ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Ε Φύλλο: 15/5/1960, Σελίδα: 4 Στις 14 Μαΐου  1960, ο ανταποκριτής της εφημερίδας Μακεδονία ανέφερε ότι ε κδόθηκε απόφαση από τον υπουργό Πρόνοιας, με την οποία ακυρώνεται ο διορισμός του γιατρού κ. Καρδιτσά ως διευθυντή της Μαιευτικής - Γυναικολογικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Σερρών Η εφημερίδα Μακεδονία έγραψε: ΗΚΥΡΩΘΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΙΑΤΡΟΥ  ΣΕΡΡΑΙ, 14. – Εξεδόθη ἀπόφασις τοῦ ὑπουργοῦ προνοίας, δι' ἧς ἀκυροῦν ται ὁ διορισμός τοῦ ἰατροῦ κ. Καρδι τσὰ ὡς διευθυντοῦ τῆς μαιευτικής - γι ναικολογικής κλινικῆς τοῦ γενικού νοσο κομείου Σερρῶν. Ἡ ἀπόφασις αύτη εξεδόθη, κατόπιν προσφυγῆς εἰς τὸ συμβούλιον ἐπικρατείας τοῦ χειρουργού -γυναικολόγου κ. Παναγ. Ταραβάνη. Ο κ. Ταραβάνης εἶχεν ὑποβάλει, ὁμοῦ με-τὰ τοῦ κ. Καρδιτσὰ τὰ δικαιολογητικά του εἰς τὸ ἐπιστημονικόν συμβούλιον βορείου Ἑλλάδος, διὰ τὴν κατάληψιν τῆς θέσε ως τοῦ διευθυντοῦ τῆς γυναικολογικῆς κλινικῆς τοῦ τοῦ νοσοκομείου μας καὶ παρ αὐτοῦ ἐκρίθη ὡς μόνος ἱκανὸς πρὸς τοῦ το. Εν τούτοις, ἀντὶ τοῦ κ. Τ...

  Ε φημερίδας Ελευθερία.  Φύλλο: 15/5/1964, Σελίδα: 8 Στις 14 Μαΐου  1964,  ο ανταποκριτής της εφημερίδας Ελευθερία ανέφερε θανάσιμο τραυματισμό στο Άγκιστρο.  Η εφημερίδα έγραψε: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 14. Τοῦ ἀντα-ποκριτοῦ μας). - Ο Δημ. Δεληδήμος, ἐτῶν 35, γεωργός, κάτοικος Αγγίστρου Σερρῶν, ἐτραυμάτισε θανασίμως σήμερον τὴν νύκτα πλήξας διὰ λίθου εἰς τὴν κεφαλὴν εἰς δασώδη περιοχήν τοῦ χωρίου, κατόπιν φι-λονικίας, τὸν πατρυιόν του Β. Λιάνπην, ἐτῶν 70, κάτοικον ἐπίσης ᾿Αγγίστρου. Ο τραυματισθείς μεταφερ θεὶς ὑπὸ ὁμοχωρίων του εἰς τὸ κρα-τικόν νοσοκομείου Σερρών, ἐξἰπνευσεν. Ὁ δράστης συνελήφθη ἀργότε ρον ὑπὸ τῆς ἀστυνομίας, αύριον δὲ παραπέμπεται εἰς τὴν Εἰσαγγελίαν Σερρών. Τὸ ἔγκλημα ὀφείλεται εἰς οἰκογενειακὰς διαφοράς μεταξύ τοῦ δράστου καὶ τοῦ θύματος.

  Εφημερίδα "Η Πρόοδος" των Σερρών. Φύλλο 14 Μαΐου 1972, σελ. 1 Στις  14 Μαΐου 1972, στις 9 μ.μ. η Εταιρία Χριστιανικού Θεάτρου παρουσίασε το έργο "Ανακριτής Καλεί", στην αίθουσα του Ορφέα Σερρών. Εφημερίδα "Η Πρόοδος" των Σερρών. Φύλλο 16 Μαΐου 1972, σελ. 1 Η  ε φημερίδα "Η Πρόοδος" των Σερρών  ανέφερε: Στην αίθουσα του μύλου «ΟΡΦΕΥΣ» η Εταιρεία του Χριστιανικού Θεάτρου παρουσίασε την παράσταση με τίτλο «Ανακριτής καλεί» του συγγραφέα Τζ. Πρίσλεϊ. Το θεατρικό αυτό έργο ενθουσίασε τους θεατές, οι οποίοι σε κάθε σκηνή, διακοπή και στο τέλος του έργου εξέφρασαν τη χαρά και την ευγνωμοσύνη τους με παρατεταμένα χειροκροτήματα. Στην αρχή του έργου παρουσιάζεται η ελληνική χριστιανική οικογένεια: ο πατέρας, η μητέρα, ο γιος και η κόρη. Στην οικογένεια υπάρχει και ο αρραβωνιαστικός της κόρης. Το τραπέζι είναι γεμάτο φαγητά και τα μέλη της οικογένειας ακτινοβολούν από χαρά, ενθουσιασμό και ευγνωμοσύνη. Στην οικογένεια όλα κυλούν ομαλά. Η οικογένεια ασχολ...

