ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Άγιος Μάρτυρας Λουαρσαβ ( Λουασάρβος Ελληνιστί)  Β', Αυτοκράτορας της Γεωργίας, γεννήθηκε το 1587. Ήταν γιος του Γεωργίου Χ' (1600-1603), ο οποίος δηλητηριάστηκε από τον Περσικό Σάχη Αμπάς Α' (1584-1628). Μετά το θάνατο του πατέρα του, ο Λουαρσαβ έμεινε με τις δύο αδελφές του, τη Χορεσάν και την Ελένη. Ήταν ακόμη παιδί, αλλά διακρίθηκε για την ευφυΐα του και την ευσέβειά του. Παρά την τρυφερή του ηλικία, στέφθηκε με το όνομα Λουαρσαβ Β' σε ηλικία 14 ετών. Το 1609, η Γεωργία υπέστη εισβολή από τουρκικό στρατό υπό την ηγεσία του Ντελί-Μαμάντ-χαν. Ο νεαρός αυτοκράτορας έδωσε αποφασιστική μάχη με τους Τούρκους κοντά στο χωριό Κβεντκότσι (ανάμεσα στη Γκόρι και το Σουράμι). Το βράδυ πριν από τη μάχη, οι 14.000 Γεωργιανοί πέρασαν όλη τη νύχτα σε προσευχή. Το πρωί, μετά τη Θεία Λειτουργία και έχοντας δεχτεί τα Άγια Μυστήρια, οι Γεωργιανές δυνάμεις έθεσαν σε φυγή 60.000 εχθρικούς στρατιώτες σε μια ηρωική μάχη. Ο Περσικός Σάχης Αμπάς Α', ανησυχώντας για αυτήν τη νίκη των Γε...

ΛΟ Άγιος Μάρτυς Αρχίλιος Β΄, Βασιλιάς της Γεωργίας, ανήκε στη δυναστεία των Χοσροιδών και ήταν άμεσος απόγονος του αγίου αυτοκράτορα **Άγιου Μιριανού** (+342). Κατά την διάρκεια της βασιλείας του Αρχίλιου Β΄, η Γεωργία υπήρξε θύμα μιας καταστροφικής εισβολής από τον **Μουρβάνα-Κρου** («Ο Άγριος»), όπως τον αποκαλούσε ο γεωργιανός λαός για την αμείλικτη σκληρότητά του. Η θέση του γεωργιανού λαού ήταν απελπιστική και ο αυτοκράτορας Αρχίλιος Β΄, μαζί με τον αδελφό του Μύρο, ηγεμόνα της Δυτικής Γεωργίας, παρακάλεσαν με δάκρυα την μεσιτεία της Παναγίας Θεοτόκου και αυτή έδειξε το έλεός της. Σε μάχη κοντά στους ποταμούς **Αμπάσα** και **Τσκενίς-Τσκάλι**, οι γεωργιανές δυνάμεις κέρδισαν θαυματουργικά τη νίκη απέναντι στις σημαντικά ανώτερες δυνάμεις του Μουρβάνα-Κρου. Μετά από αυτή τη νίκη, ο αυτοκράτορας Αρχίλιος Β΄ ασχολήθηκε με την αποκατάσταση του γεωργιανού βασιλείου. Ξαναέχτισε την πόλη **Νούχπατις**, αναστήλωσε κατεστραμμένες εκκλησίες στην **Μτσχέτα** και προώθησε την αποδοχή του Χρισ...

