ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ζῶντος Θεοῦ σὺ θεῖος ὑμνητὴς Πάτερ, Ἐγὼ δὲ σοῦ θανόντος ὑμνητὴς νέος. Ο Όσιος Ιωσήφ γεννήθηκε στη Σικελία, το έτος 816 μ.Χ., από ενάρετους και ευσεβείς γονείς, τον Πλουτίνο και την Αγάθη. Τα περί της ζωής και της δράσεώς του τα γνωρίζουμε από τον βίο που συνέταξε ο μαθητής και διάδοχός του στη μονή του, Θεοφάνης, συμπληρωματικά δε από τα εγκώμια που του αφιέρωσαν ο Ιωάννης Διάκονος και ο Θεόδωρος Πεδιάσιμος. Ο Όσιος αναγκάσθηκε να φύγει από την γενέτειρά του οικογενειακώς, λόγω της εντάσεως των Αραβικών επιδρομών που έπειτα από λίγο καιρό επρόκειτο να καταλήξουν στην κατάληψη της νήσου και να μεταναστεύσει στην Πελοπόννησο. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών αποχωρίσθηκε τους γονείς του και μετέβη στην Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στην περίφημη μονή Λατόμου, όπου επιδόθηκε στη μοναχική άσκηση υπό την καθοδήγηση του Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου (τιμάται 20 Νοεμβρίου), ασκώντας το έργο του οξυγράφου. Μετά από εννέα χρόνια παραμονής στην Θεσσαλονίκη, το έτος 840 μ.Χ., μετέβη στην Κωνσταντινούπολ...

Ξίφους ἀληθὴς μάρτυς Ἐλπιδηφόρος, Θεὸν φέρει ἄψευστον εὐελπιστίαν. Ο Άγιος Ελπιδηφόρος (ή Ελπιδοφόρος) μαρτύρησε δια ξίφους.

Η ιερά εικόνα της Παναγίας του Αμαράντου Ρόδου τιμάται στη Μόσχα, στο Βορονέζ και σε άλλες πόλεις της Ρωσίας, όπου φυλάσσονται αντίγραφα αυτής. Στην εικόνα η Υπεραγία Θεοτόκος κρατά το Θείο Βρέφος στο δεξί της χέρι και στο αριστερό της χέρι υπάρχει ένα μπουκέτο από κρίνους. Αυτό το μπουκέτο συμβολικά δηλώνει το αμάραντο άνθος της παρθενίας της Αειπαρθένου.

Εις τον Δίον Βαλὼν κεράμῳ δυσσεβὴς Δίου κάραν, Ὡς σκεῦος αὐτὴν συντρίβει κεραμέως. Εις τον Βυθόνιον Ὁ Βυθόνιος εἰς βυθὸν βεβλημένος, Τὴν κλῆσιν εὗρεν εἰς προφητείαν τέλους. Εις τον Γάλυκον Δηχθεὶς ὁδοῦσι Γάλυκος τῶν θηρίων. Θηρὸς νοητοῦ τοὺς ὀδόντας συντρίβει. Τα βιογραφικά στοιχεία των Αγίων είναι συγκεχυμένα. Στό Λαυρεωτικό Κώδικα Ι 70 η μνήμη τους συνοδεύεται με αυτή του Μάρτυρα Ίλαρίωνα, ο όποιος άλλου δεν μνημονεύεται. Σύμφωνα λοιπόν με τον Κώδικα αυτό, οι Άγιοι αυτοί, αυθόρμητα παρουσιάστηκαν στον άρχοντα της πόλης τους και του έκαναν δριμύτατη παρατήρηση, διότι θα θυσίαζε στα είδωλα. και συγχρόνως ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί. Ο δε πονηρός άρχοντας τους είπε να έλθουν στη γιορτή των ειδώλων και αφού θυσιάσουν σ' αυτά, θα έκανε ό,τι αυτοί του έλεγαν. Οι Άγιοι προσποιήθηκαν ότι θα πήγαιναν. Όταν όμως άρχισε η γιορτή και ήλθε η ώρα να θυσιάσουν, οι Άγιοι έριξαν κάτω τα είδωλόθυτα και συνέτριψαν τους ειδωλολατρικούς βωμούς. Τότε οι φτωχοί της πόλης, έτρεξαν και άρπαξαν το χρυ...