Στις 14 Μαΐου 1972,  στις 5 το απόγευμα, πραγματοποιήθηκαν οι Α΄ Ποδηλατικοί Αγώνες Λυκόπουλων - Προσκόπων της Περιφερειακής Εφορείας Σερρών, στο Δημοτικό Γυμναστήριο Σερρών. Ο  Νομάρχης Σερρών Άγγελος Κανελοπούλος το 1972 Οι αγώνες τελούνταν υπό την αιγίδα του Νομάρχου Σερρών Άγγελου Κανελοπούλου. Σώμα Ελλήνων Προσκόπων Λυκόπουλα Παιδιά που συμπλήρωσαν το 7ο έτος της ηλικίας τους και είναι μαθητές της Β’ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου, μέχρι το αργότερο να συμπληρώσουν το 11ο έτος της ηλικίας τους και να πάνε στην ΣΤ’ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου, εντάσσονται στην Αγέλη Λυκοπούλων. Τα μέλη της Αγέλης Λυκοπούλων ονομάζονται Λυκόπουλα. Για να ονομαστεί ένα παιδί Λυκόπουλο και να γίνει μέλος του Σ.Ε.Π., πρέπει να δώσει την Υπόσχεση του Λυκόπουλου. Η Αγέλη Λυκοπούλων είναι το πρώτο Τμήμα του Προσκοπικού Συστήματος. Είναι ισότιμο με την Ομάδα Προσκόπων, την Κοινότητα Ανιχνευτών και το Προσκοπικό Δίκτυο και για την καλύτερη εφαρμογή του προγράμματός της διαιρείται σε παρέες παιδι...

Στις 14 Μαΐου 1936, στον κινηματογράφο Κρόνιον των Σερρών προβλήθηκε η ταινία "Love Time" (Ο μεγαλύτερος έρως του Σούμπερτ), ενώ στον κινηματογράφο Πάνθεον των Σερρών παιζόταν η ταινία «Νεανικό όνειρο» με τη Μάγδα Σνάιντερ. Love Time , είναι μια αμερικανική ιστορική δραματική ταινία του 1934, σκηνοθετημένη από τον James Tinling και με πρωταγωνιστές τους Pat Paterson, Nils Asther και Herbert Mundin. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 21 Σεπτεμβρίου 1934 από την Fox Film Corporation. Η ταινία είναι μια ρομαντικοποιημένη βιογραφία του Αυστριακού συνθέτη του 19ου αιώνα, Franz Schubert, και κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά με την βρετανική ταινία Blossom Time που είχε παρόμοιο θέμα. Υπόθεση Αυτό το άρθρο χρειάζεται περίληψη της υπόθεσης. Παρακαλούμε να προσθέσετε μια με δικά σας λόγια. (Ιανουάριος 2024) (Μάθετε πώς και πότε να αφαιρέσετε αυτό το μήνυμα) Πρωταγωνιστές Pat Paterson ως Valerie Nils Asther ως Franz Schubert Herbert Mundin ως Caesar Harry Green ως Adam Henry B. Walthall ως Du...

Στις 14 Μαΐου 1933, στον κινηματογράφο Πάνθεον των Σερρών προβλήθηκε η ταινία "La bande à Bouboule" (Η συμμορία του Μπουμπούλ). La Bande à Bouboule είναι μια γαλλική ταινία που σκηνοθέτησε ο Léon Mathot, η οποία κυκλοφόρησε το 1931. Υπόθεση Αυτή η ενότητα είναι κενή, ελλιπώς αναπτυγμένη ή ατελής. Η βοήθειά σας είναι ευπρόσδεκτη! Πώς να βοηθήσετε; Ο Μπουμπούλ είναι οδηγός ταξί και, πάνω απ' όλα, μεγάλος λάτρης των ιπποδρομιών, συνιδιοκτήτης μιας όμορφης φοράδας, της Τιτίν. Αλλά σύντομα, ανάμεσα στην Νενέτ και την Εμιλιέν, η ζωή του θα περιπλεχτεί. Φιλμογραφία Τίτλος : La Bande à Bouboule Σκηνοθεσία : Léon Mathot Σενάριο : Albert Willemetz και René Pujol Φωτογραφία : René Gaveau και Paul Parguel Ήχος : Marcel Royné Μουσική : Casimir Oberfeld, Fred Mélé και Léo Poll Παραγωγή : Joseph Ermolieff Εταιρεία Παραγωγής : Gaumont Χώρα Προέλευσης : Γαλλία Φορμάτ : Ασπρόμαυρο - 35 mm - 1,37:1 Είδος : Κωμωδία Διάρκεια : 95 λεπτά Ημερομηνία Κυκλοφορίας : Γαλλία, 18 Δε...

