ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 21 Μαΐου Κωνσταντίνου και Ελένης, οι κάτοικοι της Αγ. Ελένης γιορτάζουν τα Αναστενάρια και είναι ίσως το πιο αμφιλεγόμενο έθιμο της χώρας, αλλά και από τα πιο παλιά. Με ρίζες από το χωριό Κωστή της Ανατολικής Ρωμυλίας, το “έφεραν” οι Έλληνες με την ανταλλαγή πληθυσμών το 1922. Το έθιμο σύμφωνα με τις έρευνες που έγιναν έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα αν και οι αναστενάρηδες εμφανίζονται με χριστιανικές εικόνες στα χέρια τους. Οι αναστενάρηδες μαζεύονται στο 'κονάκι' ένα δωμάτιο όπου προσεύχονται και αυτοσυγκεντρώνονται.  Κάθε νέος αναστενάρης πρέπει πρώτα να μυηθεί και μετά να πάρει μέρος στην γιορτή. Δεν υπάρχει σαφής περιορισμός όσον αφορά το φύλο, την ηλικία ή την θρησκεία του αναστενάρη. Μετά την μύηση μπορεί να πάρει μέρος στο πάτημα των κάρβουνων όπως και οι υπόλοιποι, πράγμα που δεν μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που αναπτύσσονται στα κάρβουνα. Σε ένα συγκεκριμένο χώρο, ανάβουν φωτιά σε μεγάλη έκταση και όταν κοπάσει η φωτιά, στα ανα...

Η παλιότερη γνωστή έγγραφη αναφορά στους καλικάντζαρους προέρχεται από το έργο του Λεόντιου Μαχαιρά, που γράφτηκε τον 14ο αιώνα. Στο έργο του «Χρονικόν», το οποίο είναι ιστορική αναφορά των γεγονότων της εποχής του, αναφέρονται για πρώτη φορά οι καλικάντζαροι ως πλάσματα που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, περιγράφοντας τις καταστροφικές και ανατρεπτικές τους δράσεις σε ανθρώπινα σπίτια. Αυτή η αναφορά θεωρείται η πρώτη καταγεγραμμένη εμφάνιση της έννοιας των καλικάντζαρων στον ελληνικό γραπτό λόγο και δείχνει τη σύνδεση των καλικάντζαρων με την εορταστική περίοδο του Δωδεκαήμερου.ισμική επιρροή που Οι καλικάντζαροι είναι πλάσματα της ελληνικής λαϊκής παράδοσης, που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια των Δωδεκαήμερων γιορτών, δηλαδή από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα (6 Ιανουαρίου). Σύμφωνα με την παράδοση, είναι σκανδαλιάρικα, μικρόσωμα και άσχημα πλάσματα που ζουν κάτω από τη γη και περνούν τον χρόνο τους πριονίζοντας το «Δέντρο της Γης», το οποίο στηρίζει τον κόσμο. Κατά ...

ΧΘΕΣΗΜΕΡΑΥΡΙΟ  -  Τελευταίες αναρτήσεις Η κατά την παράδοση θέση της σκηνής στο Παρεκκλήσιο του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ. Πολλές φορές σήμερα λέμε αυτή/αυτός είναι "Μη μου άπτου" και δηλώνει άτομο πάρα πολύ ευαίσθητο είτε σωματικά είτε ψυχικά και συνήθως άτομο που προσβάλλεται εύκολα. Το Μη μου άπτου  το συναντάμε στην ελληνιστική κοινή μή μου ἅπτου < αρχαία ελληνική ἅπτομαι.  Το Μη μου άπτου λατ. (Noli me tangere= μη με εγγίζεις) είναι χριστιανική έκφραση από την Καινή Διαθήκη που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (20.17).  «Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς: μή μου ἅπτου, οὔπω γὰρ ἀναβέβηκα πρὸς τὸν πατέρα μου.» Πίνακας του Αντόνιο ντα Κορρέτζιο (Antonio Allegri da Corregio) περ. 1534, Μουσείο ντελ Πράδο Η βιβλική σκηνή της αναγνώρισης του Ιησού από την Μαρία Μαγδαληνή μετά την Ανάστασή Του έγινε αντικείμενο μιας μακράς, εκτεταμένης και συνεχούς εικονογραφικής παράδοσης στη χριστιανική τέχνη, ανατολική και δυτική, από την εποχή του Φρα Αντζέλικο (1395-1455) ...

