Άγιος Ιουλιανός από την Κιλικία, 16 Μαρτίου
Iουλιανός εις αλός δύσας βάθος,
Eύρατο Xριστόν τίμιον μαργαρίτην.
Ο Άγιος Ιουλιανός, γιος ενός ειδωλολάτρη συγκλητικού και μιας χριστιανής μητέρας, γεννήθηκε στην κιλικιανή πόλη Ανάζερβα. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του Ιουλιανού μετακόμισε στην Ταρσό, μια άλλη πόλη της Κιλικίας. Εκεί βάπτισε τον νεαρό Ιουλιανό, διδάσκοντάς του, μαζί με τα γράμματα, τις βασικές αρχές της πίστης και τους κανόνες της χριστιανικής ευσέβειας.
Όταν ο Ιουλιανός ήταν 18 ετών, ξέσπασε μεγάλος διωγμός κατά των χριστιανών, υποκινούμενος από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Διοκλητιανό (284-305). Ο Ιουλιανός ήταν ανάμεσα στους χριστιανούς που συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στον ηγεμόνα Μαρκιανό για δίκη. Όμως ούτε τα σκληρά βασανιστήρια, ούτε οι απειλές, ούτε οι υποσχέσεις δώρων και τιμών μπόρεσαν να κάμψουν τον ευσεβή νέο ώστε να αποστατήσει από τον Χριστό και να προσφέρει θυσίες στα ειδωλολατρικά αγάλματα. Για έναν ολόκληρο χρόνο τον περιέφεραν από πόλη σε πόλη στην Κιλικία, βασανίζοντάς τον παντού, αλλά εκείνος παρέμεινε ακλόνητος στην ομολογία της πίστης του στον Ιησού Χριστό.
Όταν ο Ιουλιανός οδηγήθηκε στην παραλιακή πόλη Αιγαία, οι ειδωλολάτρες τού άνοιξαν με τη βία το στόμα και τον ανάγκασαν να φάει κρέας και αίμα θυσιών στα είδωλα, πιστεύοντας ότι έτσι θα τον μόλυναν με τις ακάθαρτες θυσίες. Έπειτα τον φυλάκισαν σε μπουντρούμι. Η ευσεβής μητέρα του, που τον συνόδευε παντού, προσευχόταν στον Κύριο να τον ενισχύσει στη σκληρή δοκιμασία του. Πήγε να τον επισκεφθεί στη φυλακή, αλλά οι βασανιστές τη συνέλαβαν και την έφεραν μπροστά στον ηγεμόνα. Τότε εκείνη ζήτησε να της επιτραπεί να μείνει τρεις μέρες στο κελί με τον γιο της, υποσχόμενη ότι θα τον πείσει να λατρέψει τα είδωλα. Ο ηγεμόνας το δέχθηκε. Όμως εκείνη, περνώντας νύχτα και μέρα στο κελί μαζί του, τον προέτρεπε με δάκρυα και μητρική αγάπη να αντέξει τα πρόσκαιρα βάσανα μέχρι τέλους, ώστε να λάβει από τον Κύριο τις αιώνιες ευλογίες στη βασιλεία των μαρτύρων.
Όταν πέρασαν οι τρεις μέρες, ο Ιουλιανός οδηγήθηκε μαζί με τη μητέρα του ενώπιον του ηγεμόνα. Νομίζοντας πως η μητέρα είχε καταφέρει να πείσει τον γιο της να προσφέρει θυσίες στα είδωλα, ο ηγεμόνας άρχισε να την επαινεί. Όμως εκείνη, με παρρησία και τόλμη, ομολόγησε το όνομα του Ιησού Χριστού και καταδίκασε τη ειδωλολατρική ασέβεια. Ο Ιουλιανός, ατρόμητος, επίσης ομολόγησε και δόξασε τον Ιησού Χριστό ως τον μόνο αληθινό Θεό, αποκαλύπτοντας το ψεύδος του παγανισμού. Ο εξαγριωμένος ηγεμόνας διέταξε να βασανιστούν και οι δύο.
Μετά από πολλά βασανιστήρια, έκοψαν τα πόδια της μητέρας του Αγίου, τα πόδια με τα οποία είχε ταξιδέψει από την Ταρσό, ακολουθώντας τον γιο της. Τον Άγιο Ιουλιανό τον έβαλαν σε έναν σάκο γεμάτο άμμο και δηλητηριώδη ερπετά και τον έριξαν στη θάλασσα. Έτσι έφτασε στο τέλος των παθημάτων του. Λίγο αργότερα, και η ευσεβής μητέρα του υπέστη μαρτυρικό θάνατο και και οι δύο έλαβαν από τον Χριστό στεφάνια νίκης.
Το σώμα του Αγίου Ιουλιανού ξεβράστηκε στην ακτή από τα κύματα, όπου το βρήκε μια ευσεβής χήρα από την Αλεξάνδρεια και το έθαψε με τιμές. Λίγο αργότερα, τα ιερά λείψανα του Αγίου μεταφέρθηκαν στην Αντιόχεια. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, όταν ήταν πρεσβύτερος στην πόλη, τίμησε τη μνήμη του Αγίου Ιουλιανού με λόγους εγκωμιαστικούς.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είπε: «Από το στόμα του μάρτυρα προήλθε φωνή αγία, και μαζί με τη φωνή, φως ανέτειλε λαμπρότερο από τις ακτίνες του ήλιου». Πρόσθεσε ακόμη: «Πάρτε οποιονδήποτε, έστω και δαιμονισμένο ή παράφρονα, και φέρτε τον στον τάφο αυτού του Αγίου, όπου αναπαύονται τα λείψανά του, και θα δείτε πώς ο δαίμονας θα πηδήξει έξω και θα φύγει σαν να καίγεται από φωτιά». Από αυτά τα λόγια γίνεται φανερό πόσα θαύματα συντελέστηκαν στον τάφο του Αγίου Ιουλιανού.
Λειτουργικά κείμενα
Απολυτίκιο (Ήχος Πλάγιος Α')
Θεόπνευστε Ιουλιανέ, η μητέρα σου σε καθοδήγησε να γίνεις ένδοξος στρατιώτης του Χριστού. Ενδύθηκες την πανοπλία του Πνεύματος, εισήλθες στον αγώνα και κατέστρεψες τον εχθρό. Τώρα ικέτευε τον Χριστό τον Θεό για όλους μας.
Κοντάκιο (Ήχος Β')
Σήμερα υμνούμε τον Ιουλιανό, τον ακατάβλητο άγιο πολεμιστή, τον πρωταθλητή και φορέα της αλήθειας, προς τον οποίο αναφωνούμε: Μεσίτευε στον Χριστό τον Θεό για όλους μας.
Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου . Πιθανώς να είναι ο ίδιος με αυτόν που εορτάζει στις 21 Ιουνίου.