Ἑστὼς διδάσκει τῆς ἑορτῆς ἐν μέσῳ, Χριστὸς Μεσσίας τῶν διδασκάλων μέσον. Την Τετάρτη μετά την Κυριακή του Παραλύτου πανηγυρίζει η Εκκλησία μας μία μεγάλη δεσποτική εορτή, την εορτή της Μεσοπεντηκοστής. Τα βυζαντινά χρόνια, η εορτή της Μεσοπεντηκοστής ήταν η μεγάλη εορτή της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και συνέτρεχαν κατ’ αυτή στον μεγάλο ναό πλήθη λαού. Δεν έχει κανείς παρά να ανοίξει την Έκθεση της Βασιλείου Τάξεως (Κεφ. 26) του Κωνσταντίνου Πορφυρογεννήτου για να δει το επίσημο τυπικό του εορτασμού, όπως ετελείτο μέχρι την Μεσοπεντηκοστή του έτους 903 μ.Χ. στον ναό του Αγίου Μωκίου στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι δηλαδή την ημέρα που έγινε η απόπειρα κατά της ζωής του αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ’ του Σοφού (11 Μαΐου 903 μ.Χ.). Εκεί υπάρχει μία λεπτομερής περιγραφή του λαμπρού πανηγυρισμού, που καταλαμβάνει ολόκληρες σελίδες και καθορίζει με την γνωστή παράξενη βυζαντινή ορολογία, πως ο αυτοκράτωρ το πρωί της εορτής με τα επίσημα βασιλικά του ενδύματα και την συνοδεία του ξεκινούσ...

Ἔσαινεν Ἰσίδωρον ἐλπὶς τοῦ στέφους, Καὶ πρὸς τομὴν ἤπειγεν, ἐξ ἧς τὸ στέφος. Ἐν δ' Ἰσίδωρον ἄορ δεκάτῃ τάμεν ἠδὲ τετάρτῃ. Ο Άγιος Ισίδωρος ήταν ναύτης του βασιλικού στόλου, στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου, και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια. Κάποια μέρα που η μοίρα του στόλου ήταν αγκυροβολημένη στη Χίο, καταγγέλθηκε από τον κεντυρίων Ιούλιο στο Ναύαρχο Νουμέριο ότι ο Ισίδωρος είναι χριστιανός. Ο Νουμέριος δεν άργησε να ακούσει το ίδιο και από τον ίδιο τον Ισίδωρο, όταν τον προσκάλεσε να ομολογήσει. Τότε τον έδειραν σκληρά και κατόπιν τον έριξαν στη φυλακή. Ο πατέρας του μόλις έμαθε το γεγονός αυτό, αμέσως κίνησε για τη Χίο, πολύ στενοχωρημένος, διότι ο γιος του εγκατέλειψε την πατροπαράδοτη ειδωλολατρική θρησκεία. Όταν έφθασε στη Χίο, δε δυσκολεύτηκε να δει το γιο του. Ο Ισίδωρος, μόλις αντίκρισε τον πατέρα του, με πολλή ευλάβεια και στοργή τον ασπάσθηκε συγκινημένος. Το ίδιο έκανε και ο πατέρας του, αλλά δεν άργησε να εκφράσει και τη θλίψη του γι' αυτόν. Ο Ισίδωρος του είπε ...

