ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Επεξεργασμένη φωτογραφία Στις 18 Ιανουαρίου 1996, ημέρα Πέμπτη, δόθηκε η πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Εμιγκρέδες» του Σλάβομιρ Μρόζεκ από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών. Περιοδικό ΚΟΥΙΝΤΑ, Τέυχος Μαρτίου 1996

Φωτο αρχείου Έμβλημα του συλλόγου στην τοπική εφημερίδα "Ελεύθερος Πολίτης" το 1928 Στις 18 και 19 Ιανουαρίου 1946, ο εκπολιτιστικός σύλλογος «Αναγέννησις» των Σερρών πραγματοποίησε δύο δωρεάν παραστάσεις για τους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Οι παραστάσεις αυτές περιλάμβαναν την επιθεώρηση του Γιώργου Καφταντζή με τίτλο "Ό,τι θέλει ο λαός".

Στις 18 Ιανουαρίου 1946, τελείωσε η θητεία του δημάρχου Σερρών Αθανάσιου Μητακίδη , ο οποίος υπηρέτησε από τις 30 Αυγούστου 1945 έως την 18η Ιανουαρίου 1946. Τη θέση του ανέλαβε ο Βασίλειος Χατζηιακώβου. 

Στις 18 Ιανουαρίου 1937, στον κινηματογράφο Κρόνιον των Σερρών προβάλλονταν η ταινία "Wo die Lerche singt" (Το τραγούδι του Κορυδαλλού). Das Hofkonzert (1936), είναι μια γερμανική ιστορική ρομαντική κωμωδία, σκηνοθετημένη από τον Detlef Sierck (γνωστός αργότερα ως Douglas Sirk), με πρωταγωνιστές τις Mártha Eggerth, Johannes Heesters και Kurt Meisel. Η ταινία παράχθηκε από το μεγαλύτερο γερμανικό στούντιο UFA και βασίστηκε στο έργο Das kleine Hofkonzert. Ανήκει σε μια σειρά από ταινίες οπερέτας που παρήχθησαν τη δεκαετία του 1930. Η ταινία γυρίστηκε στο στούντιο Babelsberg του Βερολίνου με σκηνικά που σχεδιάστηκαν από τον διευθυντή τέχνης Fritz Maurischat. Μια ξεχωριστή γαλλική έκδοση της ταινίας κυκλοφόρησε επίσης. Η ταινία ξαναγυρίστηκε από την Tobis Film στα τελευταία στάδια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με χρήση Agfacolor, αλλά η ταινία δεν κυκλοφόρησε μέχρι το 1948. Υπόθεση Στο μικρό πριγκιπάτο του Immendingen στη Γερμανία το 1847, η ετήσια συναυλία της αυλής κινδυνεύει...

  Εφημερίδα Πρόοδος, Φύλλο  18 Ιανουαρίου 1934, σελ 3 Στις 18 Ιανουαρίου 1934 στο Πάνθεον των Σερρών "Τραγούδια Ορυχείων" και στο Κρόνιον των Σερρών "Το Βάλς που δε ξεχνιέται"

Από την κηδεία του Θανάση Κυριακόπουλου στο Νέο Σούλι Σερρών, στις 11 το πρωί της 20ης Ιανουαρίου 1929. Δεξιά από το φέρετρο ο δεσπότης Σερρών Κωνσταντίνος και σχεδόν δίπλα του, με το παλτό και το γιακά σηκωμένο, ο βουλευτής τον Αγροτικού κόμματος Σωκράτης Ανθρακόπουλος που εκφώνησε και τον επικήδειο. Στην κορδέλα από το πρώτο στεφάνι αναγράφονται οι λέξεις «Δημοκρατική νεολαία Ν. Σερρών». Στην κηδεία παρευρίσκονταν εκπρόσωποι από δεκάδες αγροτικές οργανώσεις, άλλοι πολιτικοί, εκπρόσωποι συλλόγων, ενώ κατατέθηκαν δεκάδες στεφάνια. Στις 18 Ιανουαρίου 1929, ανήμερα της γιορτής του, δολοφονήθηκε ο πρόεδρος της κοινότητας Νέου Σουλίου (Σουμπάσκιοϊ), Θανάσης Κυριακόπουλος . Ο Κυριακόπουλος υπήρξε μια σημαντική προσωπικότητα στην περιοχή και δολοφονήθηκε από άγνωστα άτομα με μαχαίρι και πιστόλι. Η δολοφονία του συγκλόνισε την τοπική κοινωνία και αποτελεί ένα από τα μαύρα σημεία στην ιστορία της κοινότητας. Η δολοφονία του Θανάση Κυριακόπουλου Στις 18 Ιανουαρίου ένα φριχτό πολιτικό έγκλημα πο...

