Στις 8 Ιανουαρίου 1999, ημέρα Παρασκευή, πραγματοποιήθηκε  στις Σέρρες  η πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Ο Μικρός Πρίγκιπας» του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ από την παιδική σκηνή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Σερρών. Ο «Μικρός Πρίγκιπας» από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών, μετά τη μεγάλη του καλοκαιρινή επιτυχία με την Αντιγόνη του Σοφοκλή, επέλεξε και θα ανεβάσει από την Παιδική του Σκηνή το θαυμάσιο λογοτεχνικό έργο του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ Ο μικρός Πρίγκηπας. Η θεατρική διασκευή είναι του Μίμη Κουγιουμτζή, με σκηνοθεσία Μιχάλη Κοβανίδη, σκηνικά και κοστούμια Γιώργου Ανεμογιάννη, μουσική Χρήστου Δημάκη, χορογραφίες Κατερίνας Βέλεβα και φωτισμούς Μιχάλη Κουβόπουλου. Παίρνουν μέρος οι ηθοποιοί: Δημήτρης Πάσσιος, Μιχάλης Κοβανίδης, Ελένη Καπουσούζ, Γιώργος Κωνσταντινίδης, Σοφία Σωτηρίου και Γιώργος Καρύδας. «Ο Μικρός Πρίγκιπας από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών», Κουίντα, τχ. 33 (Δεκέμβριος 1998-Ιανουάριος 1999 1999), σ. 9 Τίτλος O Μικρός πρίγκηπας Θε...

Στις 8 Ιανουαρίου 1987, πυκνή χιονόπτωση έπληξε τον Νομό Σερρών, προκαλώντας έντονους παγετούς και σημαντικά προβλήματα. Πολλά χωριά αποκλείστηκαν λόγω των καιρικών συνθηκών, ενώ οι συγκοινωνίες διακόπηκαν ή αντιμετώπισαν σοβαρές δυσκολίες. Η κατάσταση επηρέασε την καθημερινότητα των κατοίκων, ενώ οι αρχές κινητοποιήθηκαν για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες του χιονιά και να αποκαταστήσουν την πρόσβαση στις αποκλεισμένες περιοχές.

Στις 8 Ιανουαρίου 1953, η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη βρέθηκαν αντιμέτωπες με καταστρεπτικές πλημμύρες που προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές. Στις Σέρρες, ο χείμαρρος του «Τσέλιου» υπερχείλισε, πλημμυρίζοντας 20.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης. Επιπλέον, τα χαντάκια των χειμάρρων στους στρατώνες πεζικού του Λευκώνα και του Στρυσσού, τα οποία δεν είχαν καθαριστεί από το καλοκαίρι, συνέβαλαν στην πλημμύρα 4.000 στρεμμάτων στη συμβολή τριών χειμάρρων στον κάμπο. Η έλλειψη προληπτικής συντήρησης και οι έντονες βροχοπτώσεις ήταν οι βασικοί παράγοντες που οδήγησαν σε αυτήν την καταστροφή.

Στις 8 Ιανουαρίου 1945, ο σύλλογος «Αναγέννηση» ένα σωματείο που δημιουργήθηκε από τα νεαρά μέλη της ΕΠΟΝ μετά την απελευθέρωση, όπως ανέφερε η εφημερίδα του ΕΑΜ «Νίκη»—παρουσίασε στο «Κρόνιον» δύο δραματικά έργα. Το πρώτο ήταν το «Να ζει το Μεσολόγγι» του Βασίλη Ρώτα, ένα πατριωτικό έργο που τιμά τον ηρωισμό των Ελλήνων. Το δεύτερο ήταν ένα τρίπρακτο δράμα του συμπολίτη και συναγωνιστή Γ. Καφταντζή (Μαλέα), εμπνευσμένο από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

