Το έθιμο της Μπάμπως
Κάθε χρόνο, στις 8 Ιανουαρίου, στις περιοχές του νομού Σερρών: Νέα Πέτρα, Μονοκκλησιά Χαρωπό, καθώς και στον Δήμο Σιντικής και συγκεκριμένα στη Λιβαδειά, μια διαφορετική μέρα ξημερώνει με το έθιμο της "Μπάμπως" ή "Βρεξούδια".
Κυρίαρχο ρόλο έχουν οι γυναίκες. Μεταγενέστερα ονομάστηκε “Ημέρα της Γυναικοκρατίας”.
Την ημέρα αυτή, οι παντρεμένες γυναίκες του χωριού, με συνοδεία μουσικών οργάνων (παλιότερα της γκάιντας), με παραδοσιακές φορεσιές και με το “μπαϊράκι” της Μπάμπως, μαζεύονται στην κεντρική πλατεία και από εκεί πορεύονται προς το σπίτι της μπάμπως για να της προσφέρουν δώρα.
"Μπάμπω" λέγεται η γηραιότερη γυναίκα του χωριού, που εκτελούσε και χρέη μαμής.
Στη συνέχεια, σχηματίζοντας πομπή, με σκωπτικά τραγούδια, χορό και κρασί, την περιφέρουν στην πλατεία, ενώ δεν επιτρέπεται να πλησιάσει κανείς άντρας, γιατί τα δρώμενα είναι ακατάλληλα για αντρικά αυτιά.
Αν παρ' όλα αυτά τολμήσει κάποιος να πλησιάσει, τότε οι γυναίκες τον κυνηγούν, τον καταβρέχουν και προσπαθούν να του βγάλουν ένα ρούχο, το οποίο στη συνέχεια θα δημοπρατήσουν.
Αφού τελειώσει η πομπή ακολουθεί γλέντι "κεκλεισμένων των θυρών", με σκωπτικά τραγούδια, παραδοσιακά εδέσματα και κρασί, μέχρι τελικής πτώσης!
Το έθιμο το έφεραν οι Θρακιώτισσες από την Πέτρα της Ανατολικής Ρωμυλίας και το γιορτάζουν κάθε χρόνο από την εγκατάστασή τους στη Νέα Πέτρα Σερρών.
Σύμφωνα με τους λαογράφους, το έθιμο έχει ρίζες αρχαιοελληνικές και θυμίζει τα “Θεσμοφόρια” και περισσότερο τα “Αλώα”, που γίνονταν στην Αθήνα την ίδια εποχή.
Το μπαϊράκι
ήρθε από το Χάραλα-Γκιονί, από την απέναντι όχθη του Έβρου και ήταν ένας σταυρός από ξύλο κρανιάς, στις άκρες του μυτερός και με 3 μήλα που συμβόλιζαν τη γονιμότητα. Στην κεφαλή του σταυρού τοποθετούσαν ματσάκι με βασιλικό, ένα άσπρο μαντήλι, σύμβολο αγνότητας και ένα κόκκινο μαντήλι, για να διώχνει το κακό.
Κρεμούσαν και ένα ρόδι, γιατί υπήρχε η αντίληψη επί Τουρκοκρατίας ότι όσοι ήταν οι σπόροι του ροδιού τόσοι ήταν και οι Χριστιανοί στην περιοχή. Κρεμούσαν επίσης και καλαμπόκι, που “σκάει” στη φωτιά, γιατί έτσι θα “σκάσει” κάποια στιγμή και η Επανάσταση.
Όλα τα παραπάνω έπρεπε να καλύπτουν το σταυρό, για να μην τον δουν οι Τούρκοι, καθώς μάλιστα ο σταυρός την ημέρα αυτή έμπαινε σε όλα τα σπίτια των Χριστιανών και κατά κάποιο τρόπο τα “άγιαζε”.