Στις 18 Ιανουαρίου 1914 απεβίωσε ο Πέτρος Ν. Παπαγεωργίου , ένας σπουδαίος φιλόλογος και ιστορικός ερευνητής.

Ο Μέγας Αθανάσιος γεννήθηκε το 295 μ.Χ. από φτωχούς αλλά ενάρετους γονείς, γεγονός που του στέρησε τη δυνατότητα για ανώτερες σπουδές. Όμως ο πανάγαθος Θεός τον προίκισε με πλούσια πνευματικά προσόντα. Λαμβάνει τη στοιχειώδη εκπαίδευση και στη συνέχεια μελετά μόνος του για να φθάσει σε υψηλότατα επίπεδα γνώσης και σοφίας. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του προς την Εκκλησία. 25 ετών χειροτονείται διάκονος από τον πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, τον οποίο ακολουθεί στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ., στη Νίκαια της Βιθυνίας. Αναδεικνύεται πρωτεργάτης στην καταδίκη της αιρετικής διδασκαλίας του Αρείου. Το 328 μ.Χ. και σε ηλικία 33 ετών εκλέγεται πανηγυρικά πατριάρχης Αλεξανδρείας. Από τη θέση αυτή αντιμετωπίζει ένα φοβερό πόλεμο εκ μέρους των αιρετικών οπαδών του Αρείου. Όμως ο άγιος, χάρη στην μεγάλη πνευματικότητά του και τη ζέουσα πίστη στο Θεό, κατορθώνει να βγει νικητής απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες ακόμη και από τις πέντε εξορίες που του επιβλήθηκαν, καθώς ο αυτοκράτορας Κωνσ...

Εις την Θεοδούλην Σύνδουλον ουκ έφριττε πυρ Θεοδούλη, Θεώ τιθείσα δουλικώς τας ελπίδας. Εις τον Ελλάδιον και Βοηθόν Θείον Βοηθόν συν Κομενταρησίω, Δόξης κατηξίωσε Χριστού, το ξίφος. Εις τον Ευάγριον και Μακάριον Βληθέντες εις πυρ οσφράδια Κυρίω, Ώφθητε Μακάριε Ευάγριέ τε. Τὴν θεοδούλην ἐκ ξίφους τεθνηκέναι, Δοῦλοι Θεῶν κρίνουσι τῶν ψευδωνύμων. Η Αγία Θεοδούλη έζησε στα χρόνια του Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) και ήταν από τη Διοκαισάρεια της Κιλικίας. Στη βία του έπαρχου Πελάγιου ν' αρνηθεί τον Χριστό αντέτασσε, ότι είναι και θα μείνει χριστιανή. Ο Πελάγιος τότε την υπέβαλε σε μαρτύρια, από τα όποια όμως, η γυναικεία φύση της, στάθηκε ανώτερη με τη δύναμη της θείας χάρης. Και τέτοια υπήρξε η εντύπωση της σεμνότατης και ηρωϊκής διαγωγής της, ώστε και οι άνθρωποι του έπαρχου, που ήταν πριν μεταξύ των βασανιστών της, του δήλωσαν ότι παραδέχονται σα Θεό τους τον Ιησού Χριστό. Την έριξε λοιπόν, μαζί με τον Εύάγριο και τον Μακάριο στό καμίνι. Δύο άλλοι, ο Ελλάδιος και ο Βοηθός, αποκεφαλίστ...

Ο Άγιος Μάξιμος γεννήθηκε στην Σερβία και ήταν υιός του ηγεμόνα των Σέρβων Αγίου Στεφάνου Βράνκοβιτς του Τυφλού (τιμάται 10 Δεκεμβρίου) και της Αγίας Αγγελίνας (τιμάται 30 Ιουλίου). Το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος. Ο νεαρός πρίγκιπας εγκατέλειψε την κοσμική δόξα και έγινε μοναχός στη Μονή Μανάσσια της κεντρικής Σερβίας. Λόγω των επιδρομών των Τούρκων, κατέφυγε στη Ρουμανία, όπου και χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ουγγροβλαχίας. Όταν έφθασε σε βαθύ γήρας αποσύρθηκε στη Μονή Κρούσεντολ της Σερβίας και κοιμήθηκε, μετά από πολυχρόνια ασθένεια, το έτος 1546 μ.Χ. Λειτουργικά κείμενα Τροπάριο — Ήχος 8 Εν σοὶ ἡ εἰκόνα ἀκριβῶς ἐφυλάχθη, ὦ Πατὴρ, / ἐπεὶ τὸν σταυρὸν σου λαβὼν ἀκολούθησας τῷ Χριστῷ. / Οὕτως διδάξας ἡμᾶς ἀμελεῖν τῇ σαρκὶ, ἥτις παρέρχεται, / προτιμῶντας δὲ τὴν ψυχήν, ἥτις ἀθάνατος ἐστίν. / Διὸ, πάτερ Μαξίμε, ὁ ἄγιος, τὸ πνεῦμά σου συγχαίρει μετὰ τῶν Ἀγγέλων. Κοντάκιον — Ήχος 2 (Πόδοβον: «Τὰ ὕψη ἐζήτησας…») Ἐνδυναμώσας ἐκ θείας καθαρὸς ψυχῆς, / καὶ ἀσφαλῶς ἐπιλαβόμενος τῆς ἀκατάπαυστου π...

