ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Μάριος Ρουσιάδης γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1929 στη Θεσσαλονίκη. Το 1933, σε ηλικία τεσσάρων ετών, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στις Σέρρες, όπου και μεγάλωσε. ​ Το 1954, εργάστηκε ως συντάκτης στην εβδομαδιαία εφημερίδα των Σερρών «Νέα Ελλάς». Η εφημερίδα αυτή διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην τοπική ενημέρωση, καλύπτοντας πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα της εποχής. ​ Η συγγραφική του πορεία είναι εξίσου σημαντική. Ανάμεσα στα έργα του, εξέδωσε τα βιβλία διηγημάτων «Η πίκρα του ηλίου, το αίμα και η άβυσσος» και «Ο χθεσινός ουρανός». Εξέδωσε επίσης ποιητικές συλλογές, όπως «Το τραγούδι του Στρυμώνα» και «Τι θέλει η θύελλα στα παράθυρά μας». Το ιστορικό μυθιστόρημα «Το όραμα της λευτεριάς» ήταν ένα από τα σημαντικά του έργα, αναφέροντας τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τη χώρα. Ο Μάριος Ρουσιάδης απεβίωσε στη Θεσσαλονίκη στις 30 Μαρτίου 1980

Ο Χρήστος Χρηστίδης του Νικολάου γεννήθηκε στις Σέρρες το 1890. Το 1910 εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1914. Το 1916 επέστρεψε στις Σέρρες, όπου άσκησε το επάγγελμα του γιατρού μέχρι το 1955. Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας, υπηρέτησε ως ιατρός στο Δημοτικό Ορφανοτροφείο Θηλέων και Αρρένων και διετέλεσε διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Σερρών για 25 χρόνια. ​ Εκτός από την ιατρική του σταδιοδρομία, ο Χρηστίδης είχε ενεργό συμμετοχή στα κοινά. Υπηρέτησε ως πάρεδρος του Δήμου Σερρών, δημοτικός σύμβουλος και αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Για 15 χρόνια διετέλεσε πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Σερρών και ήταν μέλος του Γενικού Συμβουλίου του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου. Παράλληλα, για 30 χρόνια κατείχε τη θέση του προέδρου του μουσικού συλλόγου «Ορφέας», συμβάλλοντας σημαντικά στην πολιτιστική ζωή της πόλης. ​ Ο Χρήστος Χρηστίδης απεβίωσε στις 28 Μαρτίου 1968, αφήνοντ...

Ο Νικόλαος Κ. Κωνσταντόπουλος (1884 - 1975) ήταν Έλληνας πολιτικός και λογοτέχνης. Βιογραφία Ο Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε το 1884 στον Σκοπό της Ανατολικής Θράκης. Ολοκλήρωσε το γυμνάσιο στην Αδριανούπολη και στη συνέχεια μετέβη στην Αθήνα όπου σπούδασε φιλολογία και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1910. Στη συνέχεια εργάστηκε από το 1910 μέχρι το 1918 ως καθηγητής σε ελληνικά σχολεία της Θράκης, της Ρουμανίας και της Οδησσού. Μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου διετέλεσε εκπρόσωπος των Ελλήνων Θρακών της Νότιας Ρωσίας και το 1919 συμμετείχε ως βοηθητικό μέλος στην ελληνική αποστολή που συμμετείχε στη σύσκεψη ειρήνης του Παρισιού και στη συνθήκη των Σεβρών. Αργότερα συμμετείχε στην ελληνική αρμοστεία της Κωνσταντινούπολης και το 1920 διορίστηκε βοηθός υποδιοικητής της Ξάνθης την περίοδο που η περιοχή βρισκόταν υπό διασυμμαχικό έλεγχο. Το ίδιο έτος, μετά την παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Ελλάδα διορίστηκε ιδιαίτερος γραμματέας της ελληνικής α...