Η Αγία Δημητρία (πεθ. 362) ήταν παρθένος, μάρτυρας και αγία. Οι γονείς της ήταν οι Άγιοι Φλαβιανός και Δαφρόσα, και αδελφή της ήταν η Αγία Βιβιανή. Ολόκληρη η οικογένεια μαρτύρησε κατά τη διάρκεια των διωγμών των Χριστιανών από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Ιουλιανό, μετά την άνοδό του στην εξουσία το 361. Μετά τον θάνατο της Δαφρόσας, η Δημητρία και η Βιβιανή τέθηκαν σε κατ’ οίκον περιορισμό· όπως σημειώνει η ιστορικός Agnes Dunbar, «έγιναν προσπάθειες να αποπλανηθούν από την πίστη τους». Σύμφωνα με τον αγιογράφο Alban Butler, οι δύο αδελφές πέρασαν τον περιορισμό τους με προσευχή και νηστεία, «στερήθηκαν όλα τα υλικά αγαθά και υπέφεραν από φτώχεια» μετά τον θάνατο των γονέων τους. Η Αγία Βιβιανή (ή Βιβιάνη, Βιβιάννα, Βιβιάνα) ήταν Ρωμαία παρθένος και μάρτυρας. Η πρώτη αυθεντική ιστορική αναφορά της γίνεται στο Liber Pontificalis, όπου η βιογραφία του Πάπα Σιμπλίκιου (468–483) αναφέρει ότι αυτός ο Πάπας «καθαγίασε βασιλική της Αγίας Μάρτυρος Βιβιανής, που περιείχε το σώμα της, κοντά στο ...

Ἔλεος πηγάζουσα ὦ Ἐλεοῦσα Ἡ Εἰκών σου δέδοται ἡμῖν ἐκ γαίης. Εἰκάδι γῆθεν Εἰκὼν Θεοκύμονος πρώτη φαάνθη. Η πρώτη εμφάνιση της Θεοτόκου στον Αθανάσιο Σύρο Οι φοβεροί σεισμοί, που συγκλόνισαν την Θεσσαλία στις 30 Απριλίου 1954 μ.Χ., ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής, έμειναν αξέχαστοι στους παλιότερους κατοίκους της περιοχής. Ιδιαίτερα έμεινε αξέχαστη η ημέρα αυτή για τους κατοίκους του χωριού Ξυνιάδα, και πιο πολύ, για τον μικρό Αθανάσιο Σύρο, που είδε με τα μάτια του την Υπεραγία Θεοτόκο. Ο ηλικίας οκτώ ετών τότε, Αθανάσιος Νικολάου Σύρος, ενώ έπαιζε το απόγευμα της Παρασκευής μαζί μ’ άλλα παιδιά στην πλαγιά του βουνού είδε μπροστά του μια μαυροφόρα γυναίκα ξυπόλητη να κάνει μετάνοιες. Κι ενώ ο τόπος στο σημείο εκείνο ήταν ξερός, με τις μετάνοιες που έκανε η άγνωστη αυτή μαυροφόρα γυναίκα, έγινε μαλακός και βούλιαζε σαν το ζυμάρι. Στα τρία σημεία που προσκύνησε η άγνωστη αυτή γυναίκα άρχισε ο τόπος να αναδύει μια γλυκιά ευωδία. Τότε ο μικρός Αθανάσιος λέει στα άλλα παιδιά: «Παιδιά για δέστε εκε...

Γης Tερέντιος την αράν γενναιόφρων, Tέλους αφορμήν εύρεν ευλογημένην. Ο Άγιος Τερέντιος ήταν επίσκοπος Ικονίου τομ 1ο αιώνα μ.Χ. Μαρτύρησε αφού τον θανάτωσαν μέσα σε αγκάθια. Ο Άγιος Τέρτιος ή Τερέντιος, ήταν ο δεύτερος επίσκοπος διαδοχικά μετά τον Άγιο Σωσίπατρο (10 Νοεμβρίου και 29 Απριλίου) στο Ικόνιο, όπου μετέστρεψε πολλούς ειδωλολάτρες στον Χριστό με τα λόγια και τα έργα του, τα οποία τελούσε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Βάπτισε επίσης εκείνους που είχαν μεταστραφεί από τον Άγιο Σωσίπατρο. Ήταν επίσης ο γραφέας της επιστολής του Αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους, όπως διαβάζουμε στη Ρωμαίους 16:22: «Σας χαιρετώ εν Κυρίω εγώ ο Τέρτιος, ο γραψάς την επιστολήν ταύτην». Η επιστολή αυτή γράφτηκε στην Κόρινθο τον χειμώνα του 57 ή 58 μ.Χ. και είναι η μεγαλύτερη από τις επιστολές του Παύλου. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο Τέρτιος αντέγραψε το πρωτότυπο γράμμα του Παύλου ή το μετέφρασε από τα ελληνικά στα λατινικά ή το αντίστροφο, αλλά πιθανότερο είναι να ήταν απλώς ο γραμματέας που κατ...

