ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ῥεῖθρον Σκαμάνδρου, ὡς ἐλέγξεως ὕδωρ, Εὐανδρίας ἔλεγχος ἦν τῆς Σαβίνου. Τῇ δεκάτῃ ἕκτῃ ἐντεῦθεν ἀπῆρε Σαβῖνος. O Άγιος Σαβίνος, γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Αιγύπτου από πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια. Διακρίθηκε για τον ανεπίληπτο βίο του και τη βαθιά του πίστη. Όταν ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός (284 - 305 μ.Χ.) διέταξε απηνή διωγμό κατά των χριστιανών, ο εκεί έπαρχος Αρριανός, αναζήτησε εκ των πρώτων τον Σαβίνο. Όμως οι χριστιανοί της περιοχής, οι οποίοι τον θεωρούσαν στήριγμα και παραμυθία τους, τον έπεισαν να προφυλάξει τη ζωή του για το καλό της εκκλησίας. O Άγιος πείστηκε και κρύφθηκε μαζί με άλλους χριστιανούς σε κάποιο σπίτι έξω από την Ερμούπολη. Όμως οι στρατιώτες του αυτοκράτορα τον ανακάλυψαν, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον ηγεμόνα της πόλης, ο οποίος γρήγορα κατάλαβε ότι ούτε με κολακείες, ούτε με τις απειλές, θα κατόρθωνε τίποτε. Για το λόγο αυτό διέταξε να δέσουν μία πέτρα στο λαιμό του Αγίου και να τον ρίξουν στο νερά του Νείλου. Έτσι παρέδωσε το πνεύμα του, ο...

Μέγας μὲν Ἀντώνιος ἀρχὴ Πατέρων. Θεῖος δἐ Χριστόδουλος, ἕνθεον τἐλος. Χριστόδουλον δεκάτεραν καθ ᾿ ἔκτην,εἰς Ὀλύμπῳ. Ο Όσιος Χριστόδουλος γεννήθηκε σε μία κωμόπολη κοντά στη Νίκαια της Βιθυνίας γύρω στο 1020 μ.Χ. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ιωάννης. Από πολύ νέος επιθύμησε να εγκαταλείψει τον κόσμο και ν΄ αφοσιωθεί στην μοναχική ζωή. Ξεκίνησε από κάποια Μονή στον Όλυμπο της Βιθυνίας, όπου μετά από λίγο καιρό εκάρη Μοναχός. Από εκεί θα ματαβεί στους Αγίους Τόπους και για μικρό διάστημα θα μονάσει σε κάποιο ερημικό μέρος εκεί. Οι επιδρομές όμως των Σαρακηνών αναγκάζουν τους Μοναχούς να εγκαταλείψουν εκείνα τα μέρη και έτσι επανέρχεται στην Μικρά Ασία και εγκαθίσταται στο Όρος Λάτρος της Μυσίας. Εκεί διέπρεψε σ΄ όλες τις αρετές και οι Μοναχοί των εξέλεξαν πρώτον επιστάτη με το αξίωμα του Αρχιμανδρίτη, γεγονός που του έδωσε και το προσωνύμιο του Λατρηνού. Οι επιδρομές όμως των Μουσουλμάνων τον αναγκάζουν σε φυγή και από το Λάτρος. Αναζητώντας τόπο ασκήσεως ο Όσιος φτάνει στη Στρόβιλο, μια θα...

Ο Όσιος Ποιμήν ο δια Χριστόν σαλός και ο Άγιος Αντώνιος Μεσχί (από τη Μεσχέτη, στη νότια Γεωργία) έζησαν τον 13ο αιώνα, μια εποχή κατά την οποία οι Μογγόλοι εισέβαλαν τακτικά στη Γεωργία. Ολόκληρη η χώρα, και ιδιαίτερα η Εκκλησία, υπέφερε υπό τον ζυγό της μογγολικής καταπίεσης. Ο γεωργιανός λαός βρέθηκε ξανά αντιμέτωπος με ένα φοβερό δίλημμα: να διαφυλάξει τη σωματική του ύπαρξη ή να επιδιώξει τη σωτηρία της ψυχής του. Οι περισσότεροι δεν ενέδωσαν στον πειρασμό του εχθρού και προτίμησαν να πεθάνουν ως μάρτυρες του Χριστού. Την εποχή εκείνη, ένας μοναχός με το όνομα Ποιμήν, ο οποίος ήταν δια Χριστόν σαλός, ασκήτευε στην έρημο του Δαβίδ-Γκαρέτζι. Η καταγωγή του ήταν από την περιοχή Καχέτι, στην ανατολική Γεωργία. Ο Ποιμήν έλεγχε τους βασιλείς και καταδίκαζε τις άδικες και ανήθικες πράξεις των ευγενών. Μαζί του ασκήτευε και ο ευσεβής μοναχός Αντώνιος Μεσχί. Φωτισμένοι από τη θεία χάρη, οι δύο πατέρες αντιλήφθηκαν ότι ο γεωργιανός λαός ακολουθούσε το κακό παράδειγμα του βασιλιά του. Έτσι, ...