Ἐκ Μυρσιῶνος, Ἰλλυριέ, πρὸς πόλον, οὐχ ὡς ὁ Χριστὸς ἐξ Ἐλαιῶνος φέρῃ. Ο Όσιος Ιλλυριός ασκήτεψε στο όρος του Μυρσινώνος και απεβίωσε ειρηνικά. Δεν έχει διασωθεί καμία πληροφορία για τον Άγιο Ιλλύριο, εκτός από το ότι έζησε ασκητικά στο όρος Μυρσηνόνος και εκοιμήθη εν ειρήνη. Όσον αφορά την τοποθεσία του όρους Μυρσηνόνος, φαίνεται ότι βρισκόταν σε αυτό που αρχικά ονομαζόταν όρη του Λάτμου στη Μικρά Ασία. Ωστόσο, λόγω των πολυάριθμων μοναχών που εγκαταστάθηκαν εκεί, μετονομάστηκε σε Λάτρος και μέχρι τον 10ο αιώνα ήταν γνωστό στον λαό ως το «Άγιον Όρος της Εφέσου». Εκεί υπήρχε η Μονή της Μεγίστης Λαύρας της Υπεραγίας Θεοτόκου του Μυρσηνόνος, η οποία πιθανότατα ήταν ο τόπος όπου έζησε και εκοιμήθη ο Άγιος Ιλλύριος. Σήμερα η μονή αυτή βρίσκεται σε ερείπια, και το Μυρσηνόνος είναι γνωστό στα τουρκικά ως Mersinet İskelesi, στο χωριό Pınarcık.

Προς Παύλον έσχε κοινά κλήσιν και ξίφος, Παύλος νέαθλος ούτος, ος Pώσσος πέλει. Ο Άγιος Νεομάρτυς Παύλος καταγόταν από τη Ρωσία. Αιχμαλωτίσθηκε σε παιδική ηλικία από τους Τάταρους, από τους οποίους τον αγόρασε κάποιος Χριστιανός της Κωνσταντινουπόλεως και τον άφησε ελεύθερο. Στη Βασιλεύουσα ο Άγιος νυμφεύθηκε Ρωσίδα γυναίκα, που ήταν πρώτα αιχμάλωτη, μετά της οποίας ζούσε βίο ευσεβή και φιλόθεο. Όμως ο Άγιος, που έπασχε από τη νόσο της επιληψίας, κάποια στιγμή σε ώρα κρίσεως, ενώ οι γείτονές του τον οδηγούσαν στο ναό της Θεομήτορος της επιλεγομένης του Μογλουνίου, όταν συνάντησε στον δρόμο κάποιους Τούρκους, άρχισε να ζητά βοήθεια από αυτούς και να φωνάζει «Είμαι Αγαρηνός». Οι Τούρκοι ανέφεραν τα συμβάντα στον βεζίρη, ο οποίος διέταξε την σύλληψη του Αγίου Παύλου και τον ιερέων του ναού. Όταν ο Άγιος συνήλθε από την κρίση της ασθένειάς του, οδηγήθηκε ενώπιον του άρχοντος, ο οποίος του ζήτησε να ομολογήσει επίσημα το Μουσουλμανισμό, υποσχόμενος πλούτο και τιμές και απειλώντας με βασανισ...

Ο Όσιος Νεκτάριος του Μπεζέτσκ έζησε στη Ρωσία και ήταν μοναχός στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδος του Σεργίου. Στα μέσα του 15ου αιώνος μ.Χ. εγκαταστάθηκε σε ένα πυκνό δάσος, στο υψηλότερο μέρος της περιοχής του Μπεζέτσκ, όπου ασκήτεψε θεοφιλώς. Εκεί συγκεντρώθηκε πλήθος μοναχών, οι οποίοι σε σύντομο χρονικό διάστημα έχτισαν μια Εκκλησία αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου. Το νέο μοναστήρι ήταν ένα από τα φτωχότερα και σύμφωνα με το Χρονικό της μονής κτίσθηκε με δάκρυα, νηστεία και αγρυπνία. Με ομόφωνη απόφαση όλων των αδελφών της μονής, ο Όσιος Νεκτάριος επιλέχθηκε ως ηγούμενος. Ο Όσιος Νεκτάριος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1492 μ.Χ. Βιογραφία  Ο Όσιος Νεκτάριος του Μπεζέτσκ ήταν μοναχός της Μονής Αγίας Τριάδος-Σέργιου. Στα μέσα του 15ου αιώνα εγκαταστάθηκε σε ένα πυκνό δάσος στο ανώτερο τμήμα της περιοχής του Μπεζέτσκ, όπου έκτισε το κελί του. Με την αυστηρότερη άσκηση και την ένθερμη αγάπη για την προσευχή, απέκτησε τη χάρη του Θεού και το χάρισμα της διάκρισης, το οποίο ωφέλησε ...

