ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Η μνήμη του αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον» έκδοση «Αποστολικής Διακονίας» 1956 μ.Χ., χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη του αυτή τη μέρα. Ίσως είναι ο ίδιος με τον Άγιο Σωκράτη, που εορτάζεται μαζί με την αγία Θεοδότη την ίδια ημέρα.

Ο Όσιος Ιλαρίων ασκήτεψε στη μονή Ποκρόφσκοε Οζέρκσκοε της Ρωσίας και ήταν μαθητής του Οσίου Ευφρόσυνου του Θαυματουργού (βλέπε 15 Μαΐου). Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1476 μ.Χ. Η μνήμη του Οσίου Ιλαρίωνα επαναλαμβάνεται στις 28 Μαρτίου.

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Ιρλανδού Αγίου Φινάν (Finan).

Άγνωστος στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου. Η μνήμη του φέρεται στον Συναξαριστή του Delehaye, χωρίς βιογραφικά στοιχεία, παρά μόνο με την εξής φράση: «Μνήμη τοῦ ὁσίου Ἰακώβου τοῦ γενομένου οἰκονόμου τῆς Μονῆς τοῦ σωτῆρος Χριστοῦ τοῦ Βαθέος Ρύακος, ὃς ὤρμητο ἐκ τῆς δευτέρας τῶν Καππαδόκων ἐπαρχίας».

 Η μνήμη του Αγίου Πλαντίνου αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο σελ. 115, συνοδευμένη με αυτή της Αγίας Ειρήνης και Αγίας Μαρίνας της Ραϊθού. Στην ακολουθία του Οσίου Φιλοθέου του Αγιορείτη (βλέπε ίδια ημέρα) που συνέγραψε ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης (Ἔγκρισις Ἱ. Συνόδου: 4188/79. Ἐκδόσεις Παρουσία, Ἱ. Μ. Φιλίππων, Νεαπόλεως & Θάσου, χ.χ.) αναφέρει για την Αγία Μαρίνα: «Αὓτη ἡ Μαρίνα ἡ πάνσεμνος παρθένος, σήμερον πρὸς τὴν ἄνω εἰσάγεται ζωήν· τῶν δαιμόνων τὰς ὁρμὰς καταβαλοῦσα, καὶ πόνους διὰ τὸν Χριστὸν ὑπομείνασα, τὸν σκολιὸν δράκοντα τελείως ἀπώλεσε, τὴν λαμπάδα ἄσβεστον τηρήσασα· ἔνθα νῦν μετ’ Ἁγίων Ἀγγέλων εὐφραίνεται, ἡ δὲ λάρνακα ἔχει τὴν τιμίαν αὐτῆς σορὸν τῶν λειψάνων· ἣν ἐν τῷ μετοχίῳ ἔνθα νῦν κατοικοῦσιν οἱ Πατέρες οἱ Σιναΐται, εἰς τὴν Μονὴν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, σιμὰ τῆς θαλάσσης· ἔνθα καὶ φιλόχρηστοι κοσμικοὶ κατοικούσιν».

 Ἔζησεν Ἄζης κἄν τέθνηκεν εἰς φλόγα, Ζωὴν ἀληθή μη γινώσκουσαν τέλος. Ο Άγιος Άζης μαρτύρησε δια πυρός.

 Bαρούχ ὁ θείος ἐκλιπών σκήνους βάρος, ἐκεῖ κατεσκήνωσεν εἰς τόπον χλόης. Ο Όσιος Βαρούχ απεβίωσε ειρηνικά.

 Αἷμα τραχήλου τοῖς πρὶν ὄμβροις δακρύων, Κιρνῶν, συνιστᾷς εὔκρατον κρᾶσιν Μάκαρ. Ο Άγιος Ευκράτης (ή Εύκρατος) μαρτύρησε δια ξίφους. (Ίσως να πρόκειται για τον Άγιο Σωκράτη που εορτάζει την ίδια ημέρα και κατά την αντιγραφή, από λάθος, να έγινε Εύκρατης)..

 Tρίβους θαλασσῶν ψαλμικῶς Ζαχαρία, Διεκπορευθείς Oὐρανοῦ φθάνεις τρίβους. Ο Άγιος Ζαχαρίας μαρτύρησε δια πνιγμού μέσα στη θάλασσα. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο Άγιος Ζαχαρίας που εορτάζει σήμερα δεν είναι ο ίδιος με αυτόν της 22ας Οκτωβρίου, διότι αφ' ενός έχουν διαφορετικό δίστιχο και αφ' ετέρου ο ένας επιγράφεται σαν Οσιομάρτυρας και ο άλλος σαν μάρτυρας

 Τρεῖς ὁ Στέφανος σὺ στεφανίτας ἔχεις, Τοὺς σοὶ συναθλήσαντας ἐξ ἑνὸς ξίφους. Στους Συναξαριστές ονομάζονται νεοφανείς Άγιοι και μαρτύρησαν επί Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου. Απ' αυτούς ο Ανδρέας ήταν μοναχός από την Κρήτη και αφού έλεγξε τον Κοπρώνυμο αποκεφαλίστηκε και τάφηκε «ἐν τὴ Κρίσει» (βλέπε 17 Οκτωβρίου). Οι δε υπόλοιποι τρεις, μάλλον μοναχοί και αυτοί, αφού υπερασπίστηκαν με σθένος τους ορθόδοξους Ιερούς κανόνες, αποκεφαλίστηκαν από τον Κοπρώνυμο.

 Εἰς ἁλμυρὸν θανόντες ἄνδρες τρεῖς ὕδωρ, Γλυκὺν τρυφῆς πίνουσι χειμάρρουν ἄνω. Οι Άγιοι Γάιος, Δάσιος και Ζωτικός βρίσκονταν στη Νικομήδεια και από θείο ζήλο εμπνεόμενοι, πήγαν και γκρέμισαν τα είδωλα των Ελλήνων μέσα στους ναούς. Έπειτα φανερώθηκαν μόνοι τους και υπέστησαν φοβερά βασανιστήρια. Τους κρέμασαν επάνω σε ξύλα και έτριψαν τις σάρκες τους με πανιά υφασμένα από τρίχες κατσίκας. Έπειτα, αφού έδεσαν πέτρες στο λαιμό τους, τους έριξαν στη θάλασσα και έτσι όλοι έλαβαν μαρτυρικό τέλος.

Η Αγία Ουρσούλη ή Αγία Ούρσουλα είναι Αγία της Δυτικής Εκκλησίας. Ήταν πριγκίπισσα κόρη του Βασιλιά της Βρετάνης Δεονάτου. Εχριστιανίσθηκε στη Γαλατία και στις Χώρες του Ρήνου. Θανατώθηκε από τους Ούνους το 453. Η μνήμη της εορτάζεται, από τη Δυτική Εκκλησία στις 21 Οκτωβρίου. Υπό τη προστασία της Αγίας Ουρσούλης δημιουργήθηκε τον 6ο αιώνα το γνωστό γυναικείο μοναχικό Τάγμα Ουρσουλινών (καλογριών). Προς τιμή της Αγίας και παρθένου Ούρσουλας ο Χριστόφορος Κολόμβος ονομάτησε τις νήσους που ανακάλυψε στο δεύτερο ταξίδι του το 1493, τις γνωστές Νήσοι Παρθένου ή Νήσοι Παρθένων (Virgin islands) στη Καραϊβική. Η Αγία Ούρσουλα ήταν πριγκίπισσα και υπήρξε θυγατέρα του βασιλέα Δονάτου της Δουμνονίας της νοτιοδυτικής Αγγλίας και είχε καταγωγή Ρωμαιοβρετανική. Το όνομα Ούρσουλα προέρχεται από το λατινικό ursus που σημαίνει άρκτος. Επομένως το όνομα Ursula σημαίνει μικρή άρκτος (μικρή αρκούδα). Και οι δύο γονείς της ήταν ευσεβείς χριστιανοί και καλόγνωμοι και μεγάλωσαν την νεαρή Ούρσουλα με τίμιες ...

  Ο Όσιος Ιλαρίων της Λαύρας των Σπηλαίων ήταν μαθητής του Οσίου Θεοδοσίου (Τιμάται 3 Μαΐου). Προσευχόταν ημέρα και νύχτα με δάκρυα στα μάτια. Οι συνασκητές του τον ήξεραν ως χρονικογράφο, ο οποίος έγραψε την βιογραφία το

Δυστυχώς και για τους αγίους Βαρνάβα και Ιλαρίων πολύ λίγα γνωρίζουμε. Ο Λεόντιος Μαχαιράς στο χρονικό του, καθώς κι ο Κυπριανός στην ιστορία του κατατάσσουν τους αγίους μεταξύ των 300 λεγομένων Αλαμανών, που πήγαν στην Κύπρο μετά τη Β' Σταυροφορία κι ασκήτεψαν σε διάφορα μέρη. Με τη γνώμη όμως αυτή, που όσο κι αν φαίνεται πιθανή, συγκρούεται η πληροφορία, που μας δίνεται τόσο από την παράδοση, όσο κι από το συναξάρι των αγίων. Σ' αυτό αναφέρεται ρητά, πως οι όσιοι καταγόντουσαν από την Καππαδοκία κι έζησαν μάλιστα στα χρόνια της βασιλείας του Θεοδοσίου του Μικρού (408 - 456 μ.Χ.). Κι οι δύο οι άγιοι ήσαν από ευγενικές οικογένειες κι υπηρετούσαν στον στρατό του βασιλιά, στον οποίο μάλιστα και διακρινόντουσαν για το παράστημα τους, την ανδρεία τους και την όλη γενικά ζωή τους. Παρά το λαμπρό μέλλον που τους ανοιγόταν στην υπηρεσία τους αυτή, η αγάπη του Χριστού τους έκαμε νωρίς ν' αφήσουν τον στρατό και τη δόξα που τους χαμογελούσε και ν' αφιερωθούν στο Χριστό. Πήγαν, λο...

Η Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Οσίου Ιλαρίωνα Επισκόπου Μεγληνίας από την Μεγληνία στο Τύρνοβο της Βουλγαρίας έγινε το 1206 μ.Χ. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για το γεγονός. Περιληπτικά αναφέρουμε ότι ο Άγιος Ιλαρίων γεννήθηκε γύρω στα 1080 - 1090 μ.Χ. από ευσεβείς Έλληνες γονείς μετά από αδιάκοπες προσευχές της στείρας μητέρας του πρός την Υπεραγία Θεοτόκο. Κάποια νύχτα της φανερώθηκε στον ύπνο της, η Παναγία και της υποσχέθηκε ότι θα γεννήσει γιό, που θά μεταστρέψει πολλούς από την πλάνη στο φώς της θεογνωσίας. Όταν συμπλήρωσε τα δεκαοχτώ του χρόνια, ο Ιλαρίων μετέβη σε κάποιο μοναστήρι της περιοχής του και εκάρη μοναχός. Ζούσε με μεγάλη άσκηση, ώστε να μιλούν γι' αυτόν όλοι οι αδελφοί της Μονής. Αργότερα του ανέθεσαν και την γερόντια του Μοναστηριού και ενώ ακόμη ήταν ηγούμενος ο όσιος έκανε πολλά θαύματα και η φήμη του διαδόθηκε παντού. Όπως εμφανίστηκε η Θεοτόκος στη μητέρα του και της ανήγγειλε τη γέννησή του, έτσι εμφανίσθηκε και στον αρχιεπίσκοπο αχρίδας Ευστάθιο, προτ...

Μέγας μὲν Ἀντώνιος ἀρχὴ Πατέρων. Θεῖος δἐ Χριστόδουλος, ἕνθεον τἐλος. Χριστόδουλον δεκάτεραν καθ ᾿ ἔκτην,εἰς Ὀλύμπῳ. Ο Όσιος Χριστόδουλος γεννήθηκε σε μία κωμόπολη κοντά στη Νίκαια της Βιθυνίας γύρω στο 1020 μ.Χ. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ιωάννης. Από πολύ νέος επιθύμησε να εγκαταλείψει τον κόσμο και ν΄ αφοσιωθεί στην μοναχική ζωή. Ξεκίνησε από κάποια Μονή στον Όλυμπο της Βιθυνίας, όπου μετά από λίγο καιρό εκάρη Μοναχός. Από εκεί θα ματαβεί στους Αγίους Τόπους και για μικρό διάστημα θα μονάσει σε κάποιο ερημικό μέρος εκεί. Οι επιδρομές όμως των Σαρακηνών αναγκάζουν τους Μοναχούς να εγκαταλείψουν εκείνα τα μέρη και έτσι επανέρχεται στην Μικρά Ασία και εγκαθίσταται στο Όρος Λάτρος της Μυσίας. Εκεί διέπρεψε σ΄ όλες τις αρετές και οι Μοναχοί των εξέλεξαν πρώτον επιστάτη με το αξίωμα του Αρχιμανδρίτη, γεγονός που του έδωσε και το προσωνύμιο του Λατρηνού. Οι επιδρομές όμως των Μουσουλμάνων τον αναγκάζουν σε φυγή και από το Λάτρος. Αναζητώντας τόπο ασκήσεως ο Όσιος φτάνει στη Στρόβιλο, μια θα...

 Nόμους φυλάττων νηστίμου καιρού πόθω, Ζωήν έθυσας ω Iωάννη μάκαρ. Ο Άγιος Ιωάννης ο Μονεμβασιώτης είναι νεομάρτυρας της Ορθοδοξίας. Τιμάται στις 21 Οκτωβρίου. Γεννήθηκε το 1755 στο χωριό Γεράκι της Μονεμβασιάς στην Πελοπόννησο. Ο πατέρας του ήταν ιερέας με καταγωγή από το Γεράκι και η μητέρα καταγόταν από τις Γούβες Λακωνίας. Υπάρχει και η άποψη που θέλει τον Άγιο να έχει γεννηθεί στο χωριό της μητέρας του στα 1758. Από μικρό παιδί ήταν πολύ κοντά στην εκκλησία. Το 1770 κατά την επέλαση των Τουρκαλβανών στον Μωριά με σκοπό την κατάπνιξη της Επανάστασης των Ορλωφικών, στρατιωτικές ορδές υπό τον Χατζή Οσμάν έφτασαν στην Λακωνία. Ο πατέρας του γνώρισε βίαιο θάνατο αφού τον έσφαξαν, ενώ ο δεκαπεντάχρονος τότε Ιωάννης μαζί με την μητέρα του στάλθηκαν στην Λάρισα, όπου εκεί πουλήθηκαν σε κάποιον Τούρκο κτηματία. Αυτός ο Τούρκος ήταν άκληρος και θέλησε να υιοθετήσει τον Ιωάννη ως ένα έξυπνο και περιεχόμενο παιδί, αφού όμως πρώτα τον εξισλαμίσει, αλλά αυτός αρνήθηκε επανειλημμένως παρά τι...

Eις την Θεοδότην. Τὴν Θεοδότην, ἐκ ξίφους τετμημένην, Θεῷ δοτὴν ἔγνωμεν ἁγνὴν θυσίαν. Eις τον Σωκράτην. Ὁ Σωκράτης ἔσπευδεν ὀφθῆναι, Λόγε, Τετμημένος σοι Σωκράτης στεφοκράτης. Η Αγία Θεοδότη και ο Άγιος Σωκράτης ο Πρεσβύτερος έζησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν βασιλιάς ήταν ο Αλέξανδρος ο Σεβήρος, και μαρτύρησαν στην Άγκυρα. Η Θεοδότη, από ευγενική οικογένεια, ήταν θαρραλέα στην πίστη και όπου και αν βρισκόταν μιλούσε για το Ευαγγέλιο και προσπαθούσε να αυξάνει τον αριθμό των αφοσιωμένων στη λατρεία του Χριστού. Ο πρεσβύτερος Σωκράτης, ήταν ιερέας από εκείνους, που δεν λειτουργούν μόνο, αλλά και φωτίζουν και οικοδομούν, στην ανάγκη μάλιστα είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για την πίστη και το ποίμνιο τους. Στην εργασία του αυτή ο Σωκράτης, είχε πολύτιμο βοηθό την ευσεβή Θεοδότη που με τη διδασκαλία της, προπαρασκεύαζε ειδωλολάτρισσες γυναίκες στη γνώση των αληθειών της πίστης, και στην αποδοχή του αγίου βαπτίσματος. Έτσι λοιπόν, καταγγέλθηκαν και οι δύο για τις ενέργειες τους αυτές, συνελήφθησα...

Ζήσας ο Φιλόθεος ως Θεώ φίλον, Ζωήν άληκτον εύρε συν Θεού φίλοις. Ο Όσιος Φιλόθεος γεννήθηκε το 1526 μ.Χ. στη Χρυσούπολη της Μακεδονίας (κοντά στην Καβάλα). Οι γονείς του ήταν από κάποια επαρχία Ασιανών της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα από την πόλη Ελατεία. Για το φόβο των Αγαρηνών ήλθαν στην Χρυσούπολη, όπου πέθανε ο πατέρας αφού γέννησε δύο παιδιά. Τα παιδιά αυτά τα άρπαξαν οι Τούρκοι και ο πόνος της μάνας τους Ευδοκίας ήταν μεγάλος και για να τον ελαφρύνει, κλείστηκε σε γυναικείο μοναστήρι. Κάποτε όμως, σε μια πανήγυρη ενός ανδρικού μοναστηριού συνάντησε τα δύο παιδιά της και με μεγάλη συγκίνηση άκουσε την ιστορία της σωτηρίας των παιδιών της, από τα χείλη του ηγουμένου. Ο Θεόφιλος έτσι ήταν το πρώτο του όνομα, έδειξε μεγάλη προθυμία στο μοναστήρι αυτό και εκάρη μοναχός με το όνομα Φιλόθεος. Κατόπιν, το 1551 μ.Χ. και σε ηλικία 25 ετών, πήγε στο Άγιο Όρος και συγκεκριμένα στο κοινόβιο της Ιεράς Μονής Διονυσίου, όπου οι ασκητικοί του αγώνες έγιναν παράδειγμα σε πολλούς αδελφούς. Αργό...