ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Άγιος  Νέο Ιερομάρτυρας Βασίλειο (Πρεομπραζένσκι), ήταν Επίσκοπος Κινέσχμα. Ο Άγιος Βασίλειος καταγόταν από αυστηρή χριστιανική οικογένεια στη Ρωσία του 19ου αιώνα, όπου μεγάλωσε μέσα σε πνεύμα προσευχής και πνευματικού αγώνα. Σε νεαρή ηλικία, κατάφερε να σωθεί από πνιγμό μετά από ναυάγιο με θαυματουργική προσευχή, υποσχόμενος να αφιερωθεί στη Θεολογία και στην υπεράσπιση της Ορθοδοξίας. Σπούδασε στην Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας και εργάστηκε ως διδάσκων θεολογίας. Έγραψε διάφορα θεολογικά έργα και ασχολήθηκε με τον χριστιανικό οραματισμό, τη διδασκαλία και το κήρυγμα, συστήνοντας κύκλους μελέτης της Αγίας Γραφής και των λειτουργικών κανόνων. Έζησε και στην Αγγλία, όπου ενδιαφέρθηκε για το προσκοπικό κίνημα και προώθησε την εφαρμογή του στην Ορθόδοξη Ρωσία. Ως επίσκοπος Κινέσχμα, ήταν γνωστός για την απλότητα, την αγάπη και την πνευματική φροντίδα που έδειχνε στους πιστούς, ακόμα και στις πιο ταπεινές τάξεις της κοινωνίας. Ζούσε ασκητικά, με απλή ζωή και μεγάλες προσευχές, και ...

Ο Άγιος Νέος Ιερομάρτυρας Βενιαμίν (Καζάνσκι), Μητροπολίτης Πετρουπόλεως, γεννήθηκε σε ιερατική οικογένεια στην περιοχή Νιμένσκι κοντά στο Αρχάγγελο της Ρωσίας. Σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία του Αγίου Πετρούπολης, όπου υπηρέτησε και ως διδάσκων και διευθυντής σε θεολογικά σεμινάρια, έχοντας αναλάβει θέση αρχιμανδρίτη και μετέπειτα Επίσκοπος Γδοβ, βοηθός του Μητροπολίτη της περιοχής. Το 1917 διορίστηκε Μητροπολίτης Πετρουπόλεως. Κατά τις δύσκολες αυτές εποχές, δεν ενδιαφερόταν για την πολιτική, αλλά για το ποιμνιο της. Το 1922, όταν οι Κομμουνιστές άρχισαν να κατάσχουν τους εκκλησιαστικούς θησαυρούς ισχυριζόμενοι ότι θα πουληθούν για να αγοραστεί τρόφιμα για τους πεινασμένους, ο Μητροπολίτης Βενιαμίν δεν αντιστάθηκε στην παράδοση των θησαυρών, γιατί πίστευε ότι αυτό ήταν καθήκον για τη σωτηρία ζωών. Ωστόσο, ήθελε η παράδοση αυτή να είναι εθελοντική και όχι κατοχή από το κράτος. Προσπάθησε να κατευνάσει τις αντιδράσεις και ζήτησε συνάντηση με τις αρχές. Υπήρξε διαφωνία με το κομμουνιστ...

Ο Όσιος και Μάρτυρας Διονύσιος, μοναχός της Μονής Βατοπαιδίου, στάλθηκε στην Κρήτη το 1822 για να συνοδεύσει τη Ζώνη της Θεοτόκου λόγω επιδημίας που είχε καταστρέψει το νησί. Εκείνη την εποχή όμως, ξέσπασε στην Κρήτη επανάσταση και οι Τούρκοι τον συνέλαβαν ως όμηρο και τον πίεσαν να ασπαστεί το Ισλάμ. Επειδή αρνήθηκε, οι Τούρκοι τον βασάνισαν διατρυπώντας το κεφάλι του με καυτή σούβλα. Παντοτινά πιστός στην πίστη του, οδηγήθηκε την Καθαρή Δευτέρα (13 Φεβρουαρίου) του 1822 στον απόσχεισμο, αφού πρώτα εξομολογήθηκε και κοινωνήθηκε. Ως τέλειος μάρτυρας και ομολογητής, εγκρίθηκε με συνοδικό διάταγμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Εκκλησιαστική αγιολόγιο (στις 21 Σεπτεμβρίου 2000 μαζί με άλλους μαρτύρες από το Βατοπαίδι που τον συντρόφεψαν). Η ημέρα τιμής του ορίστηκε η 31η Ιουλίου.

Ο Άγιος Αρσένιος ο Νινοτσμινδιανός (†1082) ήταν ασκητής του 11ου αιώνα, διακεκριμένος μεταφραστής, συγγραφέας, καλλιγράφος και θεολόγος, και μία από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές μορφές της εποχής του. Αρχικά, εκάρη μοναχός στην Ιερουσαλήμ και, επιστρέφοντας στη Γεωργία, χειροτονήθηκε Επίσκοπος Νινοτσμίνδας. Ωστόσο, επιθυμώντας τη μοναχική ζωή, ζήτησε άδεια από τον βασιλιά Δαβίδ Κουροπαλάτη να παραιτηθεί από την επισκοπή και να εγκατασταθεί σε μοναστήρι. Ο βασιλιάς αποδέχθηκε το αίτημά του, και ο Άγιος Αρσένιος μετέβη στο μοναστήρι μαζί με τον Ιωάννη Γκρτζεσλίτζε, λόγιο και σημαντική εκκλησιαστική προσωπικότητα. Όταν η είδηση της απόφασής του έφτασε στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους, οι Άγιοι Ιωάννης ο Ιβηρίτης και Ευθύμιος του Αγίου Όρους προσκάλεσαν τους πατέρες στο Άγιον Όρος. Την επόμενη χρονιά, ο Άγιος Αρσένιος και ο Ιωάννης έφτασαν στο Άγιον Όρος, όπου βοήθησαν τον Άγιο Ευθύμιο στη μετάφραση της Αγίας Γραφής και πολλών θεολογικών βιβλίων. Ο Άγιος Αρσένιος εργάστηκε καρποφόρα στ...

Ο Άγιος Γερμανός, Επίσκοπος Αυξέρρης (+448), γεννήθηκε γύρω στο 389 μ.Χ. στην Αυξέρρη της Γαλατίας, από την αριστοκρατική οικογένεια των Ρουστίκου και Γερμανίλλας. Έλαβε εξαιρετική παιδεία στις σχολές της Αρλ και της Λυών, και αργότερα σπούδασε ρητορική και αστικό δίκαιο στη Ρώμη, όπου υπηρέτησε με επιτυχία ως δικηγόρος. Η υψηλή του καταγωγή και τα προσόντα του τον έφεραν σε επαφή με το αυτοκρατορικό περιβάλλον, και παντρεύτηκε την Ευσταχία, γυναίκα υψηλής κοινωνικής θέσης. Ο αυτοκράτορας Ονώριος τον επέστρεψε στη Γαλατία, διορίζοντάς τον έναν από τους έξι δούκες που ανέλαβαν τη διακυβέρνηση των γαλλικών επαρχιών, με έδρα την Αυξέρρη. Η ζωή του άλλαξε όταν ο Επίσκοπος Άματος τον επέπληξε για την ανάρτηση κυνηγετικών τροπαίων σε δέντρο που ήταν αφιερωμένο σε ειδωλολατρική λατρεία. Ο Άματος, φοβούμενος την οργή του δούκα, διέταξε την κοπή του δέντρου και την καύση των τροπαίων. Ο Γερμανός, οργισμένος, σχεδίαζε να τον σκοτώσει, αλλά ο Άματος διέφυγε και ζήτησε από τον έπαρχο Ιούλιο να τον...

 Pώμης παλαιάς δώδεκα βλαστούς Λόγε, Tραχηλοτμήτους Mάρτυρας δέξαι νέους. Οι Άγιοι Δώδεκα Μάρτυρες οι Ρωμαίοι μαρτύρησαν δια ξίφους.