Στις 3 Απριλίου 304, στη Θεσσαλονίκη της Μακεδονίας, ο κόσμος έγινε μάρτυρας του μαρτυρίου των Αγάπης, Χιονίας και Ειρήνης, τριών αδελφών που πλήρωσαν το ύψιστο τίμημα για την ακλόνητη πίστη τους. Ένα έγγραφο της εποχής αφηγείται την ιστορία τους, διατηρώντας ζωντανή την κληρονομιά τους. Το σκηνικό του μαρτυρίου τους ήταν ένα διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού το 303, το οποίο καθιστούσε παράνομη την κατοχή χριστιανικών γραφών. Αυτό το διάταγμα έφερε τις αδελφές σε δεινή θέση. Η Αγάπη, η Χιονία και η Ειρήνη, κόρες ειδωλολατρών γονέων στη Θεσσαλονίκη, είχαν κρύψει ιερά κείμενα. Η αφοσίωσή τους σε αυτά ήταν βαθιά· θρηνούσαν για τη χαμένη ευκαιρία να τα μελετούν ελεύθερα. Δεν συνελήφθησαν για τα κρυμμένα ιερά βιβλία, αλλά για την άρνησή τους να φάνε τροφή που είχε θυσιαστεί στους ειδωλολατρικούς θεούς. Όταν οδηγήθηκαν ενώπιον του ηγεμόνα Δουλκητίου, ανακρίθηκαν. Η Αγάπη μίλησε, εκφράζοντας την αμετακίνητη πίστη τους: «Πιστεύω στον ζώντα Θεό και δεν θα χάσω με μια κακή πράξη όλη την αρε...

Εφημερίδα Εμπρός. Φύλλο: 4/4/1918, Σελίδα: 1 Στις 2 Απριλίου 1918, το Συμμαχικό Στρατηγείο ανακοίνωσε εκκαθάριση βουλγάρικων προφυλακών στην όχθη του Στρυμόνα Η εφημερίδα  Εμπρός , ανέφερε: ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ Η ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΙΚΗ Ανακοίνωση του Συμμαχικού Στρατηγείου – 8η απογευματινή, 2 Απριλίου 1918 Αγγλοελληνικά στρατεύματα πραγματοποίησαν ευρεία επίθεση εναντίον βουλγαρικών προφυλακών στη δυτική όχθη του Στρυμόνα. Τα χωριά Κουμλή, Ορμανλή, Κακένδρο, Κένδρι, Χομόνδος, Οσμάν-Καμήλα, Κισπικέσι, Σάλ-Μαχαλέ, Καράσκα και Μπεϊλέκ-Μαχαλά εκκαθαρίστηκαν από τον εχθρό. Αιχμάλωτοι έπεσαν στα χέρια των επιτιθέμενων στρατευμάτων. Τα ελληνικά στρατεύματα, που για πρώτη φορά ενεπλάκησαν σε τέτοια επιχείρηση, έδειξαν ορμή ανώτερη κάθε επαίνου. Συμμαχικά αεροπλάνα έριξαν περίπου έναν τόνο βλημάτων σε εχθρικές κατασκηνώσεις στην περιοχή των Σερρών, του Σιδηροκάστρου και της Γευγελής. Το Χομόνδος και η Οσμάν-Καμήλα βρίσκονται νοτιοδυτικά των Σερρών, σε απόσταση μικρότερη των πέντε χιλιομέτρων ...