Ὤφθης Θεράπων, οἷα θύτης τοῦ Λόγου, Ὤφθης Θεράπων, καὶ δι' αἵματος Πάτερ. Από που καταγόταν ο Άγιος Θεράπων δεν το γνωρίζουμε με βεβαιότητα. Κατ' άλλους καταγόταν από την Ανατολή, «ἐκ τῆς Ἑῴας» όπως σημειώνει ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης και κατ' άλλους «ἐκ τῆς τῶν Ἀλαμάνων χώρας», δηλαδή από περιοχή της σημερινής Γερμανίας. Τον ακριβή χρόνο της γεννήσεως του τον αγνοούμε παντελώς. Από πληροφορίες που μας παρέχουν τα διάφορα συναξάρια, όπως π.χ. η δράση του κατά της αίρεσης του θεοπασχητισμού και της εικονομαχίας, μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε πως ο Άγιος Θεράποντας έζησε τον 7ο ή αρχές του 8ου μ.Χ. αιώνα, όχι όμως μετά το 740 μ.Χ., ημερομηνία που κοιμήθηκε ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης, ο Ιεροσολυμίτης, ο οποίος - πιθανότατα κατά το τέλος της ζωής του - εκφώνησε θαυμάσιο εγκωμιαστικό λόγο προς τιμή του Αγίου Θεράποντος. Η αγιογραφία μας, τον ιστορεί ότι άνηκε στην τάξη των μοναχών, εκείνων πού απαρνούνται στ' αλήθεια το δικό τους θέλημα και κουβαλάνε ευχάριστα το σταυρό του Κυρίου...

Λεόντιόν τι ω Λεόντιε πνέων, Σατάν καθείλες οία μικράν εμπίδα. Ο Άγιος Λεόντιος καταγόταν από την Τιβεριούπολη της Φρυγίας και γεννήθηκε από γονείς πλούσιους και ευσεβείς περί το β' ήμισυ του 12ου αιώνα μ.Χ. Όταν πέθανε ο πατέρας του, αφού εγκατέλειψε την γενέτειρά του και φοίτησε κοντά σε ευλαβή ιερέα, προσήλθε στη μονή του Πτελιδίου, όπου έγινε μοναχός. Αργότερα μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και συνδέθηκε με τον Μητροπολίτη Τιβεριάδος, στον οποίο και υπετάγη. Αφού ακολούθησε τον γέροντά του, ο οποίος επέστρεφε στην Επισκοπή του, κατέπλευσε μαζί του στην Πάτμο, για να προσκυνήσει στη μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Ξεκίνησε το ταξίδι του για την Κύπρο, αλλά η βουλή του Θεού τον οδήγησε και πάλι πίσω στην Πάτμο. Εκεί, με πνευματική καθοδήγηση του ηγουμένου της μονής Θεοκτίστου, ανδρός έμπειρου στα πνευματικά, κατέστη υπόδειγμα αδελφικής αγάπης και ταπεινοφροσύνης. Όταν ο ηγούμενος Θεόκτιστος πέθανε, ο Λεόντιος εξελέγη διάδοχός του με ομόφωνη απόφαση των μοναχών. Ο Άγιος Λεόντιο...

Hγείτο ουδέν Mάρκος ο Kρης το ξίφος, Bλέπων ακλινώς προς το εκ ξίφους στέφος. Ο Άγιος Μάρκος, ήταν Κρητικός και έμενε στη Σμύρνη, όπου από μικρό παιδί εξισλαμίστηκε βίαια από τούς Τούρκους. Αργότερα πήγε στην Κωνσταντινούπολη και μαθήτευσε κοντά στο σοφό και πολυμαθή διδάσκαλο, Μελέτιο Συρίγο. Επανήλθε στη Σμύρνη, όπου κήρυξε δημόσια το Χριστιανισμό. Για το λόγο αυτό συνελήφθη και αφού με σθένος αρνήθηκε να προδώσει την πίστη του, βασανίστηκε σκληρά και τέλος αποκεφαλίστηκε στις 14 Μαΐου 1643 μ.Χ. στη Σμύρνη. Το Ιερό του λείψανο παρέλαβαν οι χριστιανοί και το έθαψαν με τιμές στον ναό της Αγίας Φωτεινής Σμύρνης. Το μαρτύριο του Νεομάρτυρα αυτού διηγήθηκε ο Ισουΐτης Ισαάκ Α'.