Η αρχή μιας ιστορικής οικογένειας Η οικογένεια Σπήρερ ξεκίνησε από τέσσερα αδέλφια: τον Charles Spierer (Σμύρνη 1883 - Γενεύη 1952), τον Hermann Spierer (Σμύρνη 1887 - Τεργέστη 1927), τον Leon Spierer (Σμύρνη 1889 - Γενεύη 1961) και τον Emile Spierer (Σμύρνη 1890 - Γενεύη 1956). Είχαν επίσης μία αδελφή, τη Μαργαρίτα Σπήρερ, η οποία παντρεύτηκε και μετανάστευσε στο Μεξικό. Η Μεγάλη Καταστροφή και η προσφορά των Σπήρερ Το 1922, κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι Έρμαν και Λεόν Σπήρερ, όντας γόνοι ελβετοεβραϊκής οικογένειας και σημαντικοί καπνέμποροι, προσέφεραν σωτηρία σε εκατοντάδες ανθρώπους στη Σμύρνη. Άνοιξαν τις καπναποθήκες τους, που φέρνοντας την ελβετική σημαία ήταν απροσπέλαστες στους Τούρκους, και προσέφεραν άσυλο, τροφή και προστασία. Με προσωπικά τους έξοδα ναύλωσαν πλοία και φυγάδευσαν πολλούς πρόσφυγες στην Ελλάδα, υποστηρίζοντάς τους στις νέες τους ζωές. Ο Λεόν Σπήρερ και οι αναμνήσεις της καταστροφής Ο Λεόν Σπήρερ, μέσω επιστολών του, περιέγραψε την απόλυτη καταστροφή τη...

Ο Κωνσταντίνος Μήτσου ή Μήτσος, Έλληνας εθνικιστής, ανώτατος αξιωματικός της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής με το βαθμό του Αντιστρατήγου ε.α., που διατέλεσε επικεφαλής της προσωπικής ασφαλείας του τότε διαδόχου και μετέπειτα Βασιλέως Παύλου της Ελλάδος, που κατηγορήθηκε άδικα και παραπέμφθηκε σε δίκη στην οποία αθωώθηκε για την υπόθεση του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη, ένα από τα σημαντικότερα στελέχη της οργανώσεως «Ελληνική Αμνηστία» που αγωνίστηκε για την αποφυλάκιση του Γεωργίου Παπαδόπουλου και των συγκρατουμένων του αξιωματικών-πρωταγωνιστών της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου, γεννήθηκε το 1909 στο χωριό Χαλκιόπουλο της επαρχίας Βάλτου στο νομό Αιτωλοακαρνανίας και σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στις 27 Ιουνίου 1985, στο 26ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Πολυγύρου Χαλκιδικής. Η κηδεία και η ταφή του έγιναν στη Θεσσαλονίκη. Ήταν παντρεμένος και από το γάμο του απέκτησε ένα γιο, το Βασίλη Μήτσου, αξιωματικό της Χωροφυλακής που απομακρύνθηκε από το Σώμα το καλοκαίρι του 1...

Γεννήθηκε στην Προύσα της Μικράς Ασίας το 1888 και πέθανε στην Αθήνα το 1959 όπου είχε μετακομίσει τα τελευταία χρόνια. Οι φόνοι του πατέρα του και του αδελφού του από τους Τούρκους τον ανάγκασαν το 1912 να έλθει στην Ελεύθερη Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στις Σέρρες. Υπηρέτησε στην Χωροφυλακή και όταν αποστρατεύτηκε άνοιξε ένα μικρό καφενείο. Το 1920 παντρεύτηκε με την σύζυγό του Βασιλική.Κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου συνελήφθει από τους Βουλγάρους και εστάλη ως όμηρος στην Βουλγαρία από όπου κατόπιν περιπετειών το 1920 επέστρεψε στα Σέρρας. Ανέλαβε την εκμετάλλευση του λειτουργούντος τότε καφενείου Κρόνιο και το 1925 αγόρασε από την υπηρεσία Ανταλλαξίμων με δόσεις την έκταση που ευρίσκετο το καφενείο Κρόνιο όπου εν συνεχεία με δύο άλλους συνέταιρους ανήγειρε την κινηματογραφική αίθουσα Το Κρόνιο η οποία υπάρχει και σήμερα. Εν συνεχεία δημιούργησε τον θερινό κινηματογράφο Έσπερος. Με την κήρυξη της Βουλγαρικής κατοχής το 1941 εγκατέλειψε τα Σέρρας και εγκαταστάθηκε στην ...

