ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα η παραγωγή τσίπουρου γινόταν αποκλειστικά «κατ' οίκον». Πριν εμφανιστούν τα μεγάλα καζάνια στα χωριά ο καθένας παραγωγός είχε το δικό του καζάνι.  Ενώ κάποια στιγμή απογοητευτικέ η πώληση του απογοητευτικέ  για απ' ευθείας κατανάλωση ήταν μέχρι το 1988.   Μόνο οι αμπελουργοί σε ορισμένες περιοχές είχαν το δικαίωμα να αποστάζουν και να εμπορεύονται, σε τοπικό επίπεδο, τα στέμφυλα, ενώ επιτρεπόταν και η πώληση του αποστάγματος σε εταιρείες παραγωγής οινοπνεύματος. Σήμερα, με την ψήφιση νόμου από το 1988 για την παραγωγή αποστάγματος στέμφυλων, επιτρέπεται η παραγωγή και διάθεση τσίπουρου σε όλη την Ελλάδα μόνο με ειδική άδεια. Το τσίπουρο αυτό φορολογείται, ενώ η διάθεση του μη εμφιαλωμένου (χύμα) αποστάγματος απαγορεύεται. Από παλιά, ένα άχρωμο οινοπνευματώδες ποτό παράγεται και πίνεται κάθε χρόνο σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Είναι γνωστό με διάφορα ονόματα: τσίπουρο, αράκ, γκράππα. Αποστάζεται από τα παραπροϊόντα του κρασιού, πιθα...

Στις 31 Ιουλίου 1967 απεβίωσε ο Νικόλαος  Βουζούκας. Ο πιο πονεμένος κι ό πιο βασανισμένος από όλους τους λογοτέχνες των Σερρών. Έζησε σε μια διαρκή αυτοαπομόνωση και μόνο η λογοτεχνική απασχόληση υπήρξε κάποιο βάλσαμο μέσα στο ανεξάντλητο μαρτύριο του πού σε ηλικία μόλις σαράντα πέντε χρόνων τον οδήγησε στο θάνατο και την απολύτρωση. Ο Ν. Βουζούκας γεννήθηκε το 1923 στις Σέρρες. Τελειώνοντας το γυμνάσιο Σερρών προσεβλήθη από μηνιγγίτιδα, πού τον άφησε έκτοτε κουφό. Τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια επιδόθηκε στην δημοσιογραφία σαν αθλητικογράφος. Στη λογοτεχνία εμφανίζεται με ένα του μυθιστόρημα το 1950 («Όταν το πεπρωμένο κυβερνά»). Ως την ημέρα πού εξέδωσε το πρώτο τεύχος του περιοδικού του «Σερραϊκά Γράμματα» (Οκτώβριος 1955) ελάχιστα δείγματα τής ποιητικής του παραγωγής μας έδειξε. Μα με το λογοτεχνικό και λαογραφικό του περιοδικό, πού κατέρριψε κάθε ρεκόρ συνεχούς εκδόσεως πνευματικού οργάνου στην πόλη μας αρχίζει να δημοσιεύει άφθονες και ποικίλου περιεχομένου εργασίες του (ποίησ...

Στις 31 Ιουλίου 1931, οι κομμουνιστές στην Ελλάδα γιόρτασαν την Αντιπολεμική Ημέρα με απεργίες, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας από άκρη σε άκρη της χώρας. Στην Πλατεία Μεγάλου Αλεξάνδρου (σημερινή Πλατεία Εμπορίου) στην Αθήνα, ο κύριος ομιλητής ήταν ο πρόεδρος του σωματείου Καπνεργατών, Δημήτρης Μουτάκας. Καθώς ξεκινούσε η ομιλία του, η αστυνομία και ο στρατός, που ήταν οπλισμένοι και περιλάμβαναν  έφιππες μονάδες, περικύκλωσαν τους συγκεντρωμένους. Η αστυνομία διέταξε τη διάλυση της συγκέντρωσης, και ακολούθησαν ταραχές μπροστά στο ξενοδοχείο «Μητρόπολις». Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων, ο υπασπιστής του Φρουραρχείου, υπολοχαγός Γ. Καραντινάκης, σκοτώθηκε είτε από τούβλο είτε από σφαίρα από περίστροφο, σύμφωνα με διαφορετικές εκδοχές. Επιπλέον, τραυματίστηκε ο διοικητής της Χωροφυλακής, Μοίραρχος Αλεξάκης. Μετά τα γεγονότα, έγιναν εκτεταμένες συλλήψεις κομμουνιστών. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, δικάστηκαν στις Σέρρες οι συλληφθέντες ως υπαίτιοι για τη δολοφονία του ...