Ο Όσιος Νικήτας καταγόταν από την Ρωσία και ήταν κατά σάρκα αδελφός του Οσίου Νίκωνος (τιμάται 23 Μαρτίου), ηγουμένου της Λαύρας του Κιέβου. Μόνασε στη μονή των Σπηλαίων του Κιέβου, αλλά το ανυπάκουο του χαρακτήρα του τον οδήγησε στο να εγκαταλείψει την κοινοβιακή ζωή και τους Πατέρες και να ζήσει, ως μοναχός, απομονωμένος σε ένα κελί που έφτιαξε για τον εαυτό του. Ο Όσιος Νίκων, που δεν έδωσε την ευλογία του για την απομάκρυνση του μοναχού Νικήτα είδε με θλίψη την πράξη του και περίμενε με φόβο την τιμωρία της παρακοής του. Πράγματι, η δοκιμασία δεν άργησε να έλθει. Μια μέρα και ενώ ο Όσιος Νικήτας προσευχόταν, ο διάβολος μεταμορφωμένος σε Άγγελο Κυρίου, παρουσιάσθηκε μπροστά του και του είπε να μην προσεύχεται πλέον, αλλά να μελετά τις Αγίες Γραφές. Το έργο της προσευχής θα αναλάμβανε αντί του Οσίου ο ψευτοάγγελος. Ο Όσιος υπέκυψε στον πειρασμό. Νόμισε ότι κατά θεία παραχώρηση και λόγω των ασκητικών του αγώνων ο Θεός του χάρισε αυτή τη μεγάλη δωρεά. Έτσι σταμάτησε την προσευχή και άρ...

Άγιος Ισίδωρος Τβερντίσλοβ (= πιστός του Λόγου), γεννήθηκε στην Γερμανία από πλούσιους γονείς. Μεγαλωμένος σε Ρωμαιοκαθολικό περιβάλλον, μεταστράφηκε αργότερα στην Ορθόδοξη πίστη.  Από τη νεότητά του έζησε ασκητικό βίο και είχε στην καρδιά του μεγάλη ευσπλαχνία για τους ανθρώπους. Επιθυμώντας τη Βασιλεία του Θεού ο Άγιος εγκατέλειψε την πατρική οικία, διαμοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και άρχισε να ζει περιπλανώμενος. Τελικά έφθασε στη Ρωσία και αποφάσισε να ζήσει στο Ροστώβ. Εδώ ο Άγιος Ισίδωρος ζούσε μέσα στο χιόνι και στο κρύο, υπομένοντας κάθε προσβολή. Εγκαταστάθηκε σε μία σαθρή ξύλινη καλύβα, την οποία έφτιαξε ο ίδιος. Επέλεξε ένα ακατανόητο τρόπο ζωής για το Όνομα του Χριστού, τον οποίο ο Απόστολος Παύλος περιγράφει στην Α' Επιστολή του προς Κορινθίους. Ο Άγιος Ισίδωρος περνούσε τον καιρό του με αδιάλειπτη προσευχή, μη επιτρέποντας στον εαυτό του πολύ ύπνο ή ξεκούραση. Στεκόταν όλη τη νύχτα άγρυπνος και δοξολογούσε τον Θεό. Την ημέρα ο Άγιος έκανε τους γύρους της πό...

 Tην της κεφαλής εκτομήν ευρών σκάφος, Περά ταχύπλους Aλέξανδρος εκ βίου. Ο Άγιος Αλέξανδρος έζησε στα χρόνια του βασιλιά Γαλερίου Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και ήταν στρατιώτης στο τάγμα του κόμη Τιβεριανού. Διακρινόταν για το ωραίο του παράστημα και για την άψογη ηθική ζωή του. Όταν κάποτε ο Τιβεριανός θυσίαζε στα είδωλα, ο Αλέξανδρος αρνήθηκε να συμμετάσχει στις θυσίες αυτές και δήλωσε με θάρρος ότι ήταν χριστιανός. Τότε υποβλήθηκε σε σκληρά βασανιστήρια. Η δε μητέρα του Ποιμενία, μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός, έτρεξε και ζήτησε την άδεια να δει τον γιο της. Όταν τον είδε τον ενθάρρυνε να φανεί αληθινός χριστιανός και να πεθάνει με την γενναιότητα που αρμόζει στους στρατιώτες του Χριστού. Και ο γιος δεν διέψευσε τις ελπίδες της μητέρας του. Αφού του άνοιξαν τις πλευρές, κατόπιν τις έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες, αλλά εκείνος δεν υποχώρησε στο τόσο σκληρό βασανιστήριο, ένισχυόμενος από τη θεία χάρη. Τελικά τον αποκεφάλισαν και έτσι κατατάχθηκε στον ένδοξο χορό των μαρτύρων του Χ...

 Tριών συνάθλων ταις τετμημέναις κάραις, Tρία Tριάς τίθησιν άξια στέφη. Οι Άγιοι αυτοί, αφού έζησαν ζωή αγία και έφεραν στη χριστιανική πίστη πολλούς ειδωλολάτρες, μαρτύρησαν δια αποκεφαλισμού. Η Σύναξη και η γιορτή τους γίνεται στον ναό της Άγιας Ειρήνης, πού βρίσκεται κοντά στη θάλασσα.