Την ημέρα των εγκαινίων του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Σπάρτης, που έγιναν την 19ην Ιουνίου 1983 μ.Χ., ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιος, καθιέρωσε τον κοινό εορτασμό των εν τῃ Λακωνία διαλαμψάντων Αγίων, ορίσας εορτάσιμον ημέρα, την Β’ Κυριακή των Νηστειών. Την Ιερά Εικόνα των Λακώνων Αγίων, φιλοξενεί το βόρειο κλίτος του Ναού, το οποίο είναι αφιερωμένο στους Λάκωνες Αγίους. Στην χορεία των Λακώνων Αγίων, ανήκουν οι: - Όσιος Νίκων ὁ «Μετανοείτε» - Άγιος Θεόκλητος Λακεδαιμονίας - Άγιος Λεόντιος ο εκ Μονεμβασίας - Άγιος Μάξιμος ο Γραικός - Άγιος Γεώργιος ο εν Μαλεώ ασκήσας - Άγιος Γρηγόριος ο εκ Μυστρά - Αγία Υπομονή - Άγιος Θωμάς ο εν Μαλεώ ασκήσας - Άγιος Ηλίας ο Νέος - Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης Στην χορεία των Λακώνων Αγίων, προστέθηκαν αργότερα και οι εξής: - Όσιος Σεραπίων ο Σινδόνιος - Άγιος Πέτρος, επίσκοπος Μονεμβασίας (Β' Κυρ. Νηστειών) - Άγιος Θεοφάνης, επίσκοπος Μονεμβασίας (Β' Κυρ. Νηστειών) - Οσία Μάρθα Μονεμβασίας - Άγιος Παύλος, επίσκοπος Μονεμβασ...

 Τιμῶμεν, Ἰωάννη, σὴν ἐκδημίαν, Ἐνδημίαν δὲ πρὸς Θεὸν μᾶλλον φάναι. Ο Όσιος Ιωάννης απεβίωσε ειρηνικά.

 Τὸ πρὸ σὲ φίλτρον εἰς ἀγῶνας δεικνύει, Ὁ Ῥωμανός σου, Σῶτερ, ὁρμῶν πρὸς ξίφος. Ο Άγιος Ρωμανός μαρτύρησε δια ξίφους.

 Δεσμῇ πέδαις εἰς δένδρον, ᾧ προσβὰς Πάπα, Ζακχαῖος οἷα Χριστὸν ἐκπνεύσας βλέπεις. Ο Άγιος Πάπας δόξασε τη χώρα της Λυκαονίας. Ήταν θερμός κήρυκας του Χριστού στον κόσμο της ειδωλολατρίας και καταδικάστηκε σε θάνατο.  Στην αρχή τον χτύπησαν με λεπτές ευλύγιστες βέργες. Κατόπιν έσχισαν τα πλευρά του με σιδερένια νύχια.  Στην κατάσταση που ήταν του φόρεσαν σιδερένια παπούτσια και τον βίαζαν να βαδίζει.  Τέλος, μισοπεθαμένο τον κρέμασαν σ' ένα δένδρο, όπου παρέδωσε την τελευταία του πνοή ψιθυρίζοντας μέχρι τέλους: «Χριστιανὸς εἰμί». (Μάλλον είναι ο ίδιος άγιος μ' αυτόν της 14ης Σεπτεμβρίου).

Iουλιανός εις αλός δύσας βάθος, Eύρατο Xριστόν τίμιον μαργαρίτην. Ο Άγιος Ιουλιανός, γιος ενός ειδωλολάτρη συγκλητικού και μιας χριστιανής μητέρας, γεννήθηκε στην κιλικιανή πόλη Ανάζερβα. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του Ιουλιανού μετακόμισε στην Ταρσό, μια άλλη πόλη της Κιλικίας. Εκεί βάπτισε τον νεαρό Ιουλιανό, διδάσκοντάς του, μαζί με τα γράμματα, τις βασικές αρχές της πίστης και τους κανόνες της χριστιανικής ευσέβειας. Όταν ο Ιουλιανός ήταν 18 ετών, ξέσπασε μεγάλος διωγμός κατά των χριστιανών, υποκινούμενος από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Διοκλητιανό (284-305). Ο Ιουλιανός ήταν ανάμεσα στους χριστιανούς που συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στον ηγεμόνα Μαρκιανό για δίκη. Όμως ούτε τα σκληρά βασανιστήρια, ούτε οι απειλές, ούτε οι υποσχέσεις δώρων και τιμών μπόρεσαν να κάμψουν τον ευσεβή νέο ώστε να αποστατήσει από τον Χριστό και να προσφέρει θυσίες στα ειδωλολατρικά αγάλματα. Για έναν ολόκληρο χρόνο τον περιέφεραν από πόλη σε πόλη στην Κιλικία, βασανίζοντάς τον παντού, αλλά εκείνο...