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Νικόλαος Δούμπας (Nikolaus Dumba,* 24 Ιουλίου 1830 στη Βιέννη; † 23 Μαρτίου 1900 στη Βουδαπέστη) ήταν Έλληνο-αυστριακός, βλαχικής καταγωγής, ευεργέτης και επιχειρηματίας. Κατά τη διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε αρκετές δωρεές με κυριότερη αυτή της ανέγερσης του Μεγάρου Μουσικής της Βιέννης. Βιογραφία Γεννήθηκε στη Βιέννη και ήταν γιος του Στέργιου Δούμπα (1794 - 1870), εμπόρου και ευεργέτη, και της Μαρίας Κούρτη. Ο παππούς του κατάγονταν από το Λινοτόπι του Γράμμου και πριν εγκατασταθεί στις Σέρρες είχε περάσει από το Μπλάτσι της Μακεδονίας, όπου γεννήθηκε ο πατέρας του Νικολάου. Η μητέρα του ήταν κόρη του έμπορου Μιχαήλ Κούρτη, από την Λάρισα, μοσχοπολίτικης καταγωγής. Η αδερφή της μητέρας του, Σοφία, είχε παντρευτεί τον Μετσοβίτη βαρώνο Τοσίτσα, κάτοικο Λιβόρνου. Επίσης είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Μιχαήλ Δούμπα, γεννημένο το 1828.  Σε νηπιακή ηλικία, αυτός και ο αδερφός του, Μιχαήλ (γενν. 1828)...

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Στέργιος Δούμπας γεννήθηκε στη Βλάστη (Μπλάτσι) της επαρχίας Εορδαίας της Μακεδονίας το 1794. Η βλαχόφωνη οικογένεια Δούμπα κατάγονταν από το Λινοτόπι του Γράμμου της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς. Μετά την καταστροφή του οικισμού από τους Τουρκαλβανούς βαζιβουζούκους η οικογένεια Δούμπα κατέφυγε στο Μπλάτσι και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στις Σέρρες.  Στέργιος Δούμπας, δωρητής Πανεπιστημίου Αθηνών και Εθνικός ευεργέτης  πηγή: Βλάχοι.net Η συμβολή των Βλάχων στην εθνική παλιγγενεσία των Ελλήνων Ο Στέργιος ήρθε για πρώτη φορά στη Βιέννη το 1815 σε ηλικία εικοσιενός ετών από τις Σέρρες ως έμπορος βαμβακιού. Αρχικά εργάστηκε στην εμπορική επιχείρηση του μετέπειτα πεθερού του Μιχαήλ Κούρτη. Το 1817 ίδρυσε στις Σέρρες μαζί με τα αδέρφια του Θεόδωρο και Νικόλαο τον εμπορικό οίκο "Αυτάδελφοι Μιχαήλ Δούμπα". Παντρεύτηκε τη Μαρία Μιχαήλ Κούρτη το γένος Τούφλη ή Παπαναούμ. Το μυστήριο του γάμου τελέστηκε στο...

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Γεννήθηκε μεταξύ του 1818-1820 στη Βλάστη Κοζάνης. Μικρό παιδί ήλθε στις Σέρρες με τον πατέρα του, Νικόλαο, όπου πραγματοποίησε τις προκαταρκτικές του σπουδές, τις οποίες αργότερα συνέχισε στη Βιέννη. Από το 1850 ασχολήθηκε με το εμπόριο πλησίον του θείου του, Αστερίου Δούμπα. Το 1853 παντρεύτηκε τη Νίνα Βράνια από την Καστοριά, με την οποία απέκτησαν τρία αγόρια: τον Αστέριο, τον Νικόλαο και τον Κωνσταντίνο. Υπέρ της ελληνικής κοινότητας των Σερρών προσέφερε σημαντικές δωρεές. Για το νοσοκομείο διέθεσε 80 λίρες, φάρμακα και κεφάλαιο 30.500 γροσίων, ώστε να εισπράττονται οι τόκοι για τη λειτουργία του. Για τα εκπαιδευτήρια προσέφερε ένα οίκημα της μητέρας του, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για την εγκατάσταση του πρώτου Παρθεναγωγείου, καθώς και 250 λίρες και 8.000 φιορίνια για την ανέγερση του Δούμπειου Νηπιαγωγείου. Επιπλέον, άφησε κληροδότημα 25.000 φράγκων υπέρ των σχολών της πόλης. Ήταν ένας εξαίρετος Έλληνας πατ...

