ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Tμηθείς Στέφανος θείον ήρπασε στέφος, Πάπας μεν ων πριν, νυν δε και Mάρτυς μέγας. Ο Άγιος Στέφανος ήταν Ρωμαίος (από Έλληνες γονείς) και ανέβηκε στο θρόνο της Ρώμης κατά το έτος 253 μ.Χ. Αυτός κατηχούσε και βάπτιζε χριστιανούς πολλούς ειδωλολάτρες, που προσέρχονταν σ' αυτόν. Μερικούς απ' αυτούς μάλιστα, χειροτόνησε πρεσβύτερους, διακόνους και αναγνώστες, που αργότερα μαρτύρησαν για τον Χριστό. Όταν συνελήφθη ο Στέφανος και οδηγήθηκε στον ναό του Άρη, προσευχήθηκε και προκλήθηκε σεισμός με αποτέλεσμα να γκρεμιστεί μέρος του ναού. Τότε οι στρατιώτες φοβισμένοι έτρεξαν και έφυγαν, ο δε Άγιος πήγε στον τάφο της Αγίας Λουκίας βλέπε 6 Ιουλίου, όπου έκανε αναίμακτη θυσία. Εκεί τον βρήκαν οι στρατιώτες, όπου αφού τον βασάνισαν, τελικά τον αποκεφάλισαν και έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.

Θείας χάριτος ω Iωάννη μάκαρ, Kλήσιν κατά σην, οίκος ώφθης άξιος. Δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε με βεβαιότητα για τον σεβαστό Ἰωάννη, εκτός του ότι ήταν Ὁμολογητής και Ἡγούμενος της Μονῆς Παντελερήας, γνωστής και ως Μονή τοῦ τίμιου Προδρόμου. Φαίνεται ότι ίδρυσε αυτή τη μονή, η οποία τοποθετείται στο νησί Γκράντε Παντελερία νότια–δυτικά της Σικελίας. Ένα τυπικόν, γραμμένο στα σλαβονικά και αποδιδόμενο στον «Ἅγιό μας Πατέρα Ἰωάννην, Ἱερέα, Ἡγούμενον τῆς Παντελερήας», δείχνει ότι εκεί συνέταξε τη μοναστική τάξη, η οποία υιοθετήθηκε αργότερα στη Ρωσία. Η διαμόρφωση του τοπίου περιγράφει έναν απότομο λόφο που υψώνεται από τη θάλασσα και φτάνει σε έναν σβηστό ηφαιστειακό κώνο, όπου ο Ἰωάννης ανακάλυψε ένα σπήλαιο μέσα σε έναν τυπικό «περιβολάκι» (garden) της Παντελερίας. Εκεί μαζί με έναν μοναχό, τον Βασίλειο, ίδρυσαν τη μονή και συνέταξαν τον κανόνα της Αγίας Τάξης, που στη συνέχεια πέρασε σε σλαβική παράδοση και έγινε βάση για πολλούς μοναχούς στη Ρωσία. Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς έζησε ο...

  Φθαρτόν λιπούσα η Θεοδώρα βίον, Άφθαρτον εύρεν οικίαν εν τω πόλω. Η Οσία Θεοδώρα γεννήθηκε στην Αίγινα. Μετά το γάμο της, ήλθε στη Θεσσαλονίκη λόγω επιδρομών των Σαρακινών. Ασπάστηκε τον μοναχισμό μετά τον θάνατο του συζύγου της και μπήκε στη Μονή του Αγίου Στεφάνου με τη θυγατέρα της Θεοπίστη. Έζησε με πολλή αρετή και κοιμήθηκε το 892 μ.Χ. Οι Οσίες εορτάζονται την 29η Αυγούστου, αλλά η γιορτή τους μεταφέρθηκε την 3η Αυγούστου λόγω της γιορτής της απότομης της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου.

 Η μνήμη τους φέρεται σε δύο Κώδικες, τον Πατμιακό 266 και τον Παρισινό 152 Sap ως έξης: «Τῶν ἐν ἁγίοις πατέρων ἠμῶν καὶ ἀρχιεπισκόπων γενομένων Ἐφέσου Ἰωάννου τοῦ μονάχου καὶ Ἰωάννου τοῦ νέου». Σε Παρισινό Κώδικα η μνήμη τους επαναλαμβάνεται και την 4η Αυγούστου.

 Ο Άγιος Ολύμπιος ήταν Βυζαντινός άρχοντας επί της Βασιλείας του αυτοκράτορα Ηρακλείου (610 - 641 μ.Χ.), που θανατώθηκε στη φυλακή από τον Πέρση βασιλιά Χοσρόη για την ομολογία του στην χριστιανική πίστη.

Στις δύο του μηνός έγινε η μετακομιδή του σώματος του Στεφάνου. Αφού ο Πρωτομάρτυρας Στέφανος λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου (βλ. 27 Δεκεμβρίου), ο δάσκαλός του Γαμαλιήλ ενθάρρυνε κάποιους Χριστιανούς να πάνε νύχτα και να πάρουν το σώμα του Αγίου και να το θάψουν στο κτήμα του, περίπου είκοσι μίλια έξω από τα Ιεροσόλυμα, το οποίο έφερε το όνομά του: «Καφαργαμαλά», δηλαδή «το χωράφι του Γαμαλιήλ». Εκεί αργότερα θάφτηκε και ο ίδιος ο Γαμαλιήλ. Το έτος 304 μ.Χ., ένας ευσεβής ιερέας ονόματι Λουκιανός κοιμόταν στο βαπτιστήριο μιας εκκλησίας που βρισκόταν στο χωράφι του Γαμαλιήλ. Εκεί συνήθιζε να κοιμάται για να φυλάει τα ιερά σκεύη της εκκλησίας. Ενώ ήταν μισοκοιμισμένος, είδε έναν ψηλό, σεβάσμιο γέροντα με μακριά λευκή γενειάδα και ένδυμα λευκό, διακοσμημένο με μικρές χρυσές πλάκες και σταυρούς, κρατώντας μια χρυσή ράβδο στο χέρι. Ο άνδρας πλησίασε τον Λουκιανό, τον φώναξε τρεις φορές με το όνομά του και του ζήτησε να πάει στα Ιεροσόλυμα και να πει στον Πατριάρχη Ιωάννη να ανοίξει τους τάφους ...