Φωτο αρχείου οπερέτα  Κική – Κοκό Στις 8 Ιανουαρίου 1935, ξεκίνησε τις παραστάσεις του στο Κρόνιον των Σερρών ο θίασος του Νικολάου Σύλβα με τη συμμετοχή της Νέλλης Ροζέ. Ο θίασος παρουσίασε έργα όπως τα «Τιριτόμπα», «Κική – Κοκό», «Σερενάτα», και «Ράμπα». Η Νέλλη Ροζέ ήταν μία από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς της εποχής και η συμμετοχή της σε τέτοιες παραστάσεις αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τον ελληνικό θεατρικό κόσμο της δεκαετίας του 1930.

Στις 8 Ιανουαρίου 1933, οι κινηματογράφοι της εποχής παρουσίαζαν ενδιαφέρουσες ταινίες στο κοινό. Στο Πάνθεον των Σερρών προβαλλόταν η ταινία "The Four Feathers" (Ιερός Πόλεμος), ενω στο Κρόνιον των Σερρών παιζόταν η ταινία «Στη Μυστική Υπηρεσία», με τους Brigitte Helm και Willy Fritsch στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. The Four Feathers  The Four Feathers είναι μια αμερικανική πολεμική ταινία του 1929 σε σκηνοθεσία Merian C. Cooper, με πρωταγωνιστές τους William Powell, Richard Arlen, Clive Brook και Fay Wray. Ήταν η τρίτη από τις πολυάριθμες κινηματογραφικές εκδοχές του μυθιστορήματος The Four Feathers του 1902, γραμμένο από τον A. E. W. Mason. Αν και η ταινία δεν περιέχει διαλόγους, κυκλοφόρησε με συγχρονισμένη μουσική και ηχητικά εφέ, χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες sound-on-disc και sound-on-film. Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε στο Criterion Theatre στη Νέα Υόρκη στις 12 Ιουνίου 1929. Πλοκή Ως παιδιά, ο Harry υπόσχεται να παντρευτεί την Ethne, και οι δύο απόγονοι Άγγλων αξιωμ...

Στις 8 Ιανουαρίου 1928, στην αίθουσα του συλλόγου «Ορφεύς», πραγματοποιήθηκε συναυλία από τα ερασιτεχνικά μέλη του συλλόγου, η οποία σημείωσε εξαιρετική επιτυχία. Οι εφημερίδες της εποχής εξήραν την ποιότητα της εκδήλωσης και έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στη συμμετοχή του Γιώργου Βετούλη, πτυχιούχου του Ωδείου Αθηνών, συγχαίροντάς τον για την καλλιτεχνική του απόδοση.

Φωτο αρχείου : Σχολή Αρρένων και Θηλέων, Άνω Τζουμαγιάς (1904-1908) Στις 8 Ιανουαρίου 1908, από την έκθεση του Μητροπολίτη Μελενίκου Αιμηλιανού Δάγγουλα καταγράφονται οι βιαιότητες που διέπραξε το Βουλγαρικό κομιτάτο κατά τον Ιανουάριο του 1908. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι δέκαμελής βουλγαρική συμμορία πυρπόλησε 20 βλαχοποιμενικές καλύβες στην περιοχή της Άνω Τζουμαγιάς, προκαλώντας καταστροφές και πιθανώς τραυματισμούς ή απώλειες για τους κατοίκους.

Ο Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Μοισίας κοιμήθηκε εν ειρήνη το 1012 μ.Χ.