 Χορὸν δέκανδρον Μαρτύρων διὰ ξίφους, Ἀνδροκτόνοι κτείνουσι Μαρτυροκτόνοι. Οι Άγιοι αυτοί Δέκα μάρτυρες, μαρτύρησαν δια ξίφους.

Ῥώμης παλαιᾶς Ἀλεξανδρίων Πάπας, Ἐδὲμ κατοικεῖ τὴν παλαιὰν Πατρίδα. Από τον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου και τα Μηναία, καλείται Αλεξανδρίων. Αλλά με τέτοιο όνομα πάπας Ρώμης δεν υπήρξε ποτέ. Πρόκειται λοιπόν για τον πάπα Αλέξανδρο τον Α' (105 - 115 μ.Χ.). Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Αλέξανδρος έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. και εξελέγη Επίσκοπος Ρώμης το έτος 105 μ.Χ. Ο ιστορικός Ευσέβιος, διασκευάζοντας μία πληροφορία του Αγίου Ειρηναίου, Επισκόπου Λουγδούνων (τιμάται 23 Αυγούστου), αναφέρει ότι ο Άγιος Αλέξανδρος υπήρξε πέμπτος κατά σειρά Επίσκοπος Ρώμης. Μαρτύρησε επί αυτοκράτορα Αδριανού (117 - 138 μ.Χ.). Στις 3 Μαΐου, η εορτή κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Αλεξάνδρου, Ευεντίου, Θεοδώλου και Σαβίνας, έχει οριστεί από τον Πίο Θ΄ να εορτάζεται εφεξής για πάντα με Θεία Λειτουργία σε αυτόν τον ασκεπή ναό, πάνω από τον τάφο του μαρτυρηθέντος Ποντίφικα. Και έτσι, μετά από ένα διάστημα δεκατεσσάρων αιώνων, η μεγαλοπρεπής τελετουργία του Καθολικισμού γίνεται και πάλι μάρτυρας,...

Οι Άγιοι Ιερομάρτυρες Εβέντιος και Θεόδουλος ήταν πρεσβύτεροι στην Εκκλησία της Ρώμης και μαρτύρησαν επί αυτοκράτορα Αδριανού (117 - 138 μ.Χ.), μαζί με τον Επίσκοπο Ρώμης Αλέξανδρο (βλέπε ίδια ημέρα). Στην καθολική εκκλησία η εορτή τους μέχρι τουλάχιστον το 1862 ήταν στις 3 Μάϊου. Στις 3 Μαΐου, η εορτή κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Αλεξάνδρου, Ευεντίου, Θεοδώλου και Σαβίνας, έχει οριστεί από τον Πίο Θ΄ να εορτάζεται εφεξής για πάντα με Θεία Λειτουργία σε αυτόν τον ασκεπή ναό, πάνω από τον τάφο του μαρτυρηθέντος Ποντίφικα. Και έτσι, μετά από ένα διάστημα δεκατεσσάρων αιώνων, η μεγαλοπρεπής τελετουργία του Καθολικισμού γίνεται και πάλι μάρτυρας, με πλήθος πιστών, σε αυτό το ερειπωμένο ιερό.

Σορῷ καλυφθεὶς θαυματουργὸς Ἀνίνας, Οὐ συγκαλύπτει τὴν χάριν τῶν θαυμάτων. Ο Όσιος Ανίνας από νεαρή ηλικία αγάπησε την ησυχία και την άσκηση. Σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων έχασε τους γονείς του και αποσύρθηκε στην έρημο της Μεσοποταμίας. Εκεί παρέμεινε κοντά σε έναν μοναχό ονόματι Μαϊουμά, ο οποίος διακρινόταν για την αγιότητα του βίου του και έμεινε πλησίον του. Η άσκησή τους ήταν πολύ αυστηρή, σε τέτοιο βαθμό που οι Όσιοι έτρωγαν, πολλές φορές, ανά σαράντα ημέρες. Όταν ο μοναχός Μαϊουμάς αναχώρησε από τον τόπο αυτό, ο Όσιος παρέμεινε εκεί και ασκήτευε ως ερημίτης και ησυχαστής. Και επειδή με τον αγώνα του υπέταξε τα πάθη της σαρκός, έλαβε από τον Θεό το χάρισμα της υποταγής των άγριων θηρίων. Η φήμη του Οσίου ξεπέρασε τα όρια του ασκητηρίου του και πλήθος πιστών τον επισκέπτονταν για να λάβουν την ευχή του, να ακούσουν πνευματικές συμβουλές και να θεραπευθούν. Ο Όσιος είχε και το χάρισμα της θαυματουργίας και με την προσευχή του θεράπευε τους πάσχοντες και ασθενείς. Ακόμη και το νερό πο...