Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ιστορικά

Ιστορικά : Η έγκριση της Δομής στο Κλειδί και η απόλυτη διαφωνία μας το 2020

Εικόνα
Η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου Σιντικής αποφάσισε, να δώσει την έγκριση να γίνει τελικά το κλειστό κέντρο μεταναστών στο “Κλειδι”, το Σάββατο, 7 Μαρτίου 2020 Οι επικεφαλείς των δημοτικών παρατάξεων εκτός της Λαϊκής Συσπείρωσης εξέδωσαν κοινό δελτίο τύπου αναφέροντας τα παρακάτω: “Εθνικοί λόγοι υπαγορεύουν αυτή τη στιγμή να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων που απαιτεί η πατρίδα. Για αυτούς τους λόγους με δημοτική ομοψυχία όλες οι δημοτικές παρατάξεις του δήμου Σιντικής, πλην της Λαϊκής συσπείρωσης η οποία είναι κατά της λειτουργίας δομών σε όλη την Ελλάδα, αποφάσισαν ομόφωνα να επιτρέψουν τη δημιουργία κλειστής δομής περιορισμένου χρόνου για τη διαχείριση μέχρι απέλασε ως των παράνομων μεταναστών στην περιοχή Κλειδί αποτρέποντας κάθε πρόκληση διχασμού των κατοίκων του δήμου. Την κοινή δήλωση υπέγραψαν οι τότε : Δήμαρχος Σιντικής Φώτης Δομουχτσίδης και οι  τότε επικεφαλής της αντιπολίτευσης, Ζήσης Λουγγος, Όλγα Φυταγκουρίδου, Ιωσήφ Παναγιωτίδης Μετά την ανακοίνωση των επ...

Καθελκύεται το υποβρύχιο Παπανικολής Ι., 3 Νοεμβρίου 1927

Εικόνα
Το υποβρύχιο που φέρει το όνομα Παπανικολής Ι (κωδικός Υ-2) γεννήθηκε ως προϊόν της μεταπολεμικής ελληνικής προσπάθειας να ξαναστήσει τον στόλο της χώρας μέσα στη δίνη των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Ναυπηγήθηκε στη Γαλλία, στα ναυπηγεία Ateliers et Chantiers de la Loire στη Νάντη, και καθέλκυσε στις 21 Δεκεμβρίου 1927 — ημέρα κατά την οποία υψώθηκε η ελληνική σημαία στη Τουλόν — σηματοδοτώντας την είσοδό του σε υπηρεσία και την αρχή μιας ζωής που θα το μετέτρεπε σε θρύλο του Πολεμικού Ναυτικού.  Το όνομα που του δόθηκε δεν είναι απλά φόρος τιμής αλλά σύνδεση δύο εποχών: ο Δημήτριος Παπανικολής, ο Ναυτικός του 1821 που χρησιμοποίησε πυρπολικά στην Επανάσταση, λειτουργεί ως ιστορικός καθρέφτης όπου το σύγχρονο — εκείνο το σιδερένιο και μηχανοκίνητο υποβρύχιο — αντλεί τη νοηματοδότηση της πράξης του. Η επιλογή του ονόματος είναι συνειδητή: θέλει να κάνει παρούσα την ιδέα της ναυτικής αντίστασης, την περσόνα του εθνικού ήρωα και την παράδοση της αυτοθυσίας μέσα στη νέα τεχνολογικ...

Το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν της 28ης Οκτωβρίου 1940

Εικόνα
«Εδώ ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών…», τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, η χαρακτηριστική φωνή του εκφωνητή Κώστα Σταυρόπουλου θα μεταδώσει μια ιστορική είδηση. «Η Ελλάς, από της 6:00 πρωινής της σήμερον, εβρίσκεται εις εμπόλεμον κατάστασην προς την Ιταλίαν. Μεταδίδομεν το πρώτον ανακοινωθέν του ελληνικού γενικού στρατηγείου. Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από τις 5:30 πρωινής της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους».

Στο χωριό Κιούπ-κιόϊ φονεύθηκε από Έλληνες ένας Οθωμανός, 18 Δεκεμβρίου 1907

Εικόνα
  Στις 18 Δεκεμβρίου 1907, σύμφωνα με έκθεση του Σακτούρη, στο χωριό Κιούπ-κιόϊ (Πρώτη), στην περιοχή του καζά Ζίχνης, φονεύθηκε από Έλληνες ένας Οθωμανός.

Το Καζάνι και η ιστορία του

Εικόνα
ΧΘΕΣΗΜΕΡΑΥΡΙΟ  -  Τελευταίες αναρτήσεις Το Καζάνι στη Ζωή της Παράδοσης  Καζάνι < (άμεσο δάνειο) τουρκική kazan + -ι < οθωμανικά τουρκικά < παλαιά τουρκικά kazgan καζάνι ουδέτερο μεταλλικό δοχείο μεγάλου μεγέθους για μαγείρεμα ή άλλες χρήσεις (μεγάλη κατσαρόλα, μαρμίτα, χύτρα) μεταλλικό δοχείο μεγάλου μεγέθους για αποθήκευση υγρών ατμολέβητας λέβητας απόσταξης (τσίπουρου κ.λπ.) Στην παραδοσιακή ζωή των χωριών, το καζάνι είχε εξέχουσα θέση ως εργαλείο για πολλές χρήσεις, κυρίως για το μαγείρεμα μεγάλων ποσοτήτων φαγητού αλλά και για άλλες καθημερινές ανάγκες. Ήταν ένα μεγάλο, μεταλλικό δοχείο, συνήθως φτιαγμένο από χαλκό ή σίδερο, που μπορούσε να αντέξει υψηλές θερμοκρασίες και να χρησιμοποιηθεί πάνω από φωτιά. Μαγείρεμα για πολλούς Το καζάνι χρησιμοποιούνταν κυρίως σε κοινωνικές εκδηλώσεις, γιορτές και πανηγύρια, όπου μαζεύονταν πολλοί άνθρωποι. Εκεί, οι νοικοκυρές έφτιαχναν παραδοσιακά φαγητά όπως φασολάδα, τραχανά, ακόμα και κρέας ή στιφάδο. Η μεγάλη χωρητικότη...