Ο Όσιος Γρηγόριος έζησε έγκλειστος στη Μονή του Αγίου Θεοδοσίου της Μεγάλης Λαύρας του Κιέβου τον 14ο αιώνα. Ο Άγιος Γρηγόριος, Έγκλειστος ή ο Ερημίτης των Σπηλαίων, έζησε τον 14ο αιώνα. Στο «Βίος των Αγίων, των Λειψάνων των οποίων βρίσκονται εν τω Σπηλαίω του Αγίου Θεοδοσίου», αναφέρεται ότι ως τροφή του όλη του τη ζωή ήταν το άψητο χόρτο.  Το χόρτο αυτό το έδινε στους προσκυνητές που έρχονταν σε αυτόν, και οι ασθενείς θεραπεύονταν. Εορτάζεται επίσης στις 28 Αυγούστου και την δεύτερη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Ο Όσιος Παΐσιος του Ούγκλιχ κοιμήθηκε το έτος 1504 μ.Χ. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου. Η μνήμη του Οσίου Παΐσιου επαναλαμβάνεται στις 6 Ιουνίου. Ο Άγιος Παΐσιος του Ουγλίχ ήταν ηγούμενος της Μονής της Προστασίας, κοντά στο Ουγλίχ. Γεννήθηκε στην περιοχή του Τβερ, κοντά στην πόλη Κασίν, και ήταν ανιψιός του Αγίου Μακαρίου του Καλιαζίν (17 Μαρτίου). Ο Άγιος Παΐσιος εισήλθε στη μονή του θείου του μετά τον θάνατο των γονιών του, όταν ήταν μόλις έντεκα χρονών. Υπό την καθοδήγηση του θείου του, ο Άγιος Παΐσιος έζησε ασκητική ζωή με υπακοή, νηστεία και προσευχή, και ανατέθηκε να αντιγράφει βιβλία που σώζουν την ψυχή. «Άνθρωπος θαυμάσιος στο πνεύμα, φημισμένος διδάσκαλος της αγιότητας και θαυματουργός εντυπωσιακός, ίδρυσε (το 1464) τη συνεισφορητική Μονή της Προστασίας τρεις βέρστες από το Ουγλίχ, κατόπιν επιθυμίας του Πρίγκιπα Ανδρέα, και εξελέγη ηγούμενος.» Ο Άγιος Παΐσιος ήταν επίσης «ιδρυτής και οργανωτής της ιεράς Μονής του Αγίου Νικολάου Γκρεχοζαρούχνια το 1489.» Αγ...

 Ο Όσιος Ησαΐας ασκήτεψε στην Μονή του Βάλαμο της Φιλανδίας και κοιμήθηκε εν ειρήνη το έτος 1914.

Ο Όσιος Θεόδωρος γεννήθηκε το έτος 477 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη και ήταν συγγενείς του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Περί το 529 μ.Χ., συνοδευόμενος από δύο μαθητές του, το Θεόπλαστο και τον Τιμόθεο, μετέβη στα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο. Επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη και έκτισε τη Μονή της Χώρας με δύο παρεκκλήσια αφιερωμένα στον Άγιο Άνθιμο Νικομήδειας και τους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες της Σεβαστείας. Ο Άγιος Θεόδωρος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 477 και ήταν θείος της αυτοκράτειρας Θεοδώρας, συζύγου του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Κάποια στιγμή έγινε αναχωρητής σε μια μικρή καλύβα έξω από την Αντιόχεια, όπου απέκτησε φήμη ως άγιος άνθρωπος. Ο Ιουστινιανός τον κάλεσε στην Κωνσταντινούπολη για να βοηθήσει την Εκκλησία στον αγώνα κατά της αίρεσης των Θεοπασχιτών. Αργότερα, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου βρήκε έναν κατάλληλο χώρο για να συνεχίσει την ασκητική του ζωή. Εγκαταστάθηκε σε ένα μικρό κελί σε λόφο στο βορειοδυτικό μέρος της πόλης, κοντά σε πη...

