσει την θανάτωσή του. Οι στρατιώτες οδηγούν τον Άγιο στον ποταμό Ορόντη, όπου αφού του έδεσαν μία πέτρα στο ...

 Ἄθλου πέπλησαι, Θεόδοτε, στιγμάτων, Εἰ καὶ μὲτ εἰρήνης σε Χριστὸς λαμβάνει. Ο Άγιος Θεόδοτος έζησε στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα, όταν η ειδωλολατρία κινδύνευε να εκπνεύσει. Και ζητούσε, όπως τα θανάσιμα πληγωμένα θηρία, να πέσει με όσες δυνάμεις της απέμειναν, να εξοντώσει την Εκκλησία. Ο Άγιος Θεόδοτος, επίσκοπος στην Κυρήνεια της Κύπρου, με το μεγάλο ζήλο του υπέρ της χριστιανικής πίστης και για τις κατακτήσεις που επιτύγχανε μέσα στον ειδωλολατρικό κόσμο, προκάλεσε την οργή του ηγεμόνα Σαβίνου. Αφού τον συνέλαβε, προσπάθησε να τον πείσει ν' αρνηθεί την πίστη του στο Χριστό. Ο Θεόδοτος όχι μόνο δεν αρνήθηκε την πίστη του, αλλά και μίλησε θαρραλέα στον ηγεμόνα κατά της ειδωλολατρικής πλάνης και τον εξόρκισε ν' αρνηθεί τους ψεύτικους θεούς. Τότε ο Σαβίνος τον βασάνισε σκληρά, αλλά μπροστά στην εξέγερση του χριστιανικού πληθυσμού, φοβήθηκε και διέταξε να μεταφερθεί ο καταπληγωμένος Ιεράρχης στη φυλακή. Αλλά και στη φυλακή ο Θεόδοτος δεν εγκατέλειψε το έργο του. Βρήκε ανθρώπους...

Υἱὸν φιλοῦσα Μητροπαρθένου Κόρης, Τομὴν ὑπέστη καλλιπάρθενος Κόρη. Η Αγία Εύθαλία ζούσε στη Σικελία και είχε μητέρα αιμορροούσα, που ονομαζόταν και αυτή Ευθαλία. Κάποτε λοιπόν η μητέρα της, είδε στο όνειρο της τους Άγιους Μάρτυρες Αλφειό, Φιλάδελφο και Κυπρίνο, που τη μνήμη τους γιορτάζουμε στις 10 Μαΐου, οι όποιοι της είπαν ότι αν πιστέψει στον Χριστό και βαπτισθεί, θα γιατρευτεί και θα σωθεί. Όταν ξύπνησε η μητέρα Ευθαλία πείστηκε στα λόγια των Αγίων Μαρτύρων. Έτσι, μαζί με τη θυγατέρα της Ευθαλία, πίστεψαν στον Χριστό και βαπτίσθηκαν. Υπήρχε όμως και ο γιος της Σερμιλιανός, ο όποιος κόντεψε να την πνίξει, μόλις έμαθε ότι η μητέρα του έγινε χριστιανή. Γλύτωσε το βέβαιο θάνατο, με τη βοήθεια κάποιας υπηρέτριας και έφυγε. Η δε θυγατέρα της, η Αγία Ευθαλία, έκανε δριμύτατη παρατήρηση στον αδελφό της, που θέλησε να σκοτώσει τη μητέρα τους. Αυτός τότε, αφού την έδειρε δυνατά, έπειτα την παρέδωσε σ' έναν δούλο του να τη βιάσει. Προσευχομένη τότε η Αγία τύφλωσε τον δούλο. Ο δε αδελφός τ...

Ο Αγιος Νικόλαος γεννήθηκε στη Νάξο το 1851 μ.Χ., από τον Ιωάννη και την Αυγουστίνα, το γένος Μελισσουργού. Οι ευσεβείς γονείς του τον ανέθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Από την παιδική του ηλικία εξέφρασε την έφεση και την αγάπη του προς τα ιερά και τα όσια. Ήταν φιλακόλουθος και διακονούσε πάντοτε στο ιερό τον παππού του ιερέα Γεώργιο Μελισσουργό. Προορισμένος από τον Θεό να γίνει λειτουργός των Αγίων Μυστηρίων Αυτού μετείχε αδιάλειπτα στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας με νηστεία, προσευχή και αγρυπνία. Μετά τον θάνατο του πατέρα του ήλθε με την μητέρα του και την αδελφή του στην Αθήνα, όπου έγινε προστάτης αυτών. Ενυμφεύθηκε, εχήρευσε όμως νωρίς. Η πρεσβυτέρα του απεβίωσε μόλις γεννήθηκε το παιδί τους, ο Γιαννάκης, που το μεγάλωσε μόνος. Ο Κύριος δεν εβράδυνε να τον αναδείξει λειτουργό της Εκκλησίας Του και τον κατέστησε εύθετο και εύχρηστο στο Ευαγγέλιο του Χριστού. Χειροτονείται διάκονος στις 28 Ιουλίου του 1879 μ.Χ., στο ναό Μεταμορφώσεως της Πλάκας, και μετά από πέντε χρό...

Ο Όσιος Ιωακείμ, κατά κόσμον Ιωάννης Πατρίκιος, εγεννήθηκε στον οικισμό Καλύβια της Ιθάκης από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, τον Άγγελο και την Αγνή. Ο Ιωάννης σε μικρή ηλικία έχασε την μητέρα του. Ο πατέρας του ενυμφεύθηκε και πάλι, αλλά η μητριά του Ιωάννου τον εταλαιπωρούσε και τον εβασάνιζε . Ο Άγιος στα δύσκολα αυτά χρόνια, ασκήθηκε στην υπομονή και την ταπείνωση, βρίσκοντας καταφύγιο στην προσευχή, στο εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνος, και στην μελέτη των ιερών βιβλίων. Στην εφηβική του ηλικία εργάσθηκε ως ναυτικός στο καΐκι του πατέρα του, προκαλώντας τον σεβασμό και την εκτίμηση του πληρώματος για τις αρετές και το ήθος του. Σε κάποιο από τα ταξίδια του βρήκε καταφύγιο στο Άγιο Όρος. Εκεί, στη μεγίστη μονή Βατοπαιδίου κείρεται μοναχός και λαμβάνει το όνομα Ιωακείμ. Με την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως ο ηγούμενος της μονής επιλέγει τον Όσιο Ιωακείμ και τον αποστέλλει ιεροκήρυκα στην Πελοπόννησο. Εκεί, ο Άγιος διδάσκει, καθοδηγεί, στηρίζει και ενθαρρύνει τους Έλληνες. Επιπλέο...