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Ιωάννης Βλάχος, υιός του Αθανασίου και της Ελένης, γεννήθηκε στα Κάτω Πορρόϊα Σερρών το 1935. Ήταν ο πρώτος από τα τέσσερα αδέλφια. Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο της γενέτειράς του κατά την περίοδο του πολέμου. Το 1950 εισήχθη στο Γυμνάσιο Σιδηροκάστρου, από το οποίο αποφοίτησε το 1956. Οι πρώτες του σπουδές ήταν εξαιρετικές, καθώς ήταν από τους καλύτερους μαθητές του Γυμνασίου και πάντοτε λάμβανε μαθητικές διακρίσεις, τις οποίες όμως ποτέ η μετριοφροσύνη του δεν του επέτρεπε να αναφέρει στους δικούς του ή στους φίλους του. Παράλληλα φοίτησε στα κατηχητικά σχολεία της Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου, στα οποία δίδασκαν εκτός από τους μόνιμους εργαζόμενους του Ευαγγελίου και διάφοροι διαπρεπείς θεολόγοι που υπηρετούσαν εκείνη την περίοδο στο στρατό. Ο Ιωάννης Βλάχος, με ευγενική φύση και έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα, με πλούσιο οικογενειακό ιδεολογικό υπόβαθρο και ευσέβεια, και με την ενίσχυση της τότε πνευματικής κίνη...

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Γεωργιάδης Γεώργιος (Θεσ/νίκη 1909 - Αθήνα 1986):διακεκριμένος συνθέτης, πιανίστας, καθηγητής πιάνου και ποιητής. Γιος μεγαλέμπορου πιάνων, σπούδασε πιάνο, ανώτερα θεωρητικά, σύνθεση και ενορχήστρωση στο Ωδείο της Θεσ/νίκης (1924-34) με τους Τέο Κώφμαν (πιάνο) και Γ. Βακαλόπουλο (θεωρητικά). Πήρε διαδοχικά τα πτυχία:αρμονίας (1929), αντίστιξης (1931), ενορχήστρωσης (1932), φούγκας (1933) και πιάνου (1934). Το 1934 ανέλαβε δ/ντής της Χορωδίας Θεσ/νίκης και της Φοιτητικής Χορωδίας και Ορχ. του Παν/μίου Θεσ/νίκης. Στη συνέχεια υπηρέτησε στις Σέρρες ως καθηγητής μουσικής στο Γυμνάσιο και ως καθηγητής (πιάνο, ιστορία μουσικής, "εκ πρώτης όψεως"ανάγνωση:prima vista και χορωδία) στο Ωδείο Σερρών "Ορφεύς"(1935-37), προσφέροντας ανεκτίμητο παιδαγωγικό έργο. Συνέχισε σπουδές στο Παρίσι (1937-39), στην E'cole Normale de Musique (με τους διάσημους πιανίστες Αλφρέντ Κορτό και Υβ Νατ και με την εξίσου διάσημη δασκάλα σύνθ...

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Γεώργιος Σγουραμάνης βουλευτής των Σερρών το 1936 Ο Γεώργιος Σγουραμάνης κατάγεται από τα Δαρνακοχώρια του Νομού Σερρών και πιθανότατα από το Χρυσό. Ήταν παντρεμένος με την Αντιγόνη Θεοδοσίου από τα Τρίκαλα με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Βασίλη. Το 1929, συμμετείχε στην πενταμελή Συντακτική επιτροπή που εξέδιδε την εφημερίδα “Η ΠΡΟΟΔΟΣ [1] η οποία ήταν δημιούργημα του Λαϊκού κόμματος του Τσαλδάρη. Κατά το έτος 1933 ή 1934 εμφανίζεται ως ο αποκλειστικός ιδιοκτήτης της εφημερίδας “Η ΠΡΟΟΔΟΣ”. Ιδιοκτησία που διατήρησε μέχρι τις 31 Ιουλίου 1970 που συνταξιοδοτήθηκε και αποχώρησε από την ενεργό δράση. Εφημερίδα "Εμπρός" των Σερρών, 1936 Προπολεμικά πολιτεύτηκε με το Λαϊκό κόμμα και μεταπολεμικά με το κόμμα των προοδευτικών (Σπ. Μαρκεζίνη) και εν συνεχεία με την ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον οποίο εκτός από φίλοι ήταν και κουμπάροι καθόσον ο εθνάρχης είχε βαφτίσει το γιο του. Έλαβε μέρος στις εκλογές 1946...