Ὁ Χριστὸς ἦλθεν πῦρ βαλεῖν εἰς τὴν γῆν πάλαι, Ξένη τρέφουσα καρτερεῖ τὸ πῦρ ξένως. Η Αγία Ξένη μαρτύρησε διά πυρός. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο της Αγίας

Ο Όσιος Μαρκιανός γεννήθηκε και ανατράφηκε στην πόλη Κύρρο. Περιφρόνησε τα εγκόσμια και αναχώρησε για την έρημο, όπου κλείστηκε μέσα σε ένα πολύ στενό κελί με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Η οσιακή πολιτεία του τον έκανε να αποκτήσει την φήμη του Αγίου. Πλήθος πιστών κατέφευγε στην πνευματική του προστασία και ζητούσε ειρήνη και ανάπαυση. Τον βίο του συνέγραψε ο Θεοδώρητος Κύρου στο έργο του «Φιλόθεος Ιστορία». Βιογραφία Ο Άγιος Μάρκιος ο Κυρρηνείτης έζησε τον 4ο αιώνα. Πήγε στην έρημο, όπου έζησε για πολλά χρόνια σε απομόνωση, αδιάκοπη προσευχή και αυστηρό νηστεία. Έχτισε ένα μικρό κελί και εγκαταστάθηκε σ' αυτό. Ο άγιος ποτέ δεν άναβε κεριά για να διαβάσει τη νύχτα όταν εκτελούσε τον κανόνα της προσευχής του, γιατί το κελί του ήταν γεμάτο με θεϊκό φως. Μετά από αρκετά χρόνια, ο μοναχός δέχτηκε δύο μαθητές, τους εγκατέστησε δίπλα του, αλλά συνέχισε να ζει ως ερημίτης. Ο Πατριάρχης Φλαβιανός της Αντιόχειας (18 Φεβρουαρίου) και άλλοι επίσκοποι παρακάλεσαν τον μοναχό να εγκαταλείψει ...

Ο Όσιος Εφραίμιος αναφέρεται στον Σιναϊτικό Κώδικα 150. Σήμερα, ελάχιστα είναι γνωστά για τον Όσιο Εφραίμιο, του μεγάλου συγγραφέα, μεταφραστή, φιλοσόφου και υπερασπιστή της Γεωργιανής Εκκλησίας του 11ου αιώνα. Το έργο του Αναμνήσεις και άλλες πηγές, ωστόσο, μας παρέχουν τα μέσα να υποθέσουμε για τις βασικές περιόδους της ζωής του και των έργων του. Το 1027, όταν ο βασιλιάς Βαγκρατής IV (1027-1072) ανέβηκε στον θρόνο της Γεωργίας, πολλοί ευγενείς από την περιοχή του Τάο στη νότια Γεωργία μετεγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα. Μεταξύ αυτών ήταν ο τιμημένος Βάχης, γιος του Καρίχη, τον οποίο οι μελετητές πιστεύουν ότι ήταν ο πατέρας του Εφραίμιου. Αφού έλαβε ελληνική παιδεία στην Κωνσταντινούπολη, ο Εφραίμιος εγκαταστάθηκε στα Μαυροβούνια κοντά στην Αντιόχεια και άρχισε εκεί τα έργα του. Οι επιδόσεις του στη γεωργιανή θεολογική και φιλοσοφική συγγραφή είναι ανυπολόγιστες. Ο αριθμός των έργων του είναι σχεδόν εκατό και τα θέματα καλύπτουν σχεδόν όλους τους κλάδους της θεολογικής έρευνας....