Αποστασία του 1965

Εικόνα
Με τον όρο Αποστασία ή Ιουλιανά αναφέρεται στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας η περίοδος πολιτικής αστάθειας που ακολούθησε την αποπομπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965 από τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο έως την ορκωμοσία της μεταβατικής Κυβέρνησης Ιωάννη Παρασκευόπουλου στις 22 Δεκεμβρίου 1966 μετά από συμφωνία του Γεωργίου Παπανδρέου και του Παναγιώτη Κανελλόπουλου ως ηγετών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της τότε Βουλής. Ενδιαμέσως σχηματίστηκαν τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις που στηρίχθηκαν από την αξιωματική αντιπολίτευση (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις) και από αυξανόμενο αριθμό βουλευτών της Ενώσεως Κέντρου, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν αποστάτες. Οι τελευταίοι κατηγορήθηκαν μάλιστα ότι πρόσφεραν τη στήριξή τους μετά από χρηματισμό και υποσχέσεις για ανάληψη κυβερνητικών αξιωμάτων. Η πολιτική κρίση προκάλεσε τη μεγαλύτερη κοινωνική έκρηξη που γνώρισε η μετεμφυλιακή Ελλάδα, με σχεδόν καθημερινές διαδηλώσεις κατά των κυβερνήσεων των αποστατών. Από αυτή την άποψη, τα Ι...

Μη μου άπτου

Εικόνα
ΧΘΕΣΗΜΕΡΑΥΡΙΟ  -  Τελευταίες αναρτήσεις Η κατά την παράδοση θέση της σκηνής στο Παρεκκλήσιο του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ. Πολλές φορές σήμερα λέμε αυτή/αυτός είναι "Μη μου άπτου" και δηλώνει άτομο πάρα πολύ ευαίσθητο είτε σωματικά είτε ψυχικά και συνήθως άτομο που προσβάλλεται εύκολα. Το Μη μου άπτου  το συναντάμε στην ελληνιστική κοινή μή μου ἅπτου < αρχαία ελληνική ἅπτομαι.  Το Μη μου άπτου λατ. (Noli me tangere= μη με εγγίζεις) είναι χριστιανική έκφραση από την Καινή Διαθήκη που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (20.17).  «Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς: μή μου ἅπτου, οὔπω γὰρ ἀναβέβηκα πρὸς τὸν πατέρα μου.» Πίνακας του Αντόνιο ντα Κορρέτζιο (Antonio Allegri da Corregio) περ. 1534, Μουσείο ντελ Πράδο Η βιβλική σκηνή της αναγνώρισης του Ιησού από την Μαρία Μαγδαληνή μετά την Ανάστασή Του έγινε αντικείμενο μιας μακράς, εκτεταμένης και συνεχούς εικονογραφικής παράδοσης στη χριστιανική τέχνη, ανατολική και δυτική, από την εποχή του Φρα Αντζέλικο (1395-1455) ...

Ο ηλεκτροφωτισμός των Σερρών : Τα πρώτα χρόνια

Εικόνα
Άποψη των Σερρών Το έτος 1889 φτάνει ο ηλεκτρισμός στην Ελλάδα. Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, η Γενική Εταιρεία Εργοληψιών κατασκευάζει στην οδό Αριστείδου, την πρώτη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Το πρώτο κτίριο που φωτίζεται είναι τα Ανάκτορα και σύντομα ο ηλεκτροφωτισμός επεκτείνεται στο σημερινό ιστορικό κέντρο της πόλης. Τον ίδιο χρόνο το ηλεκτρικό ρεύμα φθάνει και στη Θεσσαλονίκη. Δέκα χρόνια αργότερα κάνουν την εμφάνιση τους οι πολυεθνικές εταιρείες ηλεκτρισμού οπότε και η Αμερικάνικη εταιρεία Thomson-Houston με τη συμμετοχή της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ιδρύουν την «Ελληνική Ηλεκτρική Εταιρεία» που αναλαμβάνει την ηλεκτροδότηση μεγάλων πόλεων. Εφημερίδα Ριζοσπάστης, (Φύλλο: 7/3/1921, Σελίδα: 4) Είδη μέχρι την δεκαετία του 1910 υπήρχαν τους πολλές και μεγάλες εταιρείες που αναλαμβάναν να ηλεκτοφωτίσουν οικίες και Δήμους Τα Σέρρας και ο Νομός Σερρών δεν περιλαμάνοντε μιας και τότε η περιοχή μας άνοικε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.  Η ιστορία του ηλεκτροφωτισμού στα Σέρρας αναδ...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Google News <-----Google News

Νέα

Φωτογραφία της ημέρας

Σαν σήμερα



Εορτασμοί σήμερα


Αναρτήσεις...

  • Φόρτωση αναρτήσεων...

Φωτογραφίες

Βίντεο

Πρόσωπα

Συνταγές

ΓηΤονια

Χαμένες Πατρίδες

Ρετρό

Σιδή Ρόκ Άστρο

Ο χαζός του χωριού