Εις τον Iουλιανόν Ιουλιανού πάσα μακράν ωχρία. Mάλλον γαρ εύχρουν είχεν αυτόν η σπάθη. Eις τον Aντώνιον. Kτείνας τον Aντώνιον ο σπαθηφόρος, Άκων εκόντα δεικνύει νικηφόρον. Eις τον Aναστάσιον. Tι των μελών πέπονθεν Aναστασίου; Eμού λέγεις; τράχηλος, εκκοπείς ξίφει. Eις τον Kέλσιον και την μητέρα αυτού. Δίδωσι μητρί Kέλσιος Bασιλίσση, Kαλά τροφεία συνθανών αυτή ξίφει. Eις τους είκοσι δεσμοφύλακας. Eύτολμος εικάς δεσμοφρουρούντων μία, Xριστοφρονούντων εκ ξίφους ώφθη μέρος. Eις τους επτά αδελφούς. Aιώνας εκτυπούντες επτά του βίου, Λείπουσιν επτά σύγγονοι βίον ξίφει. Μαρτύρησαν στις αρχές του 4ου αιώνα επί Διοκλητισνού και Μαρκιανού διοικητή Αιγύπτου. Ο Ιουλιανός ήταν από την Αντινούπολη της Μέσης Αιγύπτου και ο γάμος του με τη Βασίλισσα (έτσι ονομαζόταν η γυναίκα του) δεν τους έδωσε παιδί. Αλλά παιδιά τους θεωρούσαν τα φτωχά και τα ορφανά. Όταν το 303 κηρύχτηκε διωγμός κατά των χριστιανών, ο Ιουλιανός και η Βασίλισσα για να αποφύγουν την ειδωλολατρική βία, πήγαν, ο μεν σε ανδρικό μοναστήρι...

Tης Aφροδίτης τω ξοάνω μη θύων, Aφροδίσιος θανατούται τω ξίφει. Ο Άγιος Αφροδίσιος δόξασε με το μαρτύριο του τη γη της Κιλικίας. Γεμάτος θείο ζήλο, εργάστηκε για το φωτισμό των απίστων, αποκαλύπτοντας το ψεύδος της ειδωλολατρίας και διδάσκοντας την αλήθεια του Ευαγγελίου. Το 65 μ.Χ., ο άρχοντας Διονύσιος, όταν πληροφορήθηκε την ενέργεια αυτή του Αφροδισίου, τον καταδίκασε σε θάνατο. Στην αρχή τον έριξαν τροφή σε κάποια λέαινα μέσα στο αμφιθέατρο. Αλλά συνέβη κάτι παράδοξο. Η ορμή της λέαινας, σταμάτησε λίγα βήματα από τον Άγιο, και το πεινασμένο θηρίο τον προσπέρασε χωρίς να τον αγγίξει. Κατόπιν τον έκαψαν με πυρακτωμένο σίδερο, και τελικά βρήκε μαρτυρικό θάνατο μεταξύ δύο μεγάλων λιθαριών, όπου τον είχαν βάλει και τον συνέθλιψαν. Το σώμα του κυριολεκτικά θρυμματίστηκε, αλλά η δύναμη της ψυχής του και η πίστη του διατηρήθηκαν ακέραιες.

Η Οσία Αναστασία της Σερβίας ήταν η μητέρα του Οσίου Σάββα (βλέπε 14 Ιανουαρίου). Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο της Οσίας.