Εφημερίδα Σκρίπ. Φύλλο: 2/4/1903, Σελίδα: 2 Στις 2 Απριλίου 1903, ο ανταποκριτής της εφημερίδας Σκριπ, μέσα από την δική του οπτική παρουσίασε την κατάσταση, τις ανάγκες της Μακεδονίας, καθώς και διάφορες σκέψεις και ιδέες για την ίδρυση Ελληνικής Γεωργικής Τράπεζας στην Θεσσαλονίκη και τις Σέρρες. Εφημερίδα Σκρίπ. Φύλλο: 2/4/1903, Σελίδα: 2 Ο ανταποκριτής της εφημερίδας Σκριπ σε άρθρο του ανέφερε: Οι Απόψεις των Προκρίτων Για την κατάσταση - Οι ανάγκες της Μακεδονίας - Να δημιουργηθεί ελληνική, δηλαδή έντιμη, επιτροπή Πριν από λίγο ανέφερα ότι ο κύκλος των Ελλήνων στη Λέσχη μού θύμισε μια γωνία του Ζαχαράτου. Ωστόσο, η σύγκριση δεν είναι απόλυτα ακριβής· υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά: η αθηναϊκή συζήτηση είναι συνήθως κενή, ενώ η συζήτηση στις Σέρρες είναι γεμάτη ιδέες. Κάθε Έλληνας πρόκριτος της Μακεδονίας είναι ταυτόχρονα και βουλευτής, είτε συντηρητικός είτε ριζοσπάστης, αλλά σίγουρα αναδιοργανωτής. Οι δύο γιατροί, ο καθηγητής, ο έμπορος και ο κτηματίας από την Καβάλα, που κάθοντα...

Στις 2 Απριλίου 1949, κυκλοφόρησε στις Σέρρες το περιοδικό " Αστήρ", το οποίο  ήταν ένα χειρόγραφο μαθητικό περιοδικό  και έφερε την ένδειξη "Δεκαπενθήμερη φιλολογική επιθεώρηση". Ήταν έγχρωμα εικονογραφημένο από τον μαθητή Γιώργο Αντωνίου   Διευθυντής και υπεύθυνος του περιοδικού ήταν ο Λούης Οικονόμου.  Σύμφωνα με πληροφορίες, συνολικά κυκλοφόρησαν τρία τεύχη του περιοδικού: το δεύτερο στις 28 Απριλίου και το τρίτο στις 18 Μαΐου 1949.

Στις 2 Απριλίου 1936, στο Κρόνιον των Σερρών προβλήθηκε η ταινία "L'Équipage," (Το πλήρωμα), ενώ στο "Πάνθεον" των Σερρών προβλήθηκε η ταινία "Love Me Forever" (Αγάπα με για πάντα).  L'Équipage, είναι μια γαλλική πολεμική δραματική ταινία του 1935, σκηνοθετημένη από τον Anatole Litvak και με πρωταγωνιστές τους Annabella, Charles Vanel, Jean Murat και Jean-Pierre Aumont. Η ταινία γυρίστηκε στο στούντιο Joinville στο Παρίσι και σε τοποθεσία σε ένα αεροδρόμιο στο Mourmelon-le-Petit. Τα σκηνικά της ταινίας σχεδιάστηκαν από τους καλλιτεχνικούς διευθυντές Lucien Aguettand και Lucien Carré. Είναι επίσης γνωστή με τον εναλλακτικό τίτλο Flight Into Darkness. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Joseph Kessel (1923), το οποίο είχε προηγουμένως γίνει μια γαλλική αsilent ταινία του 1928, The Crew. Ο Litvak ξαναέκανε τη δική του ταινία το 1937, με τίτλο The Woman I Love, για την πρώτη του παραγωγή στο Χόλιγουντ. Υπόθεση Το 1918, κατά τη διάρκεια του Α...

Στις 2 Απριλίου 1933, στους κινηματογράφους των Σερρών, προβλήθηκαν δύο σημαντικές ταινίες: Στο «Πάνθεον», η ταινία "City Lights" (Τα Φώτα της Πόλεω) μια από τις πιο εμβληματικές βουβές ταινίες του, που συνδυάζει την κωμωδία με το συναίσθημα. Στο «Κρόνιον», η ταινία "The King of Kings" (Ο Βασιλεύς των Βασιλέων), μια θρησκευτική παραγωγή που διαφημιζόταν ως «η μόνη εγκεκριμένη υπό του Πατριαρχείου». City Lights‎‎,  είναι αμερικανική βουβή ρομαντική κωμωδία του 1931 σε σενάριο, παραγωγή, σκηνοθεσία και πρωταγωνιστή τον Τσάρλι Τσάπλιν. Η ιστορία ακολουθεί τις περιπέτειες του Σαρλό του Τσάπλιν καθώς ερωτεύεται ένα τυφλό κορίτσι (Βιρτζίνια Τσέριλ) και αναπτύσσει μια ταραχώδη φιλία με έναν αλκοολικό εκατομμυριούχο (Χάρι Μάγιερς). Αν και η εποχή του ομιλούντος κινηματογράφου ήταν σε άνοδο, ο Τσάπλιν, ο οποίος είχε αρχίσει να αναπτύσσει το σενάριο από το 1928, αποφάσισε να συνεχίσει να εργάζεται με βωβές παραγωγές. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 1928 και τελείωσαν...