Ο Όσιος Σιλβανός, Παλαιστίνιος στην καταγωγή, ήταν ο ηγούμενος μιας κοινότητας δώδεκα μαθητών στη Σκέτι, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Μάρκος ο Καλλιγράφος. Η ομάδα μετακόμισε στο Σινά το 380 και αργότερα πήγε στη Συρία, όπου εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Γάζας, στον Γεράρ. Ζούσαν σε μια λαύρα, με διάσπαρτα κελλιά και μια κεντρική εκκλησία για προσκύνημα το Σάββατο και την Κυριακή. Λόγω της μεγάλης του αρετής, μια φορά εμφανίστηκε άγγελος για να τον υπηρετήσει. Ο Όσιος Σιλβανός πέθανε πριν το 414 και τον διαδέχθηκε ο μαθητής του Ζαχαρίας. Ο Όσιος Σιλβανός και ο μαθητής του Ζαχαρίας πήγαν κάποια μέρα σε ένα μοναστήρι. Του έδωσαν κάτι να φάνε λίγο πριν πάρουν το δρόμο, και όταν βγήκαν έξω, ο μαθητής βρήκε λίγο νερό δίπλα στο μονοπάτι και ήθελε να πιει. Ο γέροντας του είπε: «Ζαχαρία, είναι ημέρα νηστείας.» Ο μαθητής του είπε: «Αλλά, πάτερ, δεν φάγαμε ήδη;» Ο γέροντας του είπε: «Αυτό που φάγαμε ήρθε από την ελεημοσύνη, αλλά παιδί μου, ας τηρήσουμε τη δική μας νηστεία.» Κάποια μέρα...

Ο Άγιος Ιωακείμ καταγόταν από τη Βουλγαρία και έζησε τον 13ο αιώνα μ.Χ. Διδάχθηκε το μοναχικό βίο του Αγίου Όρους και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Τυρνόβου. Όταν ο αυτοκράτορας της Νίκαιας, Ιωάννης Δούκας Βατάτζης (1222 - 1254 μ.Χ.), τον οποίο η Εκκλησία τιμά ως Άγιο (4 Νοεμβρίου), συμμάχησε με τον ηγεμόνα των Βουλγάρων Ιωάννη Ασσάν τον Β’ (1218 - 1241 μ.Χ.) και τέλεσε τον γάμο του υιού αυτού Θεοδώρου μετά της θυγατέρας του Ασσάν Ελένης στη Λάμψακο της Μικράς Ασίας, τότε ο Αρχιεπίσκοπος Τυρνόβου αναγορεύθηκε Πατριάρχης με βασιλικό και συνοδικό θέσπισμα. Τοιχογραφίες στις μονολιθικές Εκκλησίες του Ιβάνοβο, που ιδρύθηκε από τον Πατριάρχη Ιωακείμ Βιογραφία Ο Ιωακείμ Α ́ (βουλγαρικά: Йоаким I) ήταν Πατριάρχης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Βουλγαρίας μεταξύ 1235 και 1246. Ήταν ο πρώτος επικεφαλής του επανασυσταθέντος Βουλγαρικού Πατριαρχείου με έδρα το Τάρνοβο, πρωτεύουσα της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας. Ο Ιωακείμ πέθανε από φυσικό θάνατο στις 18 Ιανουαρίου 1246 και κηρύχθηκε άγιος. Ήταν ο ιδ...

Ο Όσιος Αθανάσιος ο διά Χριστόν Σαλός, του Ναβολόσκυϊ καταγόταν από την περιοχή Καργκοπόλ της Ρωσίας και έζησε μεταξύ του 16ου και 17ου αιώνα μ.Χ. στην πόλη Βάγκα. Ήταν διά Χριστόν Σαλός και βίωνε την Ευαγγελική ζωή με την απόρριψη των ανθρώπινων πραγμάτων που στους άλλους φαίνονται ως καλά επιτεύγματα. Ο Όσιος Αθανάσιος κοιμήθηκε ειρηνικά στην πόλη Βέρχολετ της περιοχής Αρχαγγέλου. Ο Όσιος Αθανάσιος ο Ναβολοτσκις, ο Σενκούρσκις, έζησε τον 16ο και 17ο αιώνα και καταγόταν από το Κάργκοπολ στον βορρά της Ρωσίας. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη γέννηση και την ανατροφή του Αθανασίου, αλλά ο Όσιος προήλθε από τις γύρω περιοχές του Κάργκοπολ στον ποταμό Βάγα και εγκαταστάθηκε τρία χιλιόμετρα από τη συνοικία Βέρχολετ, που βρισκόταν κοντά στην πόλη Σενκούρσκ. Ασκούνταν στην πόλη Βάγα, όπου παρουσίαζε την τρέλα για χάρη του Χριστού, και επιτέλεσε πλήθος θαυμάτων. Σύντομα αρρώστησε βαριά και κοιμήθηκε ειρηνικά στην πόλη Βέρχολετ της περιοχής Αρχαγγέλου. Σαράντα ημέρες μετά, ο Αθανάσιος Ναβολοτσ...