Στις 31 Ιουλίου 1953, κυκλοφόρησε η «Εικονογραφημένη επιθεώρηση Εφημερίς τουριστική, μεταναστευτική, ταξιδιωτική και των κοινοτήτων εσωτερικού, εξωτερικού, εκδιδομένη την 1ην και 15ην εκάστου μηνός» με τίτλο «Νέα Ελλάς». Η εφημερίδα αυτή, η οποία ήταν τετρασέλιδη με διαστάσεις 39x58 εκατοστά, εκδιδόταν έως το 1955. Υπεύθυνος σύνταξης και διευθυντής της ήταν ο Φραντζής Α. Αερόπουλος. Η εφημερίδα κάλυπτε θέματα τουρισμού, μετανάστευσης, ταξιδίων και κοινοτήτων τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας.

Στις 31 Ιουλίου 1920 δολοφονείται ο Ίων Δραγούμης . Η συμμετοχή του στο αντιβενιζελικό στρατόπεδο έγινε αφορμή, όταν μαθεύτηκε η δολοφονική απόπειρα στο   Παρίσι   εναντίον του   Βενιζέλου , να συλληφθεί σε ενέδρα ανδρών της ασφαλείας του τότε αρχηγού της Χωροφυλακής   Εμμανουήλ Ι. Ζυμβρακάκη   και εν τέλει να δολοφονηθεί στην Αθήνα, στο σημείο όπου πλέον έχει ανεγερθεί η σχετική αναμνηστική στήλη.   Ως ηθικοί αυτουργοί, διατάξαντες την εκτέλεση, κατηγορήθηκαν οι   Παύλος Γύπαρης   (διοικητής του παρακρατικού σώματος που συνέλαβε τον Δραγούμη, απών όμως κατά τη σύλληψη και την εκτέλεση),   Εμμανουήλ Ρέπουλης   (αντιπρόεδρος και επικεφαλής στο εσωτερικό της κυβερνήσεως του απουσιάζοντος στο εξωτερικό Ελευθερίου Βενιζέλου),   Εμμανουήλ Μπενάκης   (παλαιός υπουργός του Βενιζέλου, κατηγορηθείς, μετά θάνατον όμως, από τον ίδιον τον Γύπαρη στο δικαστήριο του 1935 ως διατάξας την εκτέλεση .  Δεν προέκυψαν όμως επαρκείς αποδείξεις...

Τις τελευταίες ημέρες η φωτιά στον Ορβηλο έκαψε μεγάλη έκταση γης, βλέπαμε τους πυροσβέστες μαζί με τον Δήμο Σιντικής και τους εθελοντές να δημιουργούν αντιπυρικες ζώνες στην περιοχή αλλά να  μην υπάρχει επέμβαση με πεζά τμήματα της πυροσβεστικής στην κατάσβεση της φωτιάς και η μόνη αντιμετώπιση να είναι από αέρα. Από τις πρώτες κι όλας ημέρες άνδρες του πυροσβεστικού κλιμακίου βρισκόταν στον χώρο της φωτιάς όπως και Δήμος Σιντικής.  Αλλά γιατί δεν υπήρχε κατάσβεση;  Ο λόγος ήταν ένας, τα ναρκοπέδια στον Ορβηλο. Δεν μιλάμε για τακτικά ναρκοπέδια του στρατού αλλά για απομεινάρια του εμφυλίου πολέμου.  Μιλήσαμε με άνδρες που υπηρετούσαν στατ ΤΕΝΞ στο παρελθόν για αυτά τα απομεινάρια και μας είπαν τα παρακάτω: Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο από αυτά τα ναρκοπέδια, ελάχιστα πράγματα και δεν μπορεί κάποιος να βγάλει άκρη. Τις περισσότερες φορές δεν είναι ναρκοπέδια με τις γνωστές δομές, αλλά ναρκοπαγιδευσεις χώρις την παραμικρή σχεδίαση. Το 2009 έγιναν κάποιες εκκαθαρίσεις στο...

Στις 31 Ιουλίου 1909 δολοφονείται ο Λάζαρος Κιούσης  Ο Λάζαρος Κιούσης (ή Κούσης), γεννημένος το 1866 στις Σέρρες, ήταν εξέχουσα προσωπικότητα στον αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τον τουρκικό ζυγό. Ήταν ενεργό μέλος της «Φιλικής Μακεδονικής Εταιρείας» και εργάστηκε ως γραμματέας στο Ελληνικό Προξενείο Σερρών. Η δράση του υπέρ της ελευθερίας της πατρίδας του ήταν έντονη και συνεχής, ακόμη και μετά την επανάσταση των Νεοτούρκων το 1908. Στις 9 το βράδυ της 1909, δολοφονήθηκε έξω από την εξώπορτα του σπιτιού του, στη συνοικία των Αγίων Αποστόλων στην οδό «Κουνλούκι». Δράστης ήταν ο Κωνσταντίνος Τζελεπής, όργανο του Νεοτουρκικού Κομιτάτου, που τον σκότωσε λόγω της αδιάκοπης αγωνιστικής του δράσης.