Στις όχθες του ποταμού Δούναβη, στα σύνορα της Πανονίας και της Νορικής (σημερινής Αυστρίας), βρίσκεται η πόλη Αστούρα. Περί το 454 μ.Χ. ένας άγνωστος μοναχός που προερχόταν από την Μικρά Ασία εγκαταστάθηκε στις πύλες του ναού που βρισκόταν εκεί. Μερικές μέρες μετά, άρχισε να διατρέχει την πόλη και να προειδοποιεί ότι οι βάρβαροι ετοιμάζονται για πολιορκία και ότι πρέπει όλοι οι Χριστιανοί να συναχθούν, για να παρακαλέσουν τον Θεό για την σωτηρία τους. Οι Χριστιανοί δεν πίστεψαν στα λόγια του Αγίου Σεβερίνου.  Έτσι ο Όσιος εγκατέλειψε την πόλη και κατέφυγε στην κοντινή πόλη Κομαγένη. Εγκαταστάθηκε και πάλι στις θύρες του ναού, για να συνεχίσει το προφητικό του κήρυγμα, όπου έφθασε ένας γέροντας από την Αστούρα και ανήγγειλε την κατάληψή της. Τότε, όπως και παλιά με τους Νινευΐτες, οι Χριστιανοί άρχισαν να μετανοούν και να ζητούν το έλεος του Θεού. Σε τρεις μέρες ένας δυνατός σεισμός έσπειρε τον πανικό στους εισβολείς, που έντρομοι ετράπησαν σε φυγή, εγκαταλείποντας την πόλη ελεύθερ...

Ὡς ἠγαθύνθην Ἀγάθων τὴν Καρδίαν, Εἰρηνικοῦ σοῦ καὶ μόνου μνησθεὶς τέλους. Ο Άγιος Αγάθων της Αιγύπτου ήταν νέος όταν πήγε στη Θηβαΐδα, όπου μαθήτευσε κοντά στον Ποιμένα. Ο πνευματικός του πατέρας τον εκτιμούσε ιδιαίτερα, και σε ένα απόσπασμα (Ποιμένας 61), φαίνεται ο Αββάς Ιωσήφ να εκφράζει έκπληξη που ο Ποιμένας αποκαλούσε έναν τόσο νέο μαθητή «αββά». Ο Αγάθων πήγε στη Σκήτη, όπου έζησε για κάποιο διάστημα με τον Αλέξανδρο και τον Ζωΐλο, οι οποίοι αργότερα έγιναν μαθητές του Αρσενίου. Έφυγε από τη Σκήτη, πιθανόν μετά την πρώτη καταστροφή της, και μαζί με τον μαθητή του, Αβραάμ, έζησαν κοντά στον Νείλο, όχι μακριά από το Τρώι. Γνώριζε από παλιά τον Αμμούν, τον Μακάριο τον Μέγα, τον Άγιο Λωτ, τον Ιωσήφ και τον Πέτρο. Οι αδελφοί τον ρώτησαν: «Ποια από όλες τις αρετές απαιτεί τον μεγαλύτερο αγώνα;» Εκείνος απάντησε: «Συγχωρέστε με, αλλά νομίζω πως δεν υπάρχει μεγαλύτερος κόπος από την προσευχή προς τον Θεό. Γιατί κάθε φορά που ο άνθρωπος θέλει να προσευχηθεί, οι εχθροί του, οι δαίμονες, θ...