Στις 2 Απριλίου 1928, στον κινηματογράφο Πάνθεον των Σερρών προβλήθηκε η ελληνική βωβή ταινία "Έρως και Κύματα". Έρως και κύματα, είναι ασπρόμαυρη ελληνική βωβή αισθηματική ταινία του 1928 σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Γαζιάδη και σενάριο του ποιητή Λάμπρου Αστέρη (φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Καραχάλιου). Πρωταγωνιστούν οι Μιράντα Θεοχάρη, Δημήτρης Τσακίρης και Νίκος Δενδραμής. Πλοκή Σ’ ένα νησάκι του Αιγαίου, ζει ο γερο-Πούντας, ένας φτωχός ψαράς, που έχει στήριγμα την ωραία του κόρη, τη Ρήνα. Η Ρήνα είναι παντρεμένη με τον Πάνο Φιλικό, έναν νέο και γενναίο παλικάρι, που την αγαπά μ’ όλη την καρδιά του. Ωστόσο σε μια θαλάσσια εκδρομή που ο πλούσιος εκδότης Πέτρος Δούκας κάνει με τη θαλαμηγό του στα νησιά του Αιγαίου, γνωρίζει τη Ρήνα, της οποίας η ομορφιά, η χάρη και η αφέλεια τον μαγεύουν και προσπαθεί να την κατακτήσει. Τη συνάντηση της Ρήνας με τον Πέτρο Δούκα αντιλαμβάνεται ο Πάνος, ο οποίος και της κάνει αυστηρές παρατηρήσεις, γιατί τόλμησε να συνομιλήσει μ’ έναν άγνωσ...

Στις 2 Απριλίου 1908, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός, σε έκθεσή του σχετικά με τις βιαιότητες του βουλγαρικού κομιτάτου τον μήνα Απρίλιο 1908, ανέφερε ότι η πενταμελής βουλγαρική συμμορία, που στις 31 Μαρτίου σκότωσε τον Νικόλαο από το Ράδοβο (σήμερα Χαροπό), επιτέθηκε ανεπιτυχώς στον βοσκό Κωνσταντίνο Στοΐλο από το ίδιο χωριό. «...η πενταμελής βουλγαρική συμμορία, η την 31 Μαρτίου φονεύσασα τον εκ Ραδόβου Νικόλαον, επετέθη κατά του εκ του ιδίου χωρίου ποιμένος Κωνσταντίνου Στοΐλου, ανεπιτυχώς».

​Στις 2 Απριλίου 1881, ο Έλληνας πρόξενος στις Σέρρες, Ιωάννης Παπακωστόπουλος, ενημέρωσε με επιστολή τον Υπουργό Εξωτερικών, Αλέξανδρο Κουμουνδούρο, για τη δράση του ληστή Κατσαρού και άλλων ληστανταρτών στα βουνά της Νιγρίτας. Σύμφωνα με την επιστολή, ένας από αυτούς είχε δραπετεύσει από τις φυλακές της Θεσσαλονίκης και είχε συγκροτήσει τετραμελή συμμορία, αποτελούμενη από δύο χριστιανούς και δύο Τουρκαλβανούς.​ Η περιοχή των Σερρών και της Νιγρίτας κατά τον 19ο αιώνα αντιμετώπιζε έντονα προβλήματα ληστείας και ανασφάλειας. Η παρουσία ληστανταρτών ήταν συχνό φαινόμενο, με συμμορίες να δρουν στα ορεινά της περιοχής, εκμεταλλευόμενες το δύσβατο του εδάφους για να αποφεύγουν τις οθωμανικές αρχές. Οι λησταντάρτες συχνά αποτελούνταν από φυγόδικους, δραπέτες φυλακών ή άτομα που αντιτίθεντο στην οθωμανική διοίκηση.​ Ο Ιωάννης Παπακωστόπουλος, ως πρόξενος στις Σέρρες, είχε ενεργό ρόλο στην παρακολούθηση και αναφορά τέτοιων περιστατικών. Παρόμοιες αναφορές του προς την ελληνική κυβέρνηση κατα...