  Οἴκου προελθών, Σταυρὸς τῶν Βασιλέων, Οἴκοις ἑορτὰς προξενεῖ τοῖς ἐν πόλει. Ο Σ. Ευστρατιάδης για το γεγονός αυτό γράφει τα έξης: «Κατὰ τὴν ἡμέραν ταύτην ἐξήγετο ἐκ τοῦ σκευοφυλακίου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ὁ τίμιος σταυρός, περιήγετο ἀνὰ τὴν πόλιν καὶ ἐξετίθετο εἰς διαφόρους ναοὺς πρὸς προσκύνησιν καὶ ἁγιασμὸν τῶν πιστῶν καὶ πάλιν ἀπετίθετο εἰς τὸ σκευοφυλάκιον. Εἰς τοὺς κώδικας τὰ τοῦ τιμίου σταυροῦ προεόρτια ἀναγράφονται καὶ ἄρχονται ἀπὸ τῆς πρώτης Αὐγούστου, ἡ δὲ κατὰ τὴν προεόρτιον ταύτην ἀνάμνησιν ὑμνογραφία εἶναι πλούσια καὶ κεῖται ἀνέκδοτος εἰς πολλοὺς Κώδικας καὶ ἶνα μόνον εἰς τοὺς κατ' αὐτὴν συντεθέντας Κανόνας περιορισθῶ, σημειῶ Κανόνα τοῦ Θεοφάνους (ἐν τοὶς Κώδ. 368 φ. 3636,1568 φ. 3α Παρισίων καὶ Ω 147 Λαύρας), τοῦ Γεωργίου Νικομήδειας (ἐν τοὶς Κωδ. 1567 φ. 240 6,13φ 351 α’ Παρισίων καὶ Θ 32 φ. 344α, Δ 12 φ. 273α, 1135 φ. 333α καὶ Ω 147 φ. 368α Λαύρας), ἕτερον τοῦ αὐτοῦ Γεωργίου Νικομήδειας φέροντα ἀκροστιχίδα "Σταυρῶ γεγηθῶς ἐξάδω θεῖον μέλος Γεώργιος" (ἐν τ...

Τον 1757 ο Πρωτοψάλτης και Ιερομόναχος Χρυσάνθος συνέθεσε έναν Θεσπέσιο Όρθρο προς τιμήν της μεταφοράς των ιερών λειψάνων του Αγίου Φιλίππου, ο οποίος εκδόθηκε στη Βενετία. Σε αυτό το χωριό ανεγέρθηκε ναός αφιερωμένος στον Απόστολο Φίλιππο για να φιλοξενήσει το θαυματουργό κρανίο (το οποίο φέρει τέσσερα αυτοκρατορικά σφραγίσματα, ανάμεσα στα οποία αυτά των αυτοκρατόρων Θεοδοσίου του Μεγάλου και Ηράκλειου) · σήμερα θεωρείται ένα από τα παλαιότερα μνημεία της περιοχής. Τμήμα του κρανίου διανεμήθηκε σε διάφορα μέρη. Όταν η Κωνσταντινούπολη επανήλθε στους Ρωμαίους στα τέλη του 13ου αιώνα, το λείψανο του Αποστόλου μεταφέρθηκε σε άλλο χωριό της περιοχής του Πάφου, γνωστό ως Αρσινοί, για λόγους ασφάλειας. Το λειψανοθήκη που περιείχε το λείψανο κλάπηκε το 1735, οπότε το 1770 ο Μητροπολίτης Πάφου Παναρέτος κατασκεύασε νέα λειψανοθήκη, την ίδια που βλέπουμε σήμερα. Για λόγους επιπλέον ασφάλειας, το 1788 η αργυρή λειψανοθήκη που περιείχε το κρανίο του Αποστόλου (μαζί με μία στέφανο που είχε κατασ...

Ο Νεομάρτυρας αυτός ήταν από την Κρήτη και γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς. Είκοσι χρονών βρέθηκε στη δούλεψη ενός Τούρκου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Κάποια νύκτα, ο Τούρκος αυτός, θέλησε να εκμεταλλευτεί τον νεαρό. Τότε ο ευσεβής νέος αρνήθηκε και πάνω στην απελπισία του μαχαίρωσε τον Τούρκο με αποτέλεσμα αυτός να πεθάνει. Την επομένη μέρα οι φίλοι του σκοτωμένου Τούρκου, μόλις άκουσαν το γεγονός, συνέλαβαν τον νεαρό χριστιανό και τον πήγαν στον δικαστή. Αλλά επειδή δεν υπήρχε μαρτυρία σε βάρος του τον άφησαν ελεύθερο. Μετά δύο μέρες όμως, τον συνέλαβαν πάλι και αφού τον βασάνισαν σκληρά, ομολόγησε όλη την αλήθεια. Τότε ο δικαστής του πρότεινε, για να σώσει τη ζωή του, ν' αρνηθεί τον Χριστό και να γίνει μουσουλμάνος. Ο Νεομάρτυρας απέρριψε την πρόταση του δικαστή και με θάρρος ομολόγησε πως γεννήθηκε, είναι και θέλει να πεθάνει χριστιανός. Τότε μια από τις μέρες του Ιουλίου το 1811 μ.Χ., τον θανάτωσαν με απαγχονισμό. Δύο μέρες έμεινε το τίμιο λείψανο του στην κρεμάλα, κατόπιν το...