Ἐν γῇ τὸ μέλλον οὐκ ἔτι χρᾷ Σαμέας, Ἄνω γὰρ οὗτος ὁ προφητικὸς τρίπους. Ένας από τους προφήτες πού το βιβλίο του χάθηκε, όπως μαθαίνουμε από το Β' Παραλειπομένων (κβ' 15): «και λόγοι Ροβοάμ οί πρώτοι ουκ ιδού γεγραμμένοι εν τοις λόγοις Σαμέου του προφήτου;». Αυτός επίσης εμπόδισε τον Ροβοάμ, γιο του Σολομώντα, να κινήσει πόλεμο κατά των δώδεκα φυλών για την προστασία τους (Γ' Βασιλ. κεφ. ιβ' ) Σαμέας (εβραϊκά: שְׁמַעְיָה Šəmaʿyā· Σαμαίας στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα), γνωστός επίσης ως  Σεμείας, ήταν προφήτης κατά τη βασιλεία του Ροβοάμ (Α' Βασιλέων 12:22-24). Τιμάται ως άγιος στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία στις 8 και 9 Ιανουαρίου. Βιβλική αφήγηση Σύμφωνα με τα βιβλία Α' Βασιλέων και Β' Χρονικών, η παρέμβαση του Σαμέα απέτρεψε έναν πόλεμο μεταξύ του Ροβοάμ και του Ιεροβοάμ, αφού ο τελευταίος είχε οδηγήσει τις βόρειες φυλές του Ισραήλ να αποσπαστούν από τις φυλές του Ιούδα και του Βενιαμίν. Ο βασιλιάς Ροβοάμ είχε συγκεντρώσει 180.000 στρατιώτες για να αναγ...

Χριστού πόθω τρωθείσα μήτηρ Κελσίου, Aνδρός κατεφρόνησε, και των βασάνων. Η Αγία αυτή ήταν σύζυγος του ηγεμόνα που θανάτωσε τον Άγιο Ιουλιανό και μητέρα του Αγίου Κελσίου. Πίστεψε στον Χριστό από τα θαύματα που έγιναν κατά τη διάρκεια των μαρτυρίων και στη συνέχεια αποκεφαλίστηκε.

Εις τον Ιουλιανόν και Βασίλισσαν. Ἰουλιανῷ πολλὰ καὶ Βασιλίσσῃ, Ἔπαθλα κεῖνται, κειμένοις ἐκ τοῦ ξίφους. Εις τον Κέλσιον και Aντώνιον. Τέμνει κεφαλὴν τὸ ξίφος τὴν Κελσίου, Καὶ σὺν κεφαλῇ τῇ δε τὴν Ἀντωνίου. Εις τους διά του Aγίου Ιουλιανού πιστεύσαντες. Χριστού συνέντες άνδρες αληθές σέβας, Προύδωκαν εις θάνατον αυτούς εμφρόνως. Μαρτύρησαν στις αρχές του 4ου αιώνα επί Διοκλητισνού και Μαρκιανού διοικητή Αιγύπτου. Ο Ιουλιανός ήταν από την Αντινούπολη της Μέσης Αιγύπτου και ο γάμος του με τη Βασίλισσα (έτσι ονομαζόταν η γυναίκα του) δεν τους έδωσε παιδί. Αλλά παιδιά τους θεωρούσαν τα φτωχά και τα ορφανά. Όταν το 303 κηρύχτηκε διωγμός κατά των χριστιανών, ο Ιουλιανός και η Βασίλισσα για να αποφύγουν την ειδωλολατρική βία, πήγαν, ο μεν σε ανδρικό μοναστήρι, ή δε σε γυναικείο. Αλλά η σκληρή δίωξη από τον ειδωλολάτρη διοικητή της Αιγύπτου Μαρκιανό, έφτασε μέχρι αυτά τα μοναστήρια. Τότε ο Ιουλιανός συνελήφθη και ιδιαίτερα αυτός βασανίστηκε σκληρά. Ο γιος όμως του Μαρκιανού, Κέλσιος, που σεβότ...

Ο Άγιος Ισίδωρος ήταν πρεσβύτερος και μαρτύρησε από τους Λατίνους, στην πόλη Γιούρεβ της Εσθονίας, μαζί με άλλους 72 Χριστιανούς, το έτος 1472.

Ο Άγιος Αβώ μεγάλωσε στην Βαγδάτη σαν μουσουλμάνος. Στην ηλικία των 17 ή 18, βρέθηκε στην Τυφλίδα της Γεωργίας όπου έγινε Χριστιανός. Μαρτύρησε το έτος 786 μ.Χ. Ο Άγιος Αβώ είναι ο προστάτης Άγιος της Τυφλίδας.