Το έθιμο της Ρούσας τιμάτε εδώ και πολλά χρόνια στο Σιδηρόκαστρο. Ενδεχομένας κάποιοι να μην τυχαίνει να το γνωρίζουν. Αντί να σας το αναλύσουμε εμείς, καλύτερα να διαβάσετε παρακάτω την ομιλία της κ. Ευδοκία Καλαφατοπούλου-Φουρτούνα του «Συνδέσμου Ευελπίδων Μελενίκου και Αδελφότητας Γυναικών η Αρμονία», στον εορτασμό της Μεσοπεντηκοστής στον Ι. Ν. της Αγίας Ζώνης Σιδηροκάστρου το 2015. Η Μεσοπεντηκοστή για τους Μελενικιώτες είναι διπλή γιορτή. Η Δεσποτική γιορτή της Μεσοπεντηκοστής, που στο Μελένικο τη λέγαμε η γιορτή της Ρούσας  και  η επέτειος της ιδρύσεως της γυναικείας Αδελφότητας η «ΑΡΜΟΝΙΑ». Σήμερα  συμπληρώνονται 109 χρόνια από την ίδρυσή της. Προανέφερα ότι τη γιορτή της Μεσοπεντηκοστής στο Μελένικο λεγότανε γιορτή της Ρούσας. Γιατί; Ποιά ήταν αυτή η Ρούσα; Όπως γνωρίζουμε  οι Μελενικιώτες στη τοπική διάλεκτό τους χρησιμοποιούσαν βυζαντινές λέξεις. Ρούσο σημαίνει κόκκινο, φλογώδες και το θηλυκό Ρούσα σημαίνει κόκκινη. Τον Απρίλιο και Μάιο η ηλιοφάνεια διαρκε...

ΧΘΕΣΗΜΕΡΑΥΡΙΟ  -  Τελευταίες αναρτήσεις Είναι μια από τις πιο σημαντικές ημέρες του χρόνου για το Ελληνικό Έθνος: 25η Μαρτίου! Είναι η Εθνική Γιορτή στην οποία τιμάται η Ελληνική Επανάσταση και η αφετηρία της ανασύστασης του Νέου Ελληνικού Κράτους. Γιατί όμως 25η Μαρτίου και όχι 23 του ίδιου μήνα ή κάποια άλλη ημερομηνία; Η επέτειος του να γιορτάζουμε τον ξεσηκωμό του 1821 στις 25 Μαρτίου καθιερώθηκε στις 15 Μαρτίου του 1838 από τον βασιλιά Όθωνα. Σκοπός ήταν να συνδεθεί η γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου με την Επανάσταση. Ήταν επίσης επιθυμία (όπως λέγεται) του Αλέξανδρου Υψηλάντη και της Φιλικής Εταιρείας να γίνει κάτι τέτοιο, ώστε «να τονωθεί το φρόνημα των υπόδουλων Ελλήνων». Φωτογραφία της λεωφόρου “Μεραρχίας Σερρών”, των Πέννα – Δαϊρετζόπουλου, λίγο πριν την έναρξη της παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1937.  Φωτογραφία  Αρχείο Βασίλη  Τζανακάρη Ο φαναριώτης ποιητής Παναγιώτης Σούτσος πρότεινε το 1834 την καθιέρωση εορτασμού της Ελληνικής Επανάστασης την 25η ...

Χαιρετισμοί της Υπεραγίας Θεοτόκου Καθώς βαδίζουμε προς το Πάσχα, έχουμε μπροστά μας αρκετές γιορτές της Χριστιανοσύνης. Ανάμεσα σε αυτές και οι Χαιρετισμοί, οι οποίοι είναι προάγγελος της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα. Για να οδηγηθούμε στους Α’ Χαιρετισμούς έχουμε πρώτα το άνοιγμα του Τριωδίου, την Τσικνοπέμπτη και την Καθαρά Δευτέρα. Έχουμε 4 Χαιρετισμούς και στη συνέχεια τον Ακάθιστο Ύμνο. Οι Χαιρετισμοί είναι κατανυκτικοί και μας εισάγουν στις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας, όπου θα ακούσουμε τα πάθη του Κυρίου μας. Οι Χαιρετισμοί εμπερικλείουν σε ποιητική μορφή, με πανέμορφα λόγια, όλες οι βασικές διδασκαλίες της Ορθοδοξίας για το Χριστό, την ενανθρώπισή του, το ρόλο της Παναγίας για τη σωτηρία του ανθρώπου, την αγνότητα και την αγιότητά Της κ.λ.π., αλλά και για τον αγώνα του ανθρώπου για ένωση με το Θεό και τη βοήθεια που ζητάει από το Χριστό και την Παναγία γι” αυτό τον αγώνα. Ποιητής των Χαιρετισμών είναι μάλλον ο άγιος Ρωμανός ο Μελωδός, ένας από τους μεγαλύτερους ελληνό...