ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ζῶσι Χρύσανθος καὶ Δαρεία ἐν πόλῳ, Κἂν ἐκπνέωσι, ζῶντες εἰσδύντες βόθρῳ. Χῶσαν συζυγίην δεκάτῃ ἐνάτῃ ὁμόλεκτρον. Οι Άγιοι Μάρτυρες Χρύσανθος και Δαρεία έζησαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Νουμεριανού (243 - 284 μ.Χ.). Ο Άγιος Χρύσανθος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ήταν υιός επιφανούς ειδωλολάτρου, του Πολέμωνος. Όμως κατηχήθηκε στην χριστιανική πίστη από κάποιο Χριστιανό και βαπτίσθηκε. Όταν ο πατέρας του πληροφορήθηκε το γεγονός, τον φυλάκισε και, για να τον αποσπάσει από την χριστιανική πίστη, του έδωσε για γυναίκα του την ωραία Δαρεία, η οποία καταγόταν από την Αθήνα και ήταν ειδωλολάτρισσα. Αντί όμως να προσελκύσει η Δαρεία τον σύζυγό της Χρύσανθο στην ειδωλολατρία, συνέβη το αντίθετο. Πίστεψε κι αυτή στον Χριστό και βαπτίσθηκε. Τότε τους κατήγγειλαν στον ύπαρχο Κελερίνο, ο οποίος τους παρέδωσε στον τριβούνο (διοικητή τάγματος) Κλαύδιο. Το μαρτύριο άρχισε. Αλλά η καρτερία και η επιμονή των μαρτύρων εξέπληξε τον Κλαύδιο, ο οποίος μαζί με την σύζυγό του Ιλαρία, τους υιούς του ...

Δημήτριος δους την κεφαλήν λαμβάνει, Στέφη άπειρα χειρός εκ του Kυρίου. Ο Άγιος Δημήτριος ο Τορναράς, από μικρή ηλικία συναναστρεφόταν με Τούρκους, τούς οποίους ήλεγχε για την απιστία τους. Όταν όμως ο Δημήτριος επιέσθη να γίνει Μωαμεθανός, εκείνος με παρρησία αρνήθηκε. Το ίδιο έκανε και μπροστά στο κριτή, ο οποίος τότε διέταξε να βασανισθεί σκληρά, έως ότου αλλαξοπιστήσει. Όταν όμως είδαν την θαυμαστή εμμονή του Αγίου, τον αποκεφάλισαν το 1564 μ.Χ. χαρίζοντάς του με αυτό τον τρόπο την πολυπόθητη για εκείνον, ουράνια βασιλεία.

Ο Όσιος Ιννοκέντιος γεννήθηκε στη Μόσχα και καταγόταν από την αρχοντική οικογένεια των Okhlyabinin. Έγινε μοναχός στο μοναστήρι του Αγίου Κυρίλλου της Λευκής Λίμνης (βλέπε 9 Ιουνίου) και τέθηκε υπό την καθοδήγηση του Οσίου Νείλου της Σόρα (βλέπε 7 Μαΐου). Ο Όσιος Ιννοκέντιος και ο Όσιος Νείλος ταξίδεψαν στην τότε γνωστή Ανατολή και επισκέφτηκαν την Παλαιστίνη, την Κωνσταντινούπολη, και πέρασαν πολλά χρόνια στα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Όταν επέστρεψαν στην Ρωσία, οι δυο Όσιοι προτίμησαν την ησυχία της ερήμου, αντί του μοναστηριού και αποσύρθηκαν σε ένα αδιάβατο δάσος κοντά στον ποταμό Σόρα. Εκεί, αφού έχτισαν μια εκκλησία και ξεχωριστά κελιά, ζούσαν με αυστηρή άσκηση. Διαβλέποντας την κοίμηση σου, ο Όσιος Νείλος, προέτρεψε τον Όσιο Ιννοκέντιο να πάει στον ποταμό Νούρμα και προφήτευσε ότι εκεί θα κτίσει κοινοβιακό μοναστήρι. Πράγματι, μετά την κοίμηση του Οσίου Νείλου, ο Όσιος Ιννοκέντιος αποσύρθηκε σε έναν παραπόταμο του Νούρμα, που λέγεται Έντα και εκεί έκτισε μοναστήρι που το χαρακ...

Η Εικόνα της Παναγίας της Τρυφερής βρέθηκε το 1103 μ.Χ. στο Σμολένσκ. Υπάρχει επίσης και μια άλλη εικόνα της Παναγίας της Τρυφερής, όμοια με αυτή του Σμολένσκ, στην περιοχή του Οκοπα (νότια του Σμολένσκ). Αυτή η εικόνα βρισκόταν στο στρατόπεδο των ρωσικών στρατευμάτων υπό τη στρατιωτική διοίκηση του στρατηγού Shein, και θαυματουργικά έσωσε από την καταστροφή το Σμολένσκ για είκοσι μήνες όταν το πολιορκούσαν πολωνικά στρατεύματα (1611 – 1613 μ.Χ.).

Εις τον Κλαύδιον Φυγὼν θάλασσαν Κλαύδιος, τὴν τῆς πλάνης. Ἔνδον θαλάσσης βάλλεται παρὰ πλάνων. Εις την Ιλαρίαν Ἱλαρία τμηθεῖσα τὴν κάραν ξίφει, Θεοῦ πρόσωπον ἱλαρώτατα βλέπει. Εις τους Μαύρον και Ιάσων Σὺν αὐταδέλφῳ τέμνεται Μαύρῳ κάραν, Ἀδελφὰ τούτῳ συμφρονήσας Ἰάσων. Ο Κλαύδιος ήταν Τριβούνος στο αξίωμα στα χρόνια του βασιλιά Νουμεριανου (283 - 284 μ.Χ.). Σ' αυτόν παρέδωσε ο έπαρχος Κελαρίνος τους Αγίους Χρύσανθο και Δαρεία (βλέπε ίδια ημέρα), για να τους τιμωρήσει. Αλλά όταν είδε ότι το Άγιο ζευγάρι έμενε αβλαβές από τα βασανιστήρια, πίστεψε στον Χριστό και βαπτίστηκε μαζί με τη σύζυγο του Ιλαρία και τα παιδιά του Ιάσονα και Μαύρο. Καθώς επίσης, το ίδιο έπραξαν και οι στρατιώτες της φρουράς του. Τότε, τον μεν Κλαύδιο, αφού του έδεσαν ένα ογκόλιθο στο σώμα τον έριξαν στη θάλασσα και έτσι βρήκε ένδοξο μαρτυρικό τέλος. Τους δε γιούς του, μαζί με τους στρατιώτες τους αποκεφάλισαν. Η μητέρα τους Ιλαρία, παρέλαβε τα λείψανα τους και τα έθαψε. Σε μια από τις επισκέψεις της στον τάφο το...

Ὁ Παγχάριος πᾶσαν ἦν πλουτῶν χάριν, Ὃν πρὸς τομὴν ἤλειψεν ἡ Θεοῦ χάρις. Ο Άγιος Παγχάριος καταγόταν από τη χώρα των Oυσάνων και συγκεκριμένα από την πόλη Βιλλαπάτη (ή κατ' άλλους Βιθλαπάτη - ίσως είναι η πόλη Βίλλα που βρίσκεται στην Γερμανία). Οι γονείς του τον είχαν αναθρέψει στη χριστιανική πίστη και διακρινόταν για το ανδρικό παράστημα και την ωραιότητα του. Όταν ήλθε στη Ρώμη, κίνησε την προσοχή των ανακτορικών για το έξοχο παρουσιαστικό του και το σπινθηροβόλο πνεύμα του. Αυτό δε έφθασε μέχρι τον Διοκλητιανό, που τον προσέλαβε κοντά του και τον έκανε συγκλητικό. Οι τιμές όμως και η βασιλική εύνοια, έκαναν τον Παγχάριο ν' αρνηθεί το Χριστό. Όταν το έμαθαν αυτό η μητέρα του και η αδελφή του, λυπήθηκαν πολύ. Του έγραψαν τότε μια συγκινητικότατη επιστολή, που τον ικέτευαν να επανέλθει στην πίστη του Χρίστου, έστω και με θυσία της ζωής του. Ευτυχώς η επιστολή, επανέφερε το νεαρό Παγχάριο στον εαυτό του. Κατάλαβε το ολίσθημα στο οποίο έπεσε, και το ρεύμα της μετανοίας κατέκλυσε...

Ὡς βῆμα τὸ σπήλαιον· ἔνδον γὰρ φέρει Θύτην τε Χριστοῦ καὶ σὺν αὐτῷ Λευΐτην. Οι Άγιοι Διόδωρος ο πρεσβύτερος και Μαριανός ο διάκονος μαρτύρησαν αφού τους έκλεισαν ερμητικά μέσα σε μια σπηλιά στην Ρώμη το 284 μ. Χ. Σε μια σπηλιά κοντά στον τόπο της εκτέλεσης, οι Χριστιανοί άρχισαν να συγκεντρώνονται για να τιμήσουν την επέτειο του μαρτυρίου των αγίων. Τελούσαν εκκλησιαστικές ακολουθίες και μετείχαν των Αγίων Μυστηρίων. Όταν το έμαθαν οι ειδωλολατρικές αρχές, σφράγισαν την είσοδο της σπηλιάς, και όσοι βρίσκονταν μέσα έλαβαν το στέφανο του μαρτυρίου. Δύο από αυτούς τους μάρτυρες είναι γνωστοί ονομαστικά: ο Πρεσβύτερος Διόδωρος και ο Διάκονος Μαριανός.

Η Οσία Μαρία (Σβάρνοβα) ήταν πριγκίπισσα του Βλαντιμίρ κατά την περίοδο του μεγάλου πρίγκιπα Βσέβολοντ Γ' Γεωργίεβιτς. Έγινε μοναχή στη μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Βλαντιμίρ και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1206 μ.Χ. Η Μαρία Γιασύνια στο νεκροκρέβατό της ορκίζει τους γιους της να ζουν εν ειρήνη. Βιογραφία Η Μαρία Σβάρνοβνα (επίσης γνωστή ως Μαρία Γιασύνια ή Βσεβολόζα) (περ. 1158 – 19 Μαρτίου 1205/1206, Βλαντίμιρ) ήταν μεγάλη πριγκίπισσα, η πρώτη σύζυγος του μεγάλου πρίγκιπα του Βλαντίμιρ, Βσέβολοντ του Μεγάλου Φωλιάσματος. Ήταν η γιαγιά του Αλέξανδρου Νιέφσκι και ιδρύτρια της Ιεράς Μονής Κναγκίνιν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Βλαντίμιρ. Αγιοποιήθηκε ως η οσία Μαρία του Βλαντίμιρ (Γιασύνια) και συμπεριλήφθηκε στη Σύναξη των Αγίων του Βλαντίμιρ και των Αγίων των Αλανών. Από τον γάμο της με τον Βσέβολοντ προήλθαν πάνω από εκατό επιφανείς ρωσικές οικογένειες που καθόρισαν τη μετέπειτα πορεία της ρωσικής ιστορίας. Ο ακριβής χρόνος γέννησής της είναι άγνωστος. Σύμφωνα με τα χρονικά,...