Τρεῖς ἐκφέρουσα γῆ νεκροὺς ζωηφόρους, Πόλῳ λέγειν ἔοικε· Σὺ κρύψας ἔχε. Οι άγιοι αυτοί (βλέπε 13 Απριλίου) έζησαν στα χρόνια των βασιλέων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού (296 μ.Χ.), στην πόλη Δωρόστολο στη χώρα της δεύτερης Μυσίας, όπως αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Όταν τους συνέλαβε ο Ύπατος Ταρκίνιος, διέταξε να θυσιάσουν στα είδωλα. Επειδή όμως οι Άγιοι αρνήθηκαν να εκτελέσουν τη διαταγή, μαστιγώθηκαν αλύπητα. Έπειτα τους οδήγησαν σ' ένα τόπο, που είχε την ονομασία Οζοβίας και εκεί στις 13 Απριλίου τους αποκεφάλισαν. Σ' αυτή την τοποθεσία λοιπόν, έμειναν για πολλά χρόνια κρυμμένα τα λείψανα τους. Αλλά την 2α Αυγούστου, άγγελος Κυρίου φανέρωσε τον τόπο όπου ήταν κρυμμένα τα άγια λείψανα των τριών Μαρτύρων, και μεταφέρθηκαν στο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Κωνσταντινούπολη, στον τόπο Βιγλεντίου λεγόμενο, όπου και πανηγυρίζουν στη μνήμη τους.

Σὸν Ναὸν σῇ χάριτι καθιεροῦμεν, Ἰωάννη πάνσοφε ἠγαπημένε. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για το γεγονός.

Φωκᾶς ὁ μάρτυς εκλιπὼν γῆς χωρίον, Νῦν εγκατοικεῖ τῆς τρυφῆς τῷ χωρίῳ. Για τον Άγιο Φωκά δεν έχουμε κανένα βιογραφικό του στοιχείο, απλά αναφέρεται σαν Άγιος της Εκκλησίας.

Οὐκ ἐκποδών σοι σκῆπτρον ὤφθη ὧ ἄναξ, Σὺ γὰρ κατοικεῖς Βασιλείαν τὴν ἄνω. Πρόκειται για τον Ιουστινιανό Β’ τον νέο τον Ρινότμητο, που βασίλευσε από το έτος 685 μ.Χ. έως το έτος 695 μ.Χ. και τάφηκε στους Αγίους Αποστόλους. Ο Ιουστινιανός Β΄ ή Ιουστινιανός ο Ρινότμητος (668/669 - 4 Νοεμβρίου 711 ήταν ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπό τη Δυναστεία του Ηρακλείου (685 - 695) και για δεύτερη φορά (705 - 711). Όπως ο ομώνυμος προκάτοχος του Ιουστινιανός Α΄ ήταν πολύ φιλόδοξος και δυναμικός αυτοκράτορας, προσπάθησε να επαναφέρει τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία στις παλιές της δόξες, η βιαιότητα του προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, δεν είχε τη λεπτότητα που έδειξε ο πατέρας του Κωνσταντίνος Δ΄. Το αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει εξέγερση και να ανατραπεί (695), οι Σλάβοι και οι Βούλγαροι τον βοήθησαν να επανέλθει στον θρόνο. Η δεύτερη περίοδος που κυβέρνησε στην οποία ήταν ρινότμητος ήταν αρκετά βιαιότερος με αποτέλεσμα την ανατροπή του (711), ο στρατός τον είχε εγκαταλείψει ...

Τα εγκαίνια του ναού στις 2 Αυγούστου 2003 μ.Χ. Τα εγκαίνια του Ναού της Αγίας Αργυρής έγιναν στις 2 Αύγουστου 2003 μ.Χ., μεγαλοπρεπώς υπό του Μητροπολίτου Μυτιλήνης, κ. Ιακώβου του Γ'. Η Αγία Νεομάρτυς Αργυρή εγεννήθηκε στην Προύσα το έτος 1688 μ.Χ. Ήταν ωραία στην όψη και φοβούμενη τον Θεό. Ενώ ήταν ακόμη νεόνυμφη αγαπήθηκε από κάποιο Τούρκο, ο οποίος μη δυνάμενος να την φέρει κοντά του, εψευδομαρτύρησε εναντίον της ότι ήθελε να ασπασθεί τη μουσουλμανική θρησκεία. Ο κριτής της Προύσας εφυλάκισε αμέσως την Αγία. Ο Χριστιανός σύζυγος της Αγίας, μετά από ενέργειές του, επέτυχε να γίνει η δίκη στην Κωνσταντινούπολη. Αλλά κι εκεί, αφού ήλθε ο Τούρκος, εψευδομαρτύρησε και πάλι κατ' αυτής. Η Αγία στην απολογία της ομολόγησε με πνευματική ανδρεία και παρρησία την πίστη της στον Χριστό. Έτσι κατά διαταγή του κριτού ερίχθηκε στην φυλακή του Χάσκιοϊ, όπου μετά από πολυχρόνια δεινά και βασανιστήρια, παρέδωκε το πνεύμα της στον Κύριο το έτος 1721 μ.Χ. Η Εκκλησία τιμάει την